15234 resultaten.
Geen dromen meer
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 714 Ik verlies mezelf steeds zonder hoop,
mijn dagen worden genadeloos vermoord.
Gewoon een verlangen naar een gebaar,
een zachte streling over mijn haar,
een ontmoeten van twee begrijpende ogen,
ooit heb ik mezelf in jou verloren.…
Koppig
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 11.549 Buig voor gezond verstand,
aanvaard geleden verlies.
Overwinnen is mooi,
waarheid wat ik verkies.
Afscheid van koppigheid,
die eigenschap toegeven.
Ik hoop met heel mijn hart
dat ik dat ooit nog mag beleven...…
Onderweg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 al lopende
verlies ik mezelf
geef ik mijn woorden
aan de wind
die mij de pas afsnijdt
onderweg naar daar
waar rust mij eindelijk
omarmen zal
moegestreden ren ik
mijn lot tegemoet
verlangend naar
waar de wereld stopt
met zijn…
verborgen gelaat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 372 kapsel jouw onzichtbaar zijn
in ranke sluiersteen
als het verlies naar eigenheid
die niemand raken kan
verberg in lachende angst
jouw schaamtegelaat vol droefenis
cocoon er hoop
vergevingsvol
buigzaam naar fatsoenlijkheid…
Avond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 Maar weet dat elders zon is
en hoop en vertrouwen.
Verlies de moed niet,
het duister zal niet winnen.…
Eiland
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.236 Verlangen.
De golven vormen zoute korsten
op mijn wonden.
Het eiland.
Het verlies.
Het altijd wijkende antwoord.…
Horizon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 176 In het verzwegen meer
langs de rafels van je uitgeplozen liefde
vaart de nacht in stilte
fluisterzacht, het licht
verzonken in donkere ogen
een stem
wiegend over het blauw
het eeuwige
draagt het verlies
het verlangen luistert naar de verte.…
voor wie het ziet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 117 de rivier weet
van lopen
de weemoed
kent ze niet
het verlangen
weet van stromen
zichzelf bevatten
kan ze niet
het water draagt
de weemoed
wat ze wiegt
weet ze niet
het verlangen
herhaalt zich in
het stromen
voor wie het ziet…
De Mistral
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 Mijn verlangen gaat uit naar de lente,
met al zijn geuren, gezang en kleuren,
terwijl de winter hier voorbij glijdt.…
Verlangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 Geef mij één middag
één middag in de zomer
in de schaduw
onder de bomen
waar alles langzaam is en loom
waaronder een blauwe hemel
de uren lijken stil te staan
met de wolken en de vlinders
de geuren van jasmijn
waar alles wacht
in stilte
op de avond
op de schemering
één middag
één middag in de zomer…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
De dag dromend doen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 Ergens voel ik de pijn
hartverscheurende liefde
onvoorwaardelijk
met angst voor het verlies.
De dag dromend doen
niets dat verder opvalt
omdat gedachten kreunen
kleuren komen naar boven.
Tinteling in zijn
verlangen naar niets
maar toch de ziel geraakt
intens en hartverwarmend.…
Masker
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 202 Verlies gedachten
in een verlangen
waar ijle lucht
geen weet van heeft.
Waar helder blauw
zich met sneeuw vermengt
en smelt
tot warm water.
Pijnloos trekkend
verdwaalt het hart
in een wereld
waar een masker onnodig is.…
Altijd onverwachts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 Jij kwam binnen
verward kort blond haar
een bril op je neus
Je handen toonden sporen
van het perenbomen snoeien
Ik keek, jij keek
Wij deelden een moment
Het gemis kon beginnen
met verlangen en verlies…
Angstig verlangen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 516 angst verlamd voor verlies
Verlang ik zo intens naar jou…
DAGDROMEN
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.051 Soms verlies ik me in dromen
Wensen, gedachten die zo maar boven komen
Dingen waar ik te zwaar aan til
Vraag me af of ik ze werkelijk wil
Ga ik te rade bij mijn verstand,
dan wijs ik de meeste van de hand
Van wat me dan nog rest,
hoop ik het best…
Neem even de tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 273 Neem even de tijd
laat toe het verdriet
de pijn van verlies
maar besef ook
hoe mooi het leven is.
Neem even de tijd
ontvang de warmte
van hen die je lief zijn
en blijf hopen dat
je dromen uit mogen komen.…
Als
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 136 Als er geen verlies of winst
wanhoop noch hoop was
probeerde ik me toch altijd
aan iets vast te houden.
Wat het was wist ik niet precies,
vaak dan meer
het is iets in mij
dat gloeit en warm is,
dat wil delen.
Iets wat wil bloeien
met velen
zomaar, voor niks.
Iets in me dat geeft
dat telkens herleeft.…
In de winter
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 410 achter
mijn aangezicht
huilt het leven
machteloos
zo lijkt
en tijdloos van aard
om verlies
met pijn te verweven
heeft het gevoel
verdriet gebaard
de avond heeft zich
van de lente vervreemd
is in koude ondergedompeld
rest nog de troost
die aan het verlangen
blijkt uitgeleend…
Verdriet...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.187 Met verdriet sluit ik mijn ogen
Wetend wat me te wachten staat
Wat zo boven water gaat komen
Is iets wat me niet koud laat
Omdat ik eigenlijk hoop
dat het niet wordt gezegd
Ik ben bang als de dood
Maak het niet bekend...
Want als je dat doet
verlies ik je voorgoed
En dat wil ik niet
Het einde is verdriet....…
In Memoriam
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 129 Wij allen koesterden eerst nog de hoop
Dat hij de aanslag wel zou overleven
Hij was te moedig om iets op te geven
Toch kreeg de laffe daad een triest verloop
Zijn overlijden vormt een groot verlies:
Ons land had maar één Peter R. de Vries –…
Zingeving
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 422 Ik heb meer
vooral veel
zin in jou
als zingeving
om zin te geven
iedere dag een lach
vol goede zin
op te staan
zingend swingend
vol zin!…
Aan jou...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.393 Binnenkort, wie
weet van-
daag streel ik jouw
mooi lijf weer
nu levend in mijn
gedachten. Ook
straks, ligt
jouw naakt tegen dat van mij
Slechts verheugd ben ik dat ik
jou weer intens mag beminnen
Wij weten
beiden dat wij el-
kaar zonder twijfel echt willen
zowel nemend als
zeker gevend
aan jou...…
Als klokken zwijgen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 233 met minder, waar
dwingende uniformiteit dat verhindert
Wanneer we weten wat we werkelijk willen
verlangen dat klokken zwijgen en de tijd zal stillen
is de hoop op verandering niet verloren en
wordt er weer ruimte voor iets nieuws geboren…
de weg van herinnering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 ik verlies mezelf in de langzame tred
van degene naar wie ik zo verlangen kan
in de stille nacht van duisternis hoop ik
dat jij mij even toch opzoeken komt
wij houden veel en lang al van elkaar
in de draaikolk van het leven samen
ik wil weten waar jij nu verborgen bent
om weer ons pad samen te bereizen
met jouw gezelschap in mijn gedachten…
Levensmoedig zaad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 31 Wie heeft van zijn leven ooit,
de dood gezien met eigen ogen?
Doodsangst bestaat, dat is waar.
Die kun je in andermans ogen zien,
als angst om niet te durven leven.
Wie levenslustig gestorven is,
kan nog dagenlang nadien,
zijn levend zaad schenken,
aan een vitale vrouw,
die daarom vraagt.
Hier is geen sprake van doodsangst,
maar van doodgewone…
gemis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 820 Verlangen gaat de hoop voorbij.
Wat stelde het voor? Ach,
veel bellen en praten, een lach
en met veel schroom een kuise kus.
Gemakkelijk te verwerken dus?
Gemis zinkt als een nacht in mij.
Verlangen gaat de hoop voorbij.…
eb
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 de zee
bestaan in zwijgen
tijd om te verliezen
het water
trekt zich terug
in gesmoord verlangen
het verlaten
eindeloze hervertelling
waart rond in gedachtestromen
de snippers
oude en oudere vloeien
vertraagd heen en weer
het verlies
wandelt over het water
tijd om te gaan…