Alle inzendingen over huilen vol wanhoop

Als twijfel je wanhopig maakt omdat geloven niet meer gaat en waar je ook gaat op zoek geen stem van God die je roept hoe kan Hij een mens zo verlaten dat zelfs de afgrond gaat gapen en als je er ongemerkt inglijdt en Zijn hand je niet vastgrijpt en de nacht je volledig toedekt Zijn stem je ’s morgens niet wekt -zal Hij dan toch ergens staan…

Noem me gek of wanhopig het maakt me echt niets uit Vanaf dag één dat ik haar zag nam ik meteen mijn besluit Deze vrouw wordt de mijne zij is echt voor mij gemaakt Nooit eerder werd mijn hart zo vol in de roos geraakt…

Die onbedaarlijke lach, die ik zo zelden zag, is terug vanwaar hij was, de onstopbare lach, die zeg maar - slappe lach, is terug in ons midden. Die glimlach, die zachte lach die lieve lach is tussen ons een stilzwijgende overeenkomst, want; Het zal ons een worst zijn! Wat jij!…

Men sprak dit jaar van normen en van waarden Van tot hier en verder niet, de maat is vol Van de prijs, de pil, de rekening, de tol De haat, de hel, de wanhoop en de haarden Maar dat het einde komen gaat van Studio Sport Zegt dat een tijdperk afgesloten wordt…

Arm Enschede, verberg je in de armen van de koningin en huil, want daar is een reden voor, en huil dan maar aan één stuk door...…

Niemand die mijn schreeuw der eenzaamheid hoort Van het vlot afspringen om te verdrinken In de zee der liefde Waar jouw ogen mij vol liefde vervullen Hoor mij het lied der wanhoop zingen Om verzwolgen te worden door de golven der eenzaamheid En mijn gelukzaligheid te vinden in jouw ogen.…

Huil maar rustig uit, ook in het bijzijn van een kind. Huil maar rustig uit, Hoe gek die kleine het ook vindt. Een kind huilt toch ook als het pijn of verdriet heeft? Waarom zou jij dan niet verdrietig mogen zijn. Huil maar rustig uit, een kind moet leren wennen, Dat grote mensen net zo goed verdriet kennen.…

de roep in mij verstijft de prooi zij houdt zich angstig schuil diep snuivend herkent zij mijn gemoed en weet waarom ik huil……

kom vlij je met mij in het groen ik geef je dan mijn zoetste zoen in paarse klaverweiden een open hemel boven ons het allerwitste wolkendons en niemand dan wij beiden ik balsem als je mij toestaat de scherpte van het prikkeldraad waar jij door mij geraakte ik voel en huil met jou in pijn geloof dat ik in schuldig zijn jouw liefde niet…

elke keer weer elke keer als ik online ben dan zie ik die titel ....IS EEN BOERINNETJE dat omdat ik haar blokte omdat zij mij uitschold m'n leven verpest ik zit hier met tranen ik kan niet meer rijmen niets lukt alles MISlukt!…

Als tranen het leed verzachten, van onze offerdieren, in hun laboratoria, dan wil ik een leven lang huilen, en slechts daarom oud worden.…

Ach huil maar niet mijn vriend Laat het nu maar gaan het boek is uit de deur is dicht van binnen blijft het bestaan.…

denkend en huilend ik denk meer dan ik huil mis ik de weinige nachten die draaiden om jou en mij. ik zou meer willen denken en vervloek het dat ik huil maar ooit zal jij de mijne zijn die ik voor niks meer ruil.…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

In pijn huil ik het uit. Om niets moet ik janken. Maar het maakt toch niet uit. Ik huil zonder klanken. Het is niet in woorden te omschrijven. Het is geen tastbaar begrip. Niemand zal me begrijpen. Want ik zit in een dip. Een dip van gevoel. Van onmacht en van woede. Niemand die dit verwachtte. Niemand die dit vermoedde.…

`s Avonds huil ik, niemand die het hoort of ziet. Iedereen ziet mij lachen, maar dat is gespeeld. Niemand zal begrijpen hoe ik mij voel, niemand zal begrijpen wat er mis is. Dus laat mij `s avonds maar huilen, waar niemand het hoort of ziet.…

Hij huilt met de wind maar zij kijkt niet meer om hij verloor zij had hem zo diep bemind…

Ik huil mijn tranen slechts in stilte Langzaam druppelen ze omlaag Niemand die me nu ziet huilen Alles was zo slecht vandaag Ik huil mijn tranen slechts in stilte Heb helemaal niemand om me heen Ben van god en iedereen verlaten Beklaag mezelf, van steen en been ‘k huil mijn tranen slechts in stilte De eenzaamheid is torenhoog Mijn trots…

Heb je zien huilen zonder tranen Hoorde je schreeuwen zonder geluid Voelde je al hoe het leven kan tanen Ben je gekweld ben je gefnuikt Ben je al duizend keer gevallen Gekneusd en bebloed weer opgestaan Schrok je ervan hoe de stilte kan knallen Door tranen bewogen de mist ingegaan Heb je gevochten gehaat en vergruizeld Benijdt en vergiftigd…

Waarin ik de wind hoor huilen om een verloren droom. Woorden die nooit de weg naar jouw hart hebben gevonden.…

Soms wil ik stiekem huilen, dan zegt mijn binnenste ik . . . . blijf lachen.…

Ik wil niet huilen, nu even niet mijn tranen zakken naar mijn buik, daar: waar eventjes niemand ze hoort en ziet. laat me maar even, het is zo over een simpele opmerking is voldoende voor dit tranen in je buik-verdriet.…

haar hart doet pijn bij het zien van al dat vreselijke lijden haar fluister vol van wanhoop in de wind Lieve God waarom deed U juist die dag Uw ogen dicht wendde U Uw blik af en liet hun wereld instorten…

Je hoort zo vaak, zo veel we hebben zo gelachen we hadden zo'n lol we kwamen niet meer bij Je hoort zo weinig, tot niet we hebben zo gehuild we hadden zoveel tranen we konden niet meer stoppen Maar Jantje lacht, Jantje huilt die horen onlosmakelijk bij elkaar Dat zegt niet m`n verstand dat zegt mijn gevoel!…

wat had ik veel vertrouwen in de mens maar links en rechts blijkt menigeen verrot en máákt men elke toekomstdroom kapot: ze steken zelfs de wereld in de hens maar ik blijf lachen om hun rot gebrul en lig door hen voortdurend in een krul…

Ik leefde in de wanhoop In een eenzaam ik Zonder liefde in mijn leven Tranen vielen druppelsdik Zat gevangen in mijn warboel In een spinnenweb vol draden Want ik was niet meer ik Mijn geest, te emotioneel beladen Maar de tijden zijn veranderd Ik vecht en breek me vrij Want iemand deed me beseffen Deze wereld is ook van mij!…

Gekooid, geknecht, Beroofd en berooid In het traliewerk Dat leven heet Word ik vanmorgen wakker In een schuur met wat stro, Wat dieren en een kind Dat mij vol verwachting aankijkt - Zijn blik verdrijft mijn wanhoop Zijn liefde wordt mij gegeven In een zeldzaam zachte winterwind…

jouw lippen beroeren mijn mond zo zacht zo intens compleet afgerond zinderingen komen door lichaam en geest ik verdwijn van de wereld ik ben er geweest! Metske,2016…

Het huilen om het gebeuren Omdat hij er niet meer is. Een zucht nu in het heden Omdat het zo moeilijk is. Te leven zonder iemand Te leven met gemis. Een glimlach voor de toekomst Onzeker en vol pijn. Toch met nieuwe moed en kracht Om wat er nog mag zijn!…

verwantschap en vriendschap kind en ouder begrip en misverstand leiden en lijden lachen en huilen laten de jaren de problemen oplossen dan krijgt jouw leven weer zin…