Alle inzendingen over ik OR bekend OR anoniem

Ik doe even een groetje In het gedoetje Dat winter heet En natuurlijk het moetje Van het voetje Dat binnen blijft Maar binnen die gedoetjes Dus digitale groetjes Van mij, dat ‘t beklijft Doe dus ook digitale groetjes Binnen uw gedoetjes Dat u het weet, niet vergeet! Jan Jacob Krediet van den Bos Dichter van de Jordaan 2021…

Ik ben anoniem, ik moet niet zeuren; over bekendheid hoef ik niet te treuren. Ik kan denken wat ik wil, het leven bekijken door een eigen bril. Mijn mening zeggen is soms riskant. Te zorgen heb ik dat ik nimmer mijn vingers brand. Anoniem ben ik zonder een eigen gezicht. Ik ben een schim in het ochtendlicht.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

De glasbak is ondergronds gegaan De buurt kon het geluid niet aan van lege, brekende flessen Die schoksgewijs diep in de nacht rinkelend werden ingebracht Het was geen huisvrouw op dat uur Geen uitgeslapen bovenbuur Geen ontspoorde machinist die zijn bakkebaarden mist Het was een alom bekende anonieme alcoholist…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Probeer gezichten te lezen op zoek naar iets bekends in die stad in die straten waar ieder langs elkaar leeft vanuit een onderhuids verlangen naar meer dan alleen maar anoniem Lopend door dode droomstraten is daar plots die ene bekende deur met dat touwtje uit de brievenbus de trappen naar driehoog achter een deurmat met een WELKOM Op…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Hij wordt soms boos om een lage waardering vindt zichzelf dan meteen veel te min, toch vertel ik je bij deze, wanneer een mens je " zit te lezen" op het eerste sterretje drukt zeg maar, is het zeker en vast iemand die in China was, immers, daar leest men toch van rechts naar links?…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Ik neem hierbij de vrijheid om bij dezen beleefd te reflecteren op de baan. Dat ik tot nu toe heel wat heb gedaan is volgens mij afdoende al bewezen. De rest treft u wel aan in mijn cv. De groeten dus van Volkert van der G.…

Jij die om een naam roept voor status en leven in vitale spelonken die ons wildernis geven die met zaad strooit langs velden en wegen het vreemde hart ontdooit niets dan liefde zal je geven die moordt maar liefheeft tedere voeling van smart zal altijd anoniem blijven dat is het noodlot dat jou tart.…

Op een bankje begroeid met mos ze zat roerloos gefixeerd op de stilheid van haar natuur, haar verloren blik verzonken in spiegeldelen tussen geest en haar frêle gestalte in een wit geklede wattendeken verpakt in de kwaal van het geleefde leven de mond gesloten geen zinnen zonder eenzaamheid, toen ik de ontmoeting verbrak…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

seizoenen is zij met mij meegegaan we bekenden vriendschap tot oneindig maar zij heeft het leven uitgedaan…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…