Alle inzendingen over hoog water

Bij hoog water drommen kitesurfers samen - nu de wind nog .................................... Oorschampend wit een vlinder - wiens ziel gaat er van door?…

Droge voeten bij te hoog water wat er overblijft komt later we hebben god daarbij ingedamd met de natuur in eigen hand alles genomen voor wat het is niet veel anders vlees noch vis…

Mijn zonnevlecht schreeuwt het uit Onbestemd verdriet wil naar buiten Tussen de eerste bomen kom ik thuis Het koude water blust de pijn Ik betreed oude jeugdherinneringen Plak vandaag eroverheen Over de dijken, langs het hoge water Metafoor voor mijn emoties…

Land van water rijk aan dijken waarvoor rivier en stroom zelden zullen wijken De hand-en mankracht nu duw-en trekkracht van bulldozer en tientonner 'n zandbult zover.... het oog wil reiken met vereende krachten werken we door strijden tegen hoog water.…

Wij willen water overbruggen van oever naar wal en omgekeerd Het is niet de rivier die ons deert zelfs niet bij hoog water Nee, dan ooit het veer dat veerstoep met veerstoep verbindt het nu...met het later Maar de veerman heeft z'n veerpont verlaten motoren stilgelegd Zijn vaartuig heeft hij vaarwel gezegd met een '…

Haar sieraden beschermen niet wanneer ze door hoog water waadt in karmozijnen rokken naar heuphoogte getrokken Wat ginds op Golgotha geschiedt wanneer goed bloed de aarde raakt is aan haar blik onttrokken maar ooit zal het haar schokken Dan roept zij hem die alles ziet voor haar beladen werd met smaad en vraagt dan onverschrokken haar…

Het heelt het spiegelbeeld van bomen populieren die het Brabants landschap sieren Nooit verveelt de zoom van de stroom oever en wal van rivieren Ze doorsnijden er Brabant met 'z'n hebben en houwen': de dijkjes en dijken schutten en sluizen ettelijke gemalen vertellen de verhalen van strijd en verweer tegen te hoog water.…

het hoge water in haar nachtelijke geurgewaden kleurde de rivier zilverflonkeringen in de ochtendmond meeuwen werden dromend tot haar luchtsieraden tot zij de spiegel gedragen letternamen zond eenmaal stond het beeld op de kade waar het nu stromend standvastig waadde zij sneed de wade vergeefs in het ivoren decor tot haar eigen diamant…

Snotterige twaalf graden en alleen maar regen Aquaplaning op straten alsook in mijn luchtwegen De eerste drie maanden die een Nederlands jaar sieren oogt Holland fraai hoog water en brede rivieren De eerste drie maanden zijn gelukkig voorbij We leven weer in april En mijn vriendin is ook blij want in mijn luchtwegen is het ’s nachts…

Een najaarsstorm ver op de oceaan, met hoog water en wind, heeft de kust ondermijnd, huizen verdronken. Wij liepen naar het strand van de binnenbaai, dat geen geweld kan doorstaan. Zand over het pad, ruwe sporen van water waar zee door de duinen brak, planten afgerukt en nog bloeiende, slap op het strand.…

Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen, hoog water in hartje zomer heeft ons verrast, Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert? Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen. Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen, maar voorkom dat je geest teveel meandert. Wie materie aanbidt, krijgt een tekort aan adem.…

Thans lig ik op een eilandstrand Te wachten op hoog water want Ik heb het hier nu wel gezien Die troep en rommel bij paal tien Ik ben het wachten meer dan zat 'K verlang weer naar het zilte nat Een blote buik, een been of bil Een verse prooi is wat ik wil Want heus een kwal heeft ook gevoel Begrijpt u nu wat ik bedoel?…

drie in Eén het licht de wijsheid van mijn zingen de handen gevouwen in stil vertrouwen geur verspreiden onder de blauwe hemel wolken; mijn stem is de merel in mijn mond dat opklimt naar het huis van mijn Vader die in de hemelen troont het huis met de vele woningen voor mijn ogen een blinkende ster terwijl ik denk aan al het…

ik wil de zee niet ontmoeten in haar schuimende opwinding het verzinken van trots en haar zaak behartigen al was ze een godin laat de wind maar smijten met frustraties, vileine woorden snijden niet maar strelen de klinkers waarvan de golven zijn gebouwd het is haar geaardheid, tweedelig en vruchtbaar zoals tijd momenten deelt in zomerige…

Hoogwater is daar wentel en wentel weer om tij is zo voorbij…

er stroomt verlatenheid door alle straten een zwarte kat schicht naar de overkant geschrokken van een opgewaaide krant beklemming kruipt uit zwarte venstergaten bevreesd dat zwakke dijken zullen breken vechten soldaten met de woeste stroom en loop ik als gevangen in een droom waar grauwe eenzaamheid is neergestreken de speeltuin waar alleen…

schijn zonne schijn schijn licht maneschijn schijnt lichter zonder zwaarte zonder gewicht licht gewicht licht zwaar is de zee zwaar is het water dat stroomt naar de zee veel is de zee meer dan het meer meer naar de zee zwaar is het water zwaarder dan wolken neer gaat het water neer naar de zee hoog gaat het water hoog in de…

In ‘t land van niemand Kent niemand iemand Ben ‘k niet alleen meer Kan ik zijn wie ik wil zijn ‘t Is een nieuwe wereld Tussen hier en nergens Overal en ergens Waar de sterren stralend zijn Golven als huizen hoog Waters als dalen diep Nemen me mee en delen de mysteries van het Al Krabben wijzen de weg Kennen geen klok of tijd…

Steegbreed op karige dagen breed en wijdlopig tussen de winterdijken in een zondvloedige era zwijgzaam kruipend onder krijsende meeuwen wordt het sompige land druppelsgewijs gescheurd de oevers wenken nog wel niet overtuigend en verbreken verbindingen de holle paden lopen dood en nat gevallen kleurig blad vaart derwaarts herfstver weg van…

Het zat veel te hoog en wat ik zag begreep ik niet te klein dit brein te groot die hoop spinsels veroorzaken een oneindig geloof.…

Hij woont in de hoogte, maar ook bij de verbrijzelden, de nederigen van geest, want als dát niet zo was, dan was Hij ook nooit de Verhevene geweest. De goddelozen vergelijkt hij met modder en slijk, opgeworpen door een woelige zee, zij die weigeren Hem op het hart te leggen, de Verhevene draait hier niet in mee ! Hij is niet met hen die zich…

niet wetend dat als ze eenmaal zo hoog waren, zo vreselijk hoog, de lucht niet blauw meer was, en de wolken alleen maar gevangen water.…

Steen in de rivier hoog gepolijst door water je geduld beloond.…

Roze flamingo’s staan bijeen in het water op hoge poten…

een forel springt hoog druppels water in mijn oog ik vis op zilver…

Water schudt en springt Hoog tegen de oevers op Terwijl de storm raast…

Vanaf hoge brug zie ik het diepe water kniehoog kajaks dragen…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

water, overal water, water van gevoelens, water van zorgen en dan is er die storm, die storm met hoge golven, zwem!…

met het water aan mijn lippen dicht ik dijken meters hoog hopend dat later zal blijken "zijn geliefden hield hij droog"…