Alle inzendingen over hoop OR verlangen

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

ik zie de tranen lopen over je wangen ogen vol hoop dromen vol verlangen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een flakkerend verlangen beschijnt het hart en hoofd, ziedaar de hoop gevangen in een vlam die nimmer dooft.…

ik denk aan je ik laat je niet meer los dat hoop ik altijd maar toch gebeurt het en verlang ik weer naar je een vreemde liefde mijn liefde voor jou…

Vervlogen is mijn hoop, een verlangen naar nieuw maakt zich van me meester, nieuw ruikend materiaal, zo nieuw dat je nog net geen prijskaartje eraan ziet hangen, maar die kans is met het kelderen van de beurzen, vervlogen, net als mijn hoop!…

Geloof is niet zien en toch vertrouwen Hoop is vol verlangen de hoeksteen waarop je kunt bouwen Liefde is geven en betekent verdragen Geloof, hoop en liefde de drie-eenheid waardevol tot in lengte van dagen…

Gelijk de zeelui en de vissers aan der strangen Op hoop van goede vangst gaan wagen lijf en goed, Zo werden de minnaars met innerlijk verlangen Ook van de zoete hoop geleid en steeds gevoed. ------------------------------------------------ strang - strand…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

en een hoop schrijfsels Ik lees ook net: ik zou een aivd’er zijn -lachen wel- en ik zie nu zelfs een aanprijsblog Maar misschien zit hier iets bij voor het c.q.: Uw groene boekje?…

kijken hoopvol uit naar de komst van onze Heer die tot ons zal komen als een Kindje broos en teer we bereiden ons hart voor op een warme thuis daar zal Hij onze liefde en genegenheid ontvangen want al weken lang is onze hoop en ons verlangen omdat nieuwe leven een bijzondere plaats te geven en ook een nieuwe wending aan ons eigen leven…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

In de hemel is altijd brood zei de Afrikaan hij sprak woorden van hoop waar zal na mijn dood het verlangen dan naar uitgaan want hier is al geen nee te koop…

oordeel zuiver Mijn verdriet terecht Of ben ik te laat En is de hoop voorbij Ik huil in de nacht Zoek met mijn ziel Hoop in mijn dromen Ik verlang met heel mijn hart naar Liefde … Zou dat tevergeefs zijn?…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

Het feest van wachten Op het Licht in de duisternis Het feest van verwachten Wat er nog steeds niet is Verlangen naar de vrede Hopen op een veilig jaar Kerstmis brengt gevoelens Van respect voor elkaar Verlangen naar de tijd Dat woorden bemoedigen Met warmte uitgesproken En zo het leven verrijken Verlangen dat wordt geboren In het…

Verlangen zich uitstrekkend naar Mysterie; naar gekend-zijn en gedragen, naar willen en wagen; Mysterie dat wenkt en doet beven, Mysterie dat bron is van leven. Verlangen op zoek naar 't Geheim, vertrouwen en toevertrouwen, verwachting en hoop, openhouden op toekomst en leegte, Aanwezigheid.…

getaand door de strijd het gevecht met zichzelf sluit zij haar ogen, rusteloos aanvaardt zij het dromen die geen antwoorden schenkt berust in de keuzes waar zij zich hervindt in het licht haar omgeven van de blauwe maan twee maal gegeven tot wensen vergaan ps; de benaming"blauwe maan wordt gegeven aan het fenomeen van…

waar ik staar in verzonken ogen mijn weerspiegeling langzaam vervaagt overloop ik in tranen verscheurde dromen met groeven doorkerft mijn leven geweest zoek ik het eind waar barsten breken mijn toekomst vaag aan scherven ligt…

als nevel niet verdwijnt de kilte mij omhelst rest dit leven niet meer tijd dan de dagen die het kreeg laat ik los mijn eenzaamheid die stille toekomstdromen waar duisternis in vragen de dagen niet verblijdt maar enkel nog de troost gelegen in jouw ogen mij zachtjes laat hopen dat morgen toch verschijnt…

waar ik de lach in jouw ogen niet langer ontwaar het speelse verdwijnt in gelaten tranen verkramping van woorden gebroken door pijn onhoorbaar geworden in de vraag waarom zoek ik het antwoord in betraande ogen aanzie het smeken dwars door mij heen schenk jou de troost die woorden vermogen geef ons de lach die even verdween…

nachtelijke nevels omhels dit hart is mijn tocht door tranen aan het einde zacht breek regenboogkleuren in het gelaat van de zon laat grijs overheersend in hoop overgaan als ik vervaag in het dwalen als schim van mijzelf op zoek naar een lach door nevels heen…

krakend geluid waar voetstappen verloren op een zilverwit deken van versgevallen sneeuw stilte doorbreekt in deze engelennacht de zoektocht naar dromen mijn hart verwarmt zal een ster haar geschitter hoop laten herleven elke stap dichter naar eindeloos geluk waar een wit tapijt toegesneeuwd stap na stap mijn verleden achterlaat…