Alle inzendingen over innerlijk vuur

Kom binnen, bekijk mij, mijn binnenwereld, mijn -- innerlijk behang.…

Het is niet mooi verpakt zeg maar rustig lelijk in simpel bruin papier door hergebruik vol kreukels Op watten ligt een broche van eigen makelij de vorm van een hartje, hoe blind ben ik geweest…

nodige rust Ik draai en keer, vind niet de slaap Sta op kijkend naar de vele sterren zie ik het licht En wil niet ontvluchten, maar ik moet herbronnen Duik in mijn nest, weldra verlaat ik deze nacht De nieuwe morgen, in de vroege ochtend Verschijnt het licht, de eerste zonnestralen Geven mij de moed verder te werken Aan de zoektocht naar innerlijke…

In het innerlijke, waar je geen rol hoeft te spelen. Daar in de stilte, mag je eindelijk zijn, zoals je graag, daarbuiten ook zou willen zijn.…

hoe voelt gij vraagt iemand mij, zomaar "en plein public" geef ik iets prijs als ik in mijn diepste glij en kond doe van roerselen die ergens klinken als muziek met tussen de balken mijn eigen wisselende wijs gister ging ik nog onbestemd over wegen van verwachting thans weer over paden waar mijn zin wordt afgeremd en…

door een straf Vind rust voor je woede gaat uiten Door geweten versterkt vergeven, is niet laf Wens niet te ontvangen wat je de ander gaf Er komt een dag dat we op ons zelf stuiten Geen actie is ook een reactie De gevolgen van een vertogen woord Duren soms langer dan de bedoelde fractie Een onwaardige blik waaraan men zich stoort In je innerlijk…

Wat jij voelt en denkt Zonder omhulsel Onzichtbaar naakt Wat jij tot jou maakt Wat jou tot jij maakt Ontdaan van stekels Een glanzend mooie Prachtige kastanje…

Het was al lente in je ogen de eerste kusjes bloeiden, na een lach je zachte hand die mij als eerste raakte het kleine compliment dat vleugels gaf gevleugeld gingen onze harten mee en leerden hoe geluk door tweeën was te delen beiden genietend van het grootste deel dat is, waarover vogels in de zomer zingen woorden heb je nooit verkwist…

De standvastigheid van de zon nadert zijn eind En langzaam wint de wintervorst De schijnbaar eindeloze strijd Om het donkerte van de nacht Met een laatste ademtocht Geeft de zonnekoningin het land haar binnenste: De kracht van leven De kracht van liefde En na een feest vol vuur Neigt ze vredig het hoofd Om tevreden haar innerlijk Tot…

Warmte geneest, doet deugd en geeft innerlijke rust Echte vriendschap maakt ook blij en tovert lust. Genegenheid, een laaiend vuur, maar je betaalt haar soms duur Helaas zijn weinige zaken helemaal puur. Relativeren is de kunst, het lukt echter niet altijd Soms dreig je te falen in deze zware strijd.…

Het hert is dichtbij, het ademt en kijkt, roerloos -- voel ik me gezien.…

Ik hou van jou, mijn innerlijke vrouw. Per secula seculorum. Je innerlijke man. Ik zal er altijd voor je zijn, mijn zonnevuur, jouw maneschijn, ik ben van jou en jij van mij, ik blijf voor altijd aan je zij. Ik hou van jou, mijn innerlijke man. Per secula seculorum. Je innerlijke vrouw.…

Innerlijke rust. Niets willen moeten, is ontmoeting. Innerlijke vrede.…

Waar het vandaan komt Geen idee Het is er en het gaat niet weg Ik leef er mee Zie het als een vorm van pech Boos Op heel de wereld Die mij heeft laten staan Boos Op alles en iedereen Die mij wat heeft misdaan Vooral boos op mezelf De woede in mij Het vuur dat innig brandt Mij innerlijk verteert Soms loopt het uit de hand Nooit angermanagement…

Zij zijn het, geven me vuur om voor te vechten. Om verdriet en wanhoop te beslechten. Ze geven de innerlijke, gelukkige en vredige glimlach... de dag, dat de zon opkomt.…

Na het ontwaken is één blik genoeg ontwakend ook weer het vuur de vonk die de avond tevoren oversloeg opnieuw oplaaiende hartstocht rolt als een lawine door me heen je kruipt met je knie langs mijn bovenbeen glijdt met je hand langs mijn kruis heel voorzichtig, teder en langzaam tot het kookpunt wordt overschreden dan ontploft ons innerlijke…

Mijn deur is gesloten niemand kan naar binnen Ik zit binnen met mijn deur gesloten Zo zit ik gevangen in mijn eigen gemaakte gevangenis…

Vandaag wordt het Olympisch vuur ontstoken Wat dan op reis gaat door nogal wat landen En daarbij heel de tijd moet blijven branden Of wordt er nog een stokje voor gestoken? Want als de storm in Tibet zo blijft razen Zou dat de vlam wel eens kunnen uitblazen…

Met de hand over zijn hart werden de dagen glad gestreken een lang gekoesterde wens doorstroomt zijn oude lijf zijn vuist milder geworden ondersteunt in mindere tijden de levendige beelden in het hoofd alle droombeloftes ten spijt doen zijn verstilde hart aanwakkeren tot levenslust als wapen tegen eenzaamheid.…

het kloppend verlangen neemt bezit van zijn lid... de smid in hem weet dat het ijzer heet is…

Ik schaakte speels een pink hief toen lief hand en mij omhoog naar van uit het vuur zo heet langs de trappen van Terug.…

ik las vannacht een man als een rijstevloei van rizla frappant transparant stak ik hem aan tot muiterij en hij verging bij de vierde regel.…

Het vuur in de relatie, is niet het vuur aan de schenen. In 't vuur van het gesprek is het woord in vlammen opgegaan, de rook als een pluim achterlatend.…

raak me niet aan zelfs je schaduw heeft mijn huis verteerd mijn eiland brandt erbarmingsloos op dit uur raak me niet aan ik schoffel al eeuwen as uit het vuur.…

krijtwitte muren geraniums in de zon vuur op je lippen…

Ach mijn geliefde in je berghang heerst chaos woedt brand cipressen als toortsen dorpen verschroeid omsingeld door vuur je aarde gloeit ach waarom sloeg het boze weer toe je bergdorpen ijlen verkoold en doodmoe…

Een vuur van koper een vlaag van brons een woud van beuken breed voor ons…

Het vuur laat zich niet vangen de nacht rust in haar handen lilalinten strijken door de nacht een onzichtbare schaduw houdt de wacht. Daarachter ligt de wereld open.…

vraag alles wat je maar wil hier is mijn schreeuw niet die van haat niet die van pijn ergens was het toch ook fijn weet je nog op dat strand helemaal aan de andere kant ogen als koraal een lichaam waar de zee omheen sloeg nooit heb ik genoeg en jij ook niet zoals de wind altijd waait zoals een dichter altijd schrijft zoals ons lijf vuur…

Weet iemand me te vertellen, of ik alleen ben in mijn vuur, te vragen om een aai, een compliment een arm over mijn schouder, of vraag ik teveel loop met mijn hoofd tegen een muur Van onbegrip?…