Alle inzendingen over huivering OR hart OR ziel

Links rechts polarisatie er daalde op aard het ijzer naar zijn aard door twee bokken poten uitgezaaid…

Mijn hart smelt het ijs van zwartgevroren bloed. Over ons huivert een gloed, wij hebben elkaar gewonnen.…

je oogt roestig vandaag en de wind is op collectetoer hij neemt alles tot je naakt en breekbaar de lente tegemoet rilt…

november, gure maand de oude Tijd is daar zijn Zeis alweer klaar voor het snijden in draden zonder waardig leven hij is enkel gekomen om mee te kunnen nemen onder de huid de rillingen ijzige huivers uit besef dat het deze maand kan zijn de laatste na al die jaren bezigheid vol futiliteit en de rekening overdreven gepresenteerd zal worden…

Ik huiver, maar dat is mijn straf geen gedicht geeft het gevoel van “af”.…

Het leven verlangt steeds naar de dood. Bemin je? Weet jij waar vandaan Wij kwamen en waarheen wij gaan? Neen? Nu, wat heeft dan blijven nood? Ik breng je geen geluk, ik kom Alleen vergeten in je schoot, Moe van het reizen naar de dood Die nader komt als ik niet kom. Het vuur krimpt onder dunne korst, Nauw sluit de kou van het heelal Rondom…

Het is een rijzen vederlicht het zijn mussen mezen op het ranke beven van de twijgen het is een wuiven weven mussen mezen op de bamboe het is een huiveren in de wind…

sliertige zwarte schaduwen trekken donkere strepen in het licht van de volle maan schimmen zonder vorm rusten op de dode tak van de heksenboom zitten zij te wachten op hen die angst verloochenen ontkennen dat zij er zijn willen niet de waarheid zien dat ook zij, in de naaste toekomst als schaduwen aan het nachtelijk firmament sliertig…

tot twee keer toe floot hij, de vogel die het voorjaar riep en ook de zomer terwijl de tuinman naderde waar ik hem zag viel er een schaduw over het lokkend groen en jij en ik, opnieuw, wij huiverden in de omhelzing duidelijk voelbaar de rilling van de tijd…

in diepe zwarte aarde woelt verschrikking verstard en koud platte schrale grond in bevroren onschuld waar geen boom groeien kan huiverend hier zijn in verborgen duister waar jij zo voelbaar bent…

De straat waarin wij wandelen, baadt in het gouden licht van de late avondzon. De lucht is helder, geparkeerde voertuigen schitteren aan weerszijden in stilte. Terwijl wij een straat inslaan, reiken onze schaduwen al haast tot aan de volgende hoek. We gaan nog even langs de rivier om de zon te bewonderen voor ze ondergaat. Een schip…

ze plukte wol handenvol met rust en liefde ze stuurde niet maar begeleidde zorgzaam zacht eerst keek zij ze aan tot het gaan klikte in samen warmte delen met hand en huid de kou langs voelen waaien is toch anders dan ze met hart en ziel aaien…

en ziel Voor altijd…waar je ook gaat of staat…

...op 7 september start het programma 'hart en ziel' met Mieke van der Weij voor iedereen die zichzelf en de wereld beter wil begrijpen.…

de zon glimlacht een mooie lentedag vogels kwetteren een lieve lust bloemkopjes duiken op vanuit dorre aarde ijverige miertjes sjouwen zich een bult aan een te vroeg overleden kever ik zit in mijn voortuintje met een boek op schoot mijn gedachten dwalen af naar een gevulde moederschoot waarvan het kindje gisteren haar mama wist te…

voor jou nooit zal mijn gevoel ten onder gaan omdat ik met hart en ziel van je hou...…

Ergens in de tijd kreeg ik in de gaten dat niets verloren gaat zonder spijt als je los moet laten waarin je had geloofd Ergens in de tijd verloor ik mijn onbevangenheid het hield me niet tegen om door te gaan op de weg die ik met hart en ziel heb gekozen. Paula Hagenaars…

Nu het winter wordt en de bomen niet vol in het blad hebben gestaan huiver ik om wat er komt om de huiverende mensen in een winter van misschien wel veertig jaar, als een eindtijd van de woekerende groei en ook om de winterkou in onze harten omdat ons leven steeds meer levens kost en steeds meer verdriet Als we er niets aan doen zullen…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

ik krijt krassen in je ziel, kruip in littekens over je huid. spoor me niet tot aardigheid aan. ik huiver van huiselijkheid, geurkaarsavonden, feestdecoratie, zowat alles waar jij voor staat. ik adoreer meer het minimale, de hoeveelheid van weinig. dat betekent niet: broodkruimels tot bombarie boetseren.…

Een vreemde huivering verbergt mijn klauwende kreten Verpulverde angsten worden in duizendvoud ingevreten Een korst van tijd bedekt mijn geharde lijf Mijn ernstig hart weet met het allerlaatste licht geen blijf…

Het hart stopt pas bij voleinding en voltooiing van elk leven in liefde. Mijn hart heeft het volgehouden, omdat ze zijn tikken heeft geslagen in volledig houden van. Een hart dat alles kan.…

ik huiver mijn woorden de poolwind in een ijsbeer vangt ze, warmt ze ik huiver mijn woorden naar zwarte schimmen ze flakkeren tegen de wand het vuur brandt ik huiver mijn woorden naar een kaars de vlam verdeelt ze en heerst…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Liefde vol passie, intens en zo zuiver, raakt mijn ziel, m'n hart slaat op hol. Ik schreeuw, als een wolf in de nacht. Liefde in alle eenvoud, en ik huiver, ik kijk je aan, kus je en schiet vol. Dat dit zó kan zijn had ik nooit gedacht. Liefde in alle heftigheid, zó eerlijk, blinkt onder de sterren, zon en maan.…

Het zwerft eenzelvig op de werf snijdt diepe krassen met zijn stem het scherpst in elke vlucht en trede breng de huivering in het lichaam, huivering van onbekenden op ons erf, een zwarte kraai die schipbreuk leed die mij met beide klauwen beet, in eigen ziel zijn thuisland meed, toen ik zijn gouden kooi weer open deed, werd het een vogel…

Toen de goden nog geen doden waren en als glanzende goden sliepen in de zee toen onze ziel nog niet haperde Verborgen we in een kruik de huiver van verdwenen jaren lieten haar achter in een zee van barmhartig zout Toen de maan in de hemel hing een vleugel achterbleef in het web van de spin snakte de tijd onder het asfalt naar lucht…