Alle inzendingen over horen

Zullen wij het nog horen en het verstaan? Of laten wij het voor eeuwig... Verloren gaan.…

in de vroege ochtend hoor ik een vogel zingen ze vermaant haar vermetele kleintjes geen tijd nu om een boompje op te zetten met de zwijgende buur haar waarschuwing is scherp bij naderend overvliegend gevaar ze vraagt de oortjes van van het koppie van haar uithuizige man ze sust en troost ze zet de bloemetjes buiten…

de dovenetel luistert niet de ogentroost biedt geen soelaas voor mijn verdriet het ochtendgloren wou mij ook al niet aanhoren zelfs het viooltje streek niet over haar hart en liet mij achter – totaal verward vanochtend liet de ochtenddauw mij ook al alleen staan in de kou en toen ik de vroegste vogel mijn probleem had voorgelegd…

je stem, al hoor ik die niet praat door jouw ogen het is ook die unieke lach of de blik van mededogen, het is daarom dat ik je mag ik hou van ieder die mijn ziel in een hart wil bewaren het is duidelijk dat ik 't pure niet enkel schrijvend kan verklaren het is gewoon zo dat ik je mag…

Een traan die verdampt en een lach die zich laat zien. Die zijn levensecht.…

Ik zal het horen. oktober 1859…

Muziek in mijn oren Passie in mijn hart Maar mijn ziel is zwart Kon je mijn muziek maar horen Dan zou ik weten dat je lacht…

Open je ogen en zie open je oren en hoor open je armen en verwarm open je geest en denk open je hart en geef open je deur en ontvang. Open je geweten en vergeef open je gevoel en ontvang. Geef liefde en krijg terug Sluit je mond en zwijg stel je wezen open voor geluk.…

Duizend engelen hoor ik jouw naam zingen. Een smal pad van duizend wolken naar de hemel bouw ik . Twee vallende sterren als cadeau voor je neem ik.…

De wereld is stil de wereld is donker, alleen leeft de maan en wat stargeflonker Haar stem is muziek in de stille oren, zo kan ik maar niet uw stemme horen. Mijn land ligt zo ver en uw stem is zo zacht, en geen enkele ster schijnt mij in mijn nacht.…

Hij zei al eens heel trots dat hij kan luisteren zonder te luisteren dus praat zij nu tegen een slaapkamerwand die na iedere zin geïnteresseerd snurkt Zij weet zij heeft geen luisteraar nodig maar moed om weer te horen mijn stem zwijgend in haar hoofd haar fantasie --------------------------------------------------- uit: 'Liefde…

Dacht dat jouw stem klonk in stilte van mijn heimwee toen ik voelde dat ik wegzonk in toevalligheden dacht dat ik bekoring voelde in opnieuw beginnen omdat ik je had losgelaten en gekoesterd met gevoelens in alles vergeven dacht dat je mijn stem hoorde.…

Je leeft er voor om erbij te horen. Voor hoe het hoort lijken wij eenvoudig weg geboren.…

Wensen Horen & Zien een wals? Voilá: zij laten het gebeuren! Zeker, u heeft ten dele gelijk: Tsjaikovsky zeurt een beetje. Op naar iets moderners... Wat dacht u van een sabeldans? Want de zon wordt nu toch heter. Fel beweegt het strijkorkest: een vrolijk gevecht van zon en schaduw ergens in een tuin bij Echt.…

Kluitje naaktslakken geeft zich onomwonden bloot op Belgisch naaktstrand.…

Ik zou willen schreeuwen, Ik zou willen gillen. Alles eruit. Zodat ik dit alles niet meer voel. Zodat dit gevoel weg is. Maar ik doe het niet.…

Mensen bestaan werkelijk, zoals ook dieren leven. Mensen zijn zogenaamd wijs. Homo sapiens sapiens zijn we. Mensen die primaten zijn. Aapachtig zijn we allemaal. Primaat is maar een etiket. Een zogenaamde naam. Zijn we wat we denken dat we zijn? Ben 'IK' een slimme gedachte? Ben IK mijn ego wel, dat ik heb bedacht? Zijn we, wat machthebbers…

Het regent en de zon heeft zich verborgen Het is voor nu gedaan met ’t mooie weer Achter de wolken schijnt de zon veel meer Dat voel ik op een frisse vrijdagmorgen Maar voor veel Nederlanders komt de zegen van boven als een warme lintjesregen…

Wie vaak muziek zag in het Paard van Troje Bewezen, coming up of progressief Moet elders nu op zoek naar z’n gerief Het Paard kan het met pop niet langer rooien Wie dacht aldaar de toekomst nog te horen Die tijd gaat thans aan terugkijken verloren…

Oorlog is een dief van wanhoopskreten, hij steelt -- tot het doodstil is.…

ik ben een spinnetje, dat spint zo werd ik geboren als kind rapjes zak ik van een takje en land dan op mijn linkerhakje ik spin in klokkende liedjes mijn hogetonenmelodietjes o, het is zo een prettig bestaan was ik maar eerder op pad gegaan ach, en als jullie dit liedje horen hebben jullie lekker ezelsoren…

zij voelt zijn woorden met haar hand op zijn lippen hij bewondert haar schoonheid met zijn armen om haar heen en ik ben sprakeloos door hun intense liefde zij doof, hij blind ik zwijgzaam en alleen…

'De horen, bij de chef aan 't woord, zei: 'Horen, hoorde, heeft gehoord.'…

waar zullen wij horen? horen wij te zijn, waar we niet horen? wat zullen we daar dan horen? horen wij? is er een andere kant van dit verlangen? geen vraag. wel bedenkelijk.…

Ik ben het woord en zoek de woorden die bij me willen horen in de zin die ik wil horen als de stilte mijn woorden weer teruggeeft.…

Ze keek me aan met een dove blik Haar schreeuw om aandacht Ik wilde het niet zien Haar vuistslagen kon ik niet horen Ik voelde niets van haar tranen Ik proefde niets van het zout op mijn huid Zij was de blinde vlek in mijn ogen…

mijn lijdende dovemansoren tuiten tussen de klanken in je dacht dat ik niets hoorde maar ik hoor elk woord en elke zin ik knutsel alles aan elkaar en zoek naar een verborgen betekenis maar huiver als ik luister dan steek ik er de brand in en warm mijn geweten aan de vlammen van elke zin…

Mooie ogen Mysterieuze lach Je kijkt vol, in de lens Rechte rug Zelfbewust Hoorde je maar, bij mij…

'Le soleil brille sur Paris' zei de dame van het nieuws op FIP na de meldingen van files voor de Porte d'Orléans om acht uur vijf-en-veertig in de morgen en na het vioolconcert zag ik onder 'prochains titres': Elvis Costello 'allmost had a weakness'…

soms zie ik luidsprekers die elkaar niet verstaan in een prangende naasthangende dialoog soms zijn ‘t schokbrekers die deinend slaan hangend hellen zacht zwichten door hun gewicht een boog spannen en puntig groeien meestal zie ik ze als reddingsboeien…