doorbreekt het slapend zaad
de duisternis van de aarde
zoals de zon met hemelsblauw
het benauwend grijs verjaagt
dartel springen nu de lammetjes
in veld en wei met groenend gras
terwijl in perk en tuin omhoog
paars en geel violen en narcissen
hun kleurige kopjes steken
luider zingen vroeg de vogels
ons de boodschap kwetterend
met het hooglied…
binnen vrij
Zou zij me roepen, ik haar horen
en ik me om gaan draaien
dan zou haar stem en aangezicht als van een vreemde lijken
Ik ken de wereld in een straal
van zeker zestig mijlen,
toverspreuken voor alle kwalen
doch ken het spelen met het hart
niet, noch ken ik de naaktheid
van de vrouw van mijn kind
ik vermoed achter het Hooglied…
Mijn klaaglied is tot een hooglied gegroeid.
Ach kijk, de brandende liefde bloeit.
----------------------------------------------------------------------
Gedicht bij het boek "Knielen op een bed violen" van Jan Siebelink.…
o welle
thans uit ons borsten door de vreugd bevrijd
't hooglied omhoog onzer verwonderingen,
om 't licht Mirakel van al 't zijn te zingen,
't Geheim dat ook, in 't diepste van ons zelf,
óns vlam is, één met ál rythme der dingen.…
-
die olie had, de bruidegom zal in hem de lichten omzetten
en hij zal zijn hooglied mogen zingen, de klare stem van God.
Dit lied dat staan zal in de werkelijkheid der dingen
als de gebeurtenis van een ruimere Lente, na de hopeloze wentelingen van een lange jarenreeks.
10 april 1918…
Geheimtaal voor de kloosteroccultisten
abdijen, bisschoppen en adventisten
pausen, inquisities en juristen
domein ook voor grammaticafetisjten
Àblabs, acc.cum.ínf of a.c.i.
passivum singularis of pluralis
àdhortativus of een potentialis
vis vim vi, haec huius hanc of hi
Lingua latina non iam est mihi
Sit terra levis hodié tibi
Precisie…