Netgedichten

netgedicht (nr. 77.425):

hoor mij

ik vind je mooi,
als je hart spreekt
zo, als een fladderende vlinder
of een ree zigzaggend over de heide
oprecht zijn kent geen hinder

het laat zich door liefde leiden
ik vind je mooi, de rimpels
die je oude dag tekenen
maar je verblijf rechtvaardigt
omdat ik op jou aldoor kan rekenen

schoonheid is verblijven
in een stille delende blik
die wijds bloeit in mijn gedichten.

je stem, al hoor ik die niet
praat door jouw ogen
het is ook die unieke lach
of de blik van mededogen,
het is daarom dat ik je mag

ik hou van ieder die mijn ziel
in een hart wil bewaren
het is duidelijk dat ik
't pure niet enkel schrijvend kan verklaren

het is gewoon zo dat ik je mag