Alle inzendingen over hortensia's OR zieleroerselen

gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or not to be der fenomenen Geen ziet het mistige en rooie beest Dat buiten hen aanwezig is geweest Paradepaardjes swingend op hun tenen Ze horen dingen, niet de mensen zingen Ze maken deel uit van de fenomenen…

Je liet me de tuin zien Hoe alles netjes op orde en regelmaat stond de hortensia teruggesnoeid evenals de heggen In een hoekje heerste chaos een loot van vlierbes en hulst en daar omheen en daartussen blauwgras en hondsdraf witte en paarse dovenetel Je plukte een bloem, een witte Zoog eraan, zoet met een trilling in je stem en of ik…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Abcoude is, van oudsher al, een sprekend dorpje, omringd met water, hagen en hortensia's, nog nét niet opgeslorpt door Amsterdam. Met cum laude willen wij daar snel ontwaken. Het weidelandschap is er zo plat aan; een koe schrijdt er traag voort bij een plataan. Wij willen sneller vliegen dan geluid en met ijver moeder aarde eren.…

De grafsteen met de gebeitelde letters die jouw intieme vriendschap in de nacht een liefdesnaam gaven staat eenzaam op het stille kerkhof bij de uitgebloeide hortensia die moe is door doden die zwijgen in alle talen bladeren van droeve bomen dwarrelen wanhopig voorbij de diepte van jouw dromen maar jij zal nooit tot leven komen…

Plukte mand vol paddestoelen voor omelet op boterham ging me toen zo anders voelen mijn gedachten leken gezwam zette van papavers toen thee om weer wat tot rust te komen nou, het stopte mijn diarree maar had daarna vreemde dromen vrat hortensia's uit mijn tuin mekkerde daarbij als een geit hersens drukten tegen mijn kruin vlogen toen…

We correspondeerden over onze diepste zieleroerselen, terwijl je wist dat ik met Oost-Indische inkt mijn gedichten in schriften schreef, zwarte letters over een zwartgeworden ziel. Vereenzaamd. Ik was achttien toen je me zoende, toen je heilige tong in mijn mond ronddraaide als een circusact van paarden in de piste.…

Jij trut jij bent een dief Jij steelt harten en doet maar lief Hoe kan dat gebeuren en zo zijn dat mijn hart nu gebroken is, het doet zo pijn Jij was mijn alles, mijn schat mijn ziel Jij was mijn eerste waar ik voor viel Maar nu, is alles afgelopen Jij dief, ik kan nu alleen maar hopen…

Kijkend uit mijn raam bedacht ik me voor even hoeveel ik al voor je voel me aan jou wil overgeven “Gelukkig” was ik ook alleen maar het lijkt allang geleden zomaar was je om mij heen zoveel voller nu mijn heden Ook al is alles nog zo pril en laat twijfel mij soms nog rillen je liefde maakt me rustig en stil ik zou niets anders meer willen…

Hoor deze prachtige dieren rennen hoor ze vluchten, voor de duisternis, die, met den avond komen zal, magisch en mysterieus die nacht vol geruchten, dat ongetemd lijkt met sterren door de toevoer van de heldernis. Ze zijn pijlsnel. Een spoor van stof, ongeremd, ’t lijkt wel of ze dit kennen, overal paniek; ’t komt van een gehuil door…

"Alleen spelen aan deze kant van de weg en niet oversteken", zei mijn moeder me als kind Een kinderwereld zo klein, kan zo oneindig zijn omdat je alles wat er aan ontbreekt, erbij verzint Je kindervoetjes deden zeer van het verre lopen want opweg naar de speeltuin kon je zomaar verdwalen Een kinderwereld zo klein, kon zo oneindig zijn totdat…

Je lach die met goud op je gezicht was geschreven herinner ik me in flarden, vaag en altijd maar even Je naam daarentegen met mooie grote krullen geschreven is me tot op de dag van vandaag altijd bijgebleven…

Ik voel je op mijn armen, ik voel je op mijn huid. Hoe hard ik ook zal schrobben, je gaat er nooit meer uit!…

Een wit gekalkte lijn scheiding tussen juichen en een uitgesproken vloek tussen waarmaken van een droom en een stukgelezen jongensboek tussen het opveren van de menigte en honend surround boe geroep Een wit gekalkte lijn schepper van de overwinning of van het onzichtbaar verliezer zijn…

Ondergronds water wachtend op de uitbarsting van waterpokken…

Ik heb geen strafblad sta niet bekend om kattekwaad Ik heb geen verslaving die mijn gezondheid schaadt Ik heb geen schulden ben geen bedreiging voor de staat Ik heb dan ook geen banden met mensen uit de misdaad Ik heb geen incompleet lichaam geen organen die ik mis Ik heb eveneens geen fatale ziekte die levensbedreigd is Daarom heb…

Ik hoor iets wat ik niet wil horen Ik denk iets wat ik niet wil denken Ik zie nu eindelijk wat 'men' ziet Liefde maakt blind, maar nu even niet…

hij was mijn vader de man die ik lief had en alles leek in een moment verloren dagen, nachten, maanden eindeloze uren, vervielen in één daar stonden we dan gedrieën, hopend elkaars handen pakkend en met betraande ogen staarden we vooruit mijn besef nog niet gekomen beefde ik in koele hartstocht niets anders dan je aan te staren…

Eenzame vogel hoog in de lucht vliegt hoger en hoger voor zichzelf op de vlucht Geen wolkje te zien alles helder en zacht maar voor zijn eenzame ziel is het donker en zwart Hij heeft alles gezien vloog overal heen maar waar hij ook kwam hij was altijd alleen Er komt geen einde aan zijn eeuwige vlucht want zijn vrijheid ligt hoog…

Lanen lopen dezelfde Weg als wegen Aan de straatkant Dichter bij Paden gelegen Zijn dan jij Bij mij…

Mijn dagen weken Mijn maanden in jaren Mijn weken vermaanden Mijn jaren van dagen Mijn maanden verjaren Mijn wekende dagen Mijn jaren vermaanden Mijn weken en dagen…

Als de dood voor het lijden Slapen gaat, Laat je leven dan voor mij Een weg van straten vermijden. Verfilm mij met ernst En beloop mij, een weg, Weg van lijden…

Lanen lopen dezelfde Weg langs wegen Aan de straatkant, Dichter bij Banen gelegen Zijn dan jij De paden krult, Met vlechten die Ronde routes vult.…

Onzichtbare vleugels hebben me meegenomen In gedachten verzonken staar ik naar het verleden In trance laat ik het over me heen komen Langzaam terugkerend naar het heden Met nieuwe kracht vul ik mijn longen De verse lucht laat mijn hart herleven De pijn lost op die ik altijd heb vedrongen Na lange strijd eindelijk opgegeven Als herboren…

Altijd als ik naar je kijk, als ik goed naar je kijk, dan friemelt en dan kriebelt er zo'n raar gevoel in mijn buik net als een klein groen rupsje dat altijd, als jouw mond tegen me praat of lacht, in een mooie vlinder verandert. Ik denk, ik denk echt dat ik duizenden kleurrijke subtropische maar vooral onverkrijgbare vlinders in mijn buik…

Mijn liefde, een vluchtige stof, ontvlamt alleen bij de juiste chemie. Dan is zij vast en constant, anders is zij vluchtig verliest vorm en inhoud verlaat spoorloos jouw atmosfeer en slaat ergens anders neer.…

Als je kust schep je kunstig een stukje kust, van jou en mij Geen kaper bereikt veilig mijn monding jouw zeebrand heerst, gloeit op mijn lippen Als wij in zee gaan blijven onze monden dan verankert, onze lippen onuitgeblust? Weet, dat als je kust, zonder zee geen kus(t) bestaat.…

‘k heb je lief, jij, die duurzaam de mijne bent zonder mij ooit te bezitten. ‘k heb je lief, jij, die niets van mij verwacht, niet op me wacht, niet naar mij vraagt maar altijd ‘bent’. ‘k heb je lief, jij die mij niet kwetst, niet met mij breekt, nooit om mij smeekt, me niets ontneemt. ‘k heb je lief, jij, die vrijspreekt,…

Karin… Degene die mij waar kon maken, Degene die mij volmaakt zou maken, Degene waar ik verliefd op ben gaan raken, Degene wiens naam ik nu wel kan schreeuwen over de daken, Waarom konden we er niets geweldigs van maken, Waarom heb je mij alleen in mijn droomwereld achtergelaten? Ik zou je m’n hart hebben nagelaten……