Alle inzendingen over houding geven en ima

in de houding als soldaat van eigen dromen sta jij steeds op wacht…

Teneergeslagen leidt zij haar leven Brokken van verdriet laten haar bijna stikken Hoe hard het dier in haar ook probeert Deze wonden kan ze niet meer weglikken Als een geknakte bloem in een zware storm Weerstaat ze de slagen van de wind Toch duurt het niet lang meer Voordat ze zich midden in de storm bevindt Meegevoerd in de waanzin Waarin…

Op ’t einde voelde hij zich bezwaard, de dood deed hem beven, hij kon ‘t leven niet geven, geven, ‘t lag niet in zijn aard.…

Wees niet bang om anders te zijn De meerderheid heeft niet altijd gelijk. Iemands waarde wordt gemeten naar wat hij anderen geeft.…

Ben ik egoïstisch wanneer, ik voor een goed doel, niet doneer. Ben ik egoïstisch als ik zeg, tegen elke goedbedoelde bus, nee! Toch zet ik bij de plaatselijke super een blik eten in het rek, toch doneer ik niet gedragen kleding in de bak zodat: een ander iets aan heeft. Maar die immense goede doelen, gepareerd met girorekeningen…

Ik schuif weer verder over je te gekke meubelen en toon de kale muren hoe goed het is te géven...…

De reden waarom vluchtelingen vluchten wordt in Europa amper onderzocht een mens maakt zomaar niet een lange tocht als hij in 't eigen land niets heeft te duchten Dus waarom gaat een mens op avontuur? Wanneer je thuisland wordt kapotgeschoten dan vlucht je weg, desnoods in rubberboten je rent, je zwemt, je klimt over een muur! Dan kom je…

Ik heb niets meer te geven Want alles wat ik gaf Was voor jou te weinig Niet compleet en ook niet af Ik heb niets meer te vragen Wil ook geen antwoord meer Want ik wil niet meer geloven In de leugens van weleer Ik was een meester in vergeten De waarheid werd vrolijk ingekleurd Ik heb mezelf steeds bedrogen Mijn geweten voorgelogen…

zijn letters en woorden en zinnen Speciaal zijn ze niet maar wel speciaal gekozen voor jou Want wat ze je doen daar diep vanbinnen Dat is precies wat ik je geven wou…

Ik weet het wel Maar als ik het een vreemde vertel Zie je ze denken. Wie moet op 5 december alles schenken? De kerstman komt,maar daarvoor moet je zelf alles kopen. Men zegt: De Sint is dood,het is toch niet te hopen. Ook is er in het voorjaar nog een haas Die huppelt rond zo met de Paas. Al met al,je kunt nu wel bedenken,wie de kadootjes moet…

In het wetend licht zou ik mezelf niet ontdekken of een schaduw kunnen geven die elke leugen bedekt en mij weer laat zien waarom ik mijn ogen wel dromen maar geen verlossing gun.…

gradaties waarin het geven nemen wordt door tal van lustige variaties…

Ik weet, ik moet jou iets geven, ik zal je nooit vergeten.…

Wat je ook wilt geven als je niets meer verliest en blijft stralen in het moment dat ik je weer mag vinden.…

Geef me je hand en ik hou je vast Geef me je mond en ik kus je lippen Geef me je liefde en ik geef je mijn hart.…

Als ik niets te zeggen heb ben jij er dan voor mij als ik niets heb om te geven geef jij dan alles wat je hebt dan geef ik mij met alles wat jij missen kan aan jou…

gezeten op de puinhoop die je achterliet zie ik je in de verte wegdrijven op golven van onrustig verlangen naar de mythische overkant waar het gras groener lijkt waar je misschien jezelf kan zijn tot je er aanspoelt je bent me ontstolen door de illusie van de vrijheid jezelf te zoeken ik wou je alles geven goud, wierook en…

Het eeuwige is een gedachte gevoeld of gedacht in mij – weten maar even te bestaan maar even te bezitten – weten dat zijn en hebben half leven is, en zijn en geven liefde is – mensen die ruimte geven en zoete vruchten – mensen die geven, mensen die elkaar geven te zijn…

Ik heb een zon voor op de dag en een maan voor in de nacht Sterren die aan de hemel staan water van een oceaan een foto aan de muur van Mars en bubbel belletjes in een cola glas een lichtje uit een gekleurd buisje wellicht zelfs een klein huisje ik geef je regenbogen en intieme dagdromen een hart vol verlangen altijd in jou belangen…

Carice sprak over haar debuut-cd Die zij een beetje weifelend lanceerde Het kàn natuurlijk best dat ze acteerde Zo'n houding stemt tenslotte vaak tevree Onzekerheid is echter nauw verweven Met ieder nieuw en grensverleggend streven…

Een dag, een jaar, een mens Een stilte, een verlangen, een wens Een houding, een spanning, een spel Een gevoel, een paradijs, een hel?…

Je hele houding is zo edel; wijs mij iemand, die ik zó met ere prijs.…

Net als de houding van de hooggeplaatsten, is het water zo: te zout, blijven levens achter, nooit gevonden, nooit een plek om te gedenken, nooit een leven te mogen krijgen, net als de houding van hen: die denken te weten te kunnen spelen met een leven, zo zout, net zo zout was: en is het water waarin al die vluchtende levens…

Wanneer we ons aardse paradijs verlaten. Wanneer we overlijden. Wanneer bedoeling weer toevallig wordt. Wanneer energie weer loslaat van de stof. Hebben we de liefde wel liefgehad, bemind, voor al wat leeft en niet toevallig was? Hebben we wel bedankt gezegd, herdacht, hetgeen de liefde ons heeft geschonken? Hebben we het voorrecht wel beseft…

Als dieren communiceren, Zullen ze altijd proberen Door hun houding te informeren. Ik zag twee beren, Broodjes smeren.…

aan In de hoop ook mijn gedachten een nieuwe vorm te geven Maar in plaats van de gehoopte gemoedsrust Ontrukte mijn hart zich uit zijn weefselverband En bleef er slechts een holte over die mij trachtte vullen…

hij hoefde zijn rug niet te rechten kreukloos viel het maatpak hem op de huid zijn accessoires waren hun tijd al ver vooruit opzienbarend in het trendy circuit dat hij onderhield hij leek onbereikbaar keek verder weg dan ooit pas op de horizon was er kans op ontmoeten bij toeval op afspraak nooit…

hij hoefde zijn rug niet te rechten kreukloos viel het maatpak hem op de huid zijn accessoires waren hun tijd al ver vooruit opzienbarend in het trendy circuit dat hij onderhield hij leek onbereikbaar keek verder weg dan ooit pas op de horizon was er kans op ontmoeten bij toeval op afspraak nooit…

de gruwelijke wreedheid van het moeten verlaten door prikkels die binnenuit mijn weerstand doorboren ik geef geen ruimte aan de voorbijbeweging die het verstand tot waanzin en een snelle vlucht gebiedt maar neem gretig bezit van de beste houding in een levensvolle teug neem ik mijn vrijheid terug…

Ik tracht me te oriënteren aan de hand vsn (silhouetten van) kerken, torenspitsen, treinsporen ik weet niet wanneer het is begonnen te regenen maar het water gutst in stromen van mijn voorhoofd. ik strijk de haren uit mijn gezicht en kijk naar mijn handen zijn nat (rood). ik denk aan rozen ik zie sneeuw (er zit grind aan mijn broekspijpen…