Alle inzendingen over hymne OR stikte OR zuiver

Een delicaat Ierse hymne bracht geestigheden wier sluiers doordacht ontdekt door Frits Spits die trok d`r een rits gelijk heeft hij `t verschijnsel verkracht…

Licht is waar jij gebleven bent en ik verdwaald mijn schaduw zoek. Kijken is waar ik zie en weet wat ik zal verliezen als je gouden ogen mij vergeten en ik mijn levenloze schaduw vraag wie ik ben en weet waarom jij nooit zult antwoorden met de naam die me zonder gebeden altijd gelukkig maakt.…

ze schrobt zorgvuldig schilfers balsemt ritueel nieuwe krachten met het oog op de maan als bondgenoot van het leven ze wenkt naar de zon nodigt haar warmte uit zonder schaduwspel van heden of verleden schrijdt verder door de tijd drukt elke voetstap in het zand en vormt een spoor ze noemt het hoop…

Als de twijfel een lijf heeft van botten spieren en nieren een tweede wezen in je hoofd dat gedachten kapot denkt van zal ik kan ik en hoe zal die ander (die vermaledijde ander) als longen vaker aarzelen het hart een slag wacht de ingewanden weifelen de lever niet vergeten kan en zelfs de blaas het verleden niet loslaten wil –het lijf kortom…

zonlicht maakt haar sterrenlicht vol straalt in haar gezicht komt samen in haar ogen en straalt op ieder die haar ziet haar aankijkt in haar ogen onverstoord en het lied dat ze zingt echt hoort zo zuiver luister maar….. en huiver…

creëert verwijdering in plaats van begrip mensen kleuren zichtbaar blind onttrekken zich van het luisteren naar daar de voile het uitzicht troebleert laven zij zich aan gefingeerde waarheden tot in het avondrood…

(haiku) de zon en de maan waar is je hart is je schat zie de lelie aan…

als korrels zand glip jij langzaam tussen de vingers van mijn hand spoelen jouw laatste woorden weg als de zee vervaagt in 't zand zoek jouw ogen in de sterren vertroebelen wolken mijn zicht regent het tranen uit de hemel hoe het in de verte weerlicht reinigt water al mijn zorgen dralend spoelen ze in de zee zie ineens de sterren staan…

[Haiku] in modder gegrond reikhalzend naar het zonlicht twee lotusbloemen…

Ik weet dat de winterkou mijn keel beslopen heeft, dat aan mijn lied een rafeltje rouw kleeft, liep te vaak de innerlijke stem voorbij, dan werd het moeilijk ademhalen voor het wezen dat samen met mij leeft, in de rollende wind zonder einde, in wat vervoering brengen zou verzamel ik de ontroering, toch spreekt het zich niet uit, zo…

jouw nummer staat nog altijd in mijn mobiel evenals onze berichten zul je eten tot straks love you love you more ik kan ze niet verwijderen en lees ze soms weer door om even te ervaren hoe het was die laatste dagen een liefde puur en zo intens…

Het kind in mij roept jou, associeert jou met vriend met vriend en met vijand met vader met broer met neef en met man en stikt verward.…

Die avond trilt de telefoon zet in beweging die al gaande was maar in bedekte termen stikt terwijl de avond op de toppen van opgewarmde afkoeling terrasvolk op zijn bodem heeft vergaat een wereld, wordt de meter weer op nul gezet…

het leed speelt - zingt - juicht het geluk kwijnt - stikt - zwijgt eindeloos vertraagde tijd tot aan de dood een eeuwigheid gevuld met dansend leed en dood geluk…

Die actie op het feest der liberalen, Ziet één partij als een milieudelict, Omdat het overal van plastic stikt, Wil zij juridisch haar gelijk gaan halen. Als dit zo doorgaat, krijg je al met al, Een eeuwig proefballonnenfestival.…

hoe angstig waren wij tot Gij ons met vurige tongen spreken liet hoe bevlogen jubelden wij een klare hymne zongen wij Uw woorden van recht en vrede gaandeweg in ons ontketend onstuimig de wereld in…

Want op de woeste baren, stikt het van aanvaringsgevaren.…

In het donker dwaalde ik door zalen waar hymnen slapend in 't gebinte hingen en spiegels licht van dode sterren vingen. Nergens was er nog verhaal te halen. Op de drempel van de morgen ligt het beeld dat eens de verste einder overspande en met één enkel woord mij kreeg geheeld in stukken: torso hoofd en losse handen.…

Hij die zijn lied schiep en de rode rozen kan er nog iets mooiers op de aarde zijn die alle harten laat bloeien en blozen en daarin klopt telkens zijn lokkend refrein zijn lied is een hymne aan het paradijs dat hij naar een blauwe hemel blijft sturen aan een liefde die nooit dooft of vergrijst maar eeuwig in haar schoonheid zal duren…

Ik geef een hymne aan de wind en tover een leger van glimlachjes die stralend hun zaadjes verspreiden. Ik open mijn voeten en laat de aarde stromen.…

Zij stikt gevangen in het kind maken tralies rede radeloos hij vangt vrijheid en sprint en raakt randt onschuld aan verpakt de daad in geven het deert niet deerns blozen niet meer voor het lozen wordt betaald…

'Huishoudelijke witgoed apparaten waren onrepareerbaar en goedkoop dus, eenmaal stuk, wierp men die op een hoop: op die machines na, is 't hier verlaten' 'De Mensheid stikte in zijn afvalstroom' vertelt E.T. tot slot 'I'm coming home...'…

uit brakke bron ontsprongen eeuwen opgezouten in klei gaf de zee mij deels weer vrij luister, leg mij aan uw schelp duizend woorden nam ik mee hoor, de schoonste hymnen als koralen uit het bloed der zee…

De mooi hymne zong ik mee, terstond, Omdat ik ’t oprecht het einde vond.…

Het is compleet volledig zuiver in mij, wanneer ik toegeef niet finaal zuiver te zijn.…

Het vlees is zwak beschaamd gelipt hymne ik je vlies. Jij golvende venus, ik verslik me in de tongval van jouw G. Lippen wijken, 't gezwollen lichaam ontvouwt in kietelstand. Ik bevinger verlangen maar je wilt mijn hele hand.…

In het lichtste maanlicht zingen koele druppels een hymne. Zinnen zijn langer dan mijn dromen. Ik benevel ze, strekkend tot dwaze taal. Druppels rollen van mijn tong. Beelden dansen op mijn iris. Ik omarm de kou en dompel mij onder in de sneeuw van het onbeschreven wit.…

ook al zal ik de schepper toebehoren aards kort of wellicht hemels lang en wanneer de geest mij als het waren wil bekoren is leven niet gelijk een hymne als ongeschonden gezang ik snap niet echt diep in mijzelf of kijkend om me heen dat uit voortdurende verwachting toch hoop wordt geboren…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…