Alle inzendingen over in stilte toch nog v

Ze hebben me vaak niet begrepen en dat begrijp ik maar al te goed want ik ben een ‘rotte appel’ niet letterlijk maar figuurlijk een appel op weg naar totale vergankelijkheid een rode van oorsprong, een roodgloeiende hoogstens nu nog wachtend in de compostbak om als mest nieuw leven te laten ontstaan want voor je iemand of wat wilt kunnen…

Vanmorgen zag ik een kleine vogel op een groot dag. Hij huppelde even rond en keek. Wat zou er door die kleine hersens gaan? Die kleine vogel op het grote dak, terwijl nog vele mensen sliepen en het nog stil was. Wat zag hij? Voelde hij? Wat ging er in hem om? Plots vloog die kleine vogel weg van op dat grote dak. Waar vloog hij naartoe…

Vertrekkende vlucht Een groep ganzen in v-vorm Vee staat nog op stal…

Die ene man in mijn leven deed en doet zoveel veranderen. Die eenvoudige priester sprak met simpel handgebaar, maar voor mij in mijn geloof in en bij hem was en is er veel meer te leren. Die strenge, doch uiterst goede man met zijn stijl en integere sfeer, kon en kan mij leren dichten en meer: geloven in mijn wensen en dromen! Zijn voortdurende…

Luister, dit is stilte.…

Zondags nog op bezoek in het verpleeghuis zat ik naast hem hij was al zwak en broos de dag erna is hij stil heengegaan lang verwacht, maar nog te vlug als een arend die voor vliegen koos voorgoed, hij kwam niet terug.....…

Ze vormen samen een prachtige V; de ganzen roepen tijdens hun vlucht: “Dit is de V van Vrede”. Toch iets wat ik wél snap.…

dan lijkt het leven op het verzamelen van littekens voel je de huid niet meer eronder een leeg boek vol onzichtbare inkt alleen leesbaar voor die ene lezer het gemis dat er is zal altijd blijven voor een deel dat andere deel moet je helemaal opnieuw schrijven de gaten invullen de letters spellen: o v e r l e v e n…

Liefste, vergeef me de dagen welke ik stenigde mijn stem met de scherpte van stilte tot zwijgen sloeg op dit kruispunt ik beaam ik verloor mijn V vlucht in de sloot het ging niet zoals ik het wilde ziende blind en doofpotdoof sliep ik door de tijd in deze stroming ondervond ik geen geluk je bent de leegte mijn getuige van het…

Langs de uitgetreden duistre weg Bouwt, om de tuinen te versperren, De oude ruige beukenheg Haar zwarte wal tegen de sterren,- Het dorre hout ruist in de nacht Als een eindeloze klacht. Van onder kaal en afgetrapt, Vol puisten aan haar arme stammen, Is zij aan alle kant gekapt En wuift geen tak meer uit haar kammen,- Van buiten is…

Kind van wonden, Dat een stonde Als een bleke sterre beeft, Voor wier luister ’s Werelds duister Gene nacht meer olie heeft; Kind van vrezen, Teder wezen, Kind van louter liefde leed, Wier geflonker Uit de donker In dit droeve dagen gleed; Kind van zorgen Met de morgen Van uw leven leven moe, Gaan uw ogen Als de hoge Bleekgeworden…

We zoeken een gedreven communicator (m/v) om hen een en ander duidelijk te maken. Zie het als een stukje uiting van een behoorlijk stuk onvrede; we worden een beetje misselijk van het nachtbraken.…

Spel eens even b o u l e v a r d voor me? Wil je? Kom op zeg! Toon eens even een beetje meer spirit! Net als die helden van toen die je zo-even nog neersabelde Grote bek bandje lek Admiraal lafbek. http://www.youtube.com/watch?v=wq-kfVmtzOI&feature=youtu.be…

v=4PtPIEW3Dh…

Ze smasht, ze blockt en staat haar mannetje (m/v) als bronzen reuzenfee. Ze mept de bal en slaat een goed figuur ermee.…

Pact van stilte, voor het leven verbondenheid in bescheidenheid. Gelijk ik: wachten in eigen krachten.…

Ik moet sterk zijn Het allemaal ondergaan Ik moet sterk zijn Niemand mag het zien Mijn verleden een kras Mijn toekomst een vlek Alles zwart en hart Maar niemand mag het zien…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren wat ik eerder niet horen wilde voorbij de grens van het geluid vormen mijn gedachten beelden die mij zo weer inzicht geven in het verhaal van mijn leven het schijnbaar onveranderlijke danst zich in nieuw perspectief dat de essentie van gisteren…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren naar het onvergetelijke leven voorbij de grens van het geluid vormen gedachten de beelden van de mensen en de emoties die mij de dagen kleur geven zo bront in mij de herinnering een brug naar de eeuwigheid die wat mij gisteren betekende aan de…

Maar als ik thuis mijn benen spray dan ruik ik geen vanille, maar Mevrouw v. W.…

De tijd is als een mooie vlinder Oudheid is als een stofdoek met mooie kleuren Zo interessant als een Egyptenaar in de tijd van Karel V Als een klok met jaren als cijfers…

Vogels zuchten Onder t Vergezicht Plots is hij daar Die aanzuigende lucht Een gevleugeld Vertrek naar lengend licht Samen vliegend in de V van vlucht…

Curieus is 't toch dat de natuur Al wat de mensen hier bederven Met hare vriendelijke verven Wel weer terecht brengt - op den duur! Een paviljoentje, of andre taart - Een klerenmagazijn bijvoorbeeld - Is nog maar niet voorgoed veroordeeld, Maar wordt juist mettertijd wat waard. Ja zelfs een standbeeld in ons land - Iets op zichzelf betreurenswaardigs…

Wie is het die de zwarte voren In golvend goud verandren doet, Wie mesten en wie maaien 't koren, Wie is het die de wereld voedt -? Dat zijn de paarden en de ploegers, Dat zijn de zweters en de zwoegers, Dat zijn de zaaiers van het zaad - Dat is de daad! Wie graaft de glinsterende kolen, Wie schept het schitterende zout, Wie haalt uit diepe…

Wat is 't nog dat mijn hart behoeft? Wat is dit wonderlijk verdriet - Ik voel mij doof en diep bedroefd, En zit en zie - en weet het niet. Wat is het dat mij zwijgen doet, Hoe is mijn ganse lichaam stom - Is 't leven slecht - is 't leven goed - Of niet - of wel - waarom - waarom? Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie Dat ik verloor of dat…

Wij zoeken 't ver:- Ik zoek het zuiver schone beeld, Dat kan verzoenen met dit leven: De vreemde vlinder die daar speelt Draagt 't op haar vleugelen geschreven - Doch als 'k mijn handen om haar sluit Wis ik die tere tekens uit! "Gij volgt vergeefs wat immer vliedt En houdt de schone schijn voor 't wezen, Door eigen onrust…

Ach kind: waarheid en leugen Zijn altijd wat verward, Want geen van beide deugen Ze alleen voor 'n mensenhart. Weef tusse' uw hart en 't leven Het kleed van schone schijn - De bloemen daar geweven Zullen de ware zijn. Als andren ze anders noemen Hebben zij ook gelijk - Het zijn nu eenmaal bloemen En leugens tegelijk. Wat deert…

Vanmorgen vlogen ganzen over ik zag dat ze daar boven in de lucht geen V meer schreven voor ik mij verheugen kon op mogelijke lenteboden herkende ik het teken van hun vlucht .../---/... -------------------------- toelichting: H5N1…

het zou mooi zijn als er nu een V van ganzen overvloog en die voor de eeuwigheid in hun vogelvlucht zouden shinen de kracht schuilt in het ontstijgen reiken naar het hogere noem dat maar een klein verhaal…

Het koper opgepoetst en dan het adembenemende geluid van een blaasinstrument dat zijn weerga niet kent. Mysterieuze klanken, iedere toon van een saxofoon maakte iets los bij mij en daarbij kwamen mijn diepste zielenroerselen vrij.…