Alle inzendingen over ineens

Als ik ineens kon vliegen dat zou toch reuze zijn een stukkie door de Kalverstraat gewoon maar voor de gein. Een rondje rond de poppenkast die daar staat op de Dam een stukkie zo het Damrak op met de gemeente tram. En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

Als ik ineens kon vliegen dat zou toch reuze zijn een stukkie door de Kalverstraat gewoon maar voor de gein. Een rondje rond de poppenkast die daar staat op de Dam een stukkie zo het Damrak op met de gemeente tram. En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

Ineens wat vreugde zomaar aangewaaid tezamen met de blauwe luchten; ineens het laten gaan van al te zeer om eigen zorg en moeite moeten zuchten; Ineens de glimlach zien van 't kind dat speelt en lacht en zonder vragen de dagen plukt zoals ze komen en niet te zwaar aan eigen last wil dragen.…

Als ik ineens kon vliegen dat zou toch reuze zijn een stukkie door de Kalverstraat gewoon maar voor de gein. Een rondje rond de poppenkast die daar staat op de Dam een stukkie zo het Damrak op met de gemeente tram. En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

En ineens zijn ze dan zo groot Dat ze je niet meer nodig hebben Hun eigen leven gaan leiden Niet meer thuis met het eten Niet meer zitten op de bank Vertellen van de schooldag Niet meer mopperen op broers Die er óók niets aan konden doen Want ineens zijn ze dan zo groot Dat ze zelf hun potje koken Hun wasje draaien Hun kamer stoffen en zuigen…

Ineen verstrengeld ingeslapen na een hete strubbeling vol passie is het ontwaken wat eenzaam met de ruggen naar elkaar de vrije ruimte zoekend voor jullie armen en benen in een verstrekkend gebaar Om dan bij het eerste licht door de kieren van de gordijnen weer in elkaar te kruipen en wie weet het opnieuw te doen - ja, dat is leven…

Ik lig met jou naast me in het gras Ik lig met mijn ogen dicht De zon brandt op mijn gezicht Ineens…een schaduw…een gevoel Ik open mijn ogen Je kijkt me aan… Ik kijk terug en zie… dat jouw ogen lachend naar me kijken Ik zie…in jouw ogen Een blik…die meer zegt dan duizend woorden Ik zie…in jouw ogen Dat jij en ik…wij is geworden……

Ineens is het weg: geen huis meer, alleen een berg -- muggen waar het was.…

De dag komt op met heel veel vragen en onzekerheid, waar is de rust gebleven? De twijfel neemt nu alle plaats in, stroomt als melk naar de bodem van de zee en verbergt zo alle dieren, alle leven. Het is of ik plots blind ben, enkel nog kan tasten om een heel klein beetje weg te vinden, strompelend en dwalend. De zomer is vergaan, de bomen…

De tijd staat stil, de dingen wijken, de witheid van de sneeuw bekoort nu niet. Er is nu enkel het verdriet, de onmacht om nabij te zijn, de dingen ongedaan te maken, te zien hoe alles onbeduidend en van geen tel meer is te weten. Toch moet je door, je kan niet anders, het leven vraagt niet om je lach, je ironie of je verklaren. Je kan…

geluiden waaien aan de wind verdraagt de tonen ze vertellen hoe het ons vergaat met werken en met wonen soms lijkt het een orkest waarin de haast het ritme pakt dan zijn de trommels op zijn best de rest is even weggezakt ineens is er die aria een ijle bloem op hoge wind alsof de zon voor even schijnt in de blijdschap van een lachend kind…

Ineens voorbij Je stond in het leven als een gelukkig persoon, Veel plannen had je. ineens was het voorbij. Wij moeten hier nu verder zonder jou. Een ding moet je weten wij hielden van jou. Herinneringen blijven in ons hart. Je gunde ons mooie en lieve momenten. Dankbaar nemen we afscheid van jou.…

Ineens zag ik haar, ik herkende haar meteen en ze glimlachte als altijd heel erg lief en innemend. Ik sloop snel weg om haar vervolgens in een andere warenstraat te ontmoeten. Ik reageerde galant en zij begon heel spontaan met mij te praten, waardoor ik meteen van de kaart raakte, maar mezelf zoveel mogelijk in de hand hield.…

Wanneer een leugen de liefde verbreekt en een hart pijnlijk wordt gebroken is het de waarheid die ineens steekt zonder dat die wordt uitgesproken De waarheid achterhaalt het bedrog op momenten van onachtzaamheid zelfs jaren later gebeurt het nog en ineens raak je de liefde kwijt Leugens zijn ineens een onderdeel van een rijk menselijk bestaan…

Ineens zie ik ‘hier ben je!’ Ineens is vorm verkregen Ineens is er intens gekust Ineens valt een kwartjesregen Nu ben je in mijn leven Nu ben je zó dichtbij Nu is ongelofelijk Nu jij er bent, nu ben ik er Ik kan er bijna bij…

Zoveel mooie uren Zoveel besproken Tussen deze muren Zo ineens alles voorbij Gewoon alles vergeten Je denkt niet meer aan mij Zoveel mooie uren Zoveel erotische momenten Waarom kon het niet langer duren? Zo ineens alles voorbij Ik wil het gewoon niet weten Dat jij mij ineens bent vergeten....…

Soms moet je door je hart heen… Daar kom je woorden tegen, uit lang vervlogen tijd. Woorden die je had vergeten. Je hart vertelt je dan: ‘ Ze nog te weten.’ Woorden: gefluisterd, in het donker van de nacht. Van gelach en vrolijkheid. Met iedere hartenklop, voel je, hoe de tijd verglijdt. Soms moet je door je hart heen, om verder te kunnen…

"Stap over naar waar wij mee adverteren Het is ontzettend schoon qua CO2 Je wint er, met geluk, een scooter mee En helpt het ecologisch tij te keren" Atoomstroom ja of nee, u zegt het maar Het blijft toch in de kern een groot gevaar…

De ene hand in de andere samen geslagen zo alleen was de ander niet te veranderen klagen hielp geen steen noch been wereldnieuws de dag verstrijkt in de leegte van het samen waarbij dood verlossend lijkt turen geraniums voor de ramen grijze staar verloor de steken op het werkje tot avondrood onder verwijt is liefde geweken te vroeg gestorven…

stap voor stap groeien ze groot. van dag tot dag vloeit het één in het ander. wordt eigen domein verkend en afgebakend. van moeders pappot alleen op een kot. 's zondags met lief even aanlopen met een berenhonger voor tien. dagelijkse herinneringen bijkleuren en straks weer terug naar de stad. waarschijnlijk tot volgende zondag…

En alles wat eerst goed voelde ineens raar? Waarom is het leven soms zo moeilijk? En zijn de bloemen ineens zwart? Waarom weet je niet meer wat je voelt? Waar is je hart?…

Ineens ben je dertig alsof het zo moest ineens ben je groot, ineens ben je… plotsklaps een sprong van tien naar dertig. in een handomdraai. Als ik na kon vertellen wat er in die jaren tussen tien en dertig voorgevallen is als ik precies kon verwoorden hoe groot die stap eigenlijk is, van tien naar dertig.…

In de stromende regen stond ik verstomd van de indrukken die ineens opkwamen gedachtegangen vloeiden ineen mijn kijk op alles paste zich aan de omstandigheden kronkelden door elkaar ik ben het weer eens met de geboden mogelijkheid aan ingeving ontbrak het niet zou het dan toch, ja toch waar zijn hier keek vertrouwen om de hoek…

Ineens was het voorbij kon niet meer denken hoorde niet meer wat men zei ineens alles zonder jou een grote leegte is gebleven nu zonder jou moeten leven maar niets is zonder jou je leeft in onze gedachten je bent in ons hart. niet zo maar vergeten zijn kunnen we toch een beetje bij je zijn…

Ineens het was zo ontwijken, néén géén keus God zocht hem hij was uitverkoren géén kans gemist voor hij het wist gedaanten in de levensmist ineens héél helder zicht de weg was reeds bereid het aardse is hem kwijt…

ineens is hij er helemaal voor mij alleen dan verdwijnt hij…

Vanmorgen een vogel zien vliegen; eigenlijk niets nieuws, maar ineens kon ik het echt zien: een vogel die meer kan dan wij kunnen, heel mooi! Wie leerde hem dat? Wie kon het als eerste? Wat een machtig gebeuren, een wonder! Vanmorgen een vogel zien vliegen, zo mooi! Waar was mijn verwondering al die winterdagen?…

Bij het inschenken werd ik me ineens bewust dat het thee moest zijn.…

Soms, in het donker, is ineens het houden van – niet meer te houden.…

Alles is zo nietig, waar het voorheen groot was, alles is ineens zo klein, waar het voorheen volgroeid was, alles lijkt ineens zo niet ter zake doende, waar het voorheen ontzettend belangrijk was, alles lijkt ineens zo niks, terwijl het gisteren alles was!…