Alle inzendingen over inzicht OR stilte

mijn vriend de tijd is mild hij slaat zijn ogen op als ik dat wil loopt met mij door de dag in mijn vertraagde tempo klagen daarover doet hij niet hij wacht geduldig als ik hem herinner aan of treuzel bij verloren uren gegeven als ze zijn hij telt voor mij de dagen één voor één legt zich tenslotte neer bij het onbekende maar blijft…

Waarover wij spreken: over mijn integriteit, van dode dingen die niet bewegen, en waarom wij eens moeten sterven We kijken door deuropeningen, beschouwen nieuwe luchten en verklaren die de onze We spreken niet over onze beperkingen, dat zou onnozel zijn en onze zelfverklaarde wijsheid te kort doen We spreken over jou, over…

nog steeds zie ik omhoog, iedere avond weer daar in het oneindige ligt het antwoord dat zegt; alleen ik weet meer heb mij daar mee verzoend het is goed vaak de vraag te stellen; wie ben Ik dan keer op keer inzicht omvatten is niet te tellen zo duidt de atmosfeer jij bent, doch als een voorbijtrekkende pauwenveer…

de boom vertelde over zijn geringde jaren hij kon zonder woorden mijn ongeduld verklaren…

het is niet zo dat ik alles beter weet wel lijkt het nu en dan een rijkdom als ik mijn schaduw kant vergeet…

het elkaar leren te verdragen in ons anders zijn is niet alleen van nu maar tijdeloze opgaaf het betekent niet elk gedrag te accepteren respect veronderstelt inzicht in wat elkaar aangedaan wordt angst en haat zijn verwoestende manipulerende raadgevers zij vreten onze zielen op verscheuren mensenharten…

is ook je beperkingen kennen die aanvaarden omdat je niet de oorzaak bent van jezelf lichamelijk en geestelijk ben je afhankelijk van anderen doe wat lichaam en ziel ten goede komt heb beide lief hecht belang aan positieve inspirerende contacten die het beste van jou naar boven brengen…

Besef je wel het grote voordeel als jij mij ziet dat genoegen heb ik niet misschien zie ik het verkeerd maar mijn zelfbeeld vermoed ik alleen in een spiegel dus jouw inzicht heb ik nodig want dat van mij is gelimiteerd…

Het jonge meisje keek haar ogen uit Ze was pas zestien, maar in zijn gezin - Daar voelde ze zich thuis als zeemeermin Hoe warm de tropen in zijn bruine huid Jasmijn en zilt spontaan en grif vermengd Er kwam een telg met orchideeënbloed Vol huidhonger het leven tegemoet Van passie en van dankbaarheid doordrenkt Gezinsgeluk en minnaars, hand…

Ik slenter, er valt een inzicht voor mijn voeten – ik draai er omheen.…

De inzichten in mijn aantekenboekje zijn raadsels geworden, ik herinner me de mistige gedachte van vandaag al eens eerder gehad te hebben maar helderder, een openbaring die ik meteen opgeschreven heb en om haar opnieuw te vangen ben ik al uren aan het wandelen snuffelend naar een spoor loop ik langs de nissenhut van Het Noorderlicht…

Er is een stil gevoel Van opengaan Van inzicht Wat verloren leek te zijn gegaan. Naar binnen kijkt het in vragen In een weten wat verder gaat Dan in een nu.…

ik was even weg en huisde elders niet dat ik mezelf kwijt was maar vertoefde nabij kwelders en schorren kreken en blauwe luchten en zocht mezelf en terwijl ik dat zeg zag ik velden vol uien, neen, zij waren nog ver van een dreigend verdorren wel deed de lucht mij drukkend zuchten ik zocht mezelf, op zoek naar mijn middelpunt wilde het…

Inzicht in jezelf geeft ook inzicht in anderen Anderen blijven een gesloten boek zolang je wegloopt voor wat er zich in jou afspeelt…

Men denkt te dichten maar ontspoort in het uitzicht van een prozaïst. Als dat eens doordrong tot de schrijvende breinen van een dichterssite...…

de zon komt op en vlamt oranjerood wordt groot in alle opzichten de Duitse windmolens knipperen onbenullig rood met hun toplichten donkere syndromen ritselige dromen komen in nood verliezen inzichten sterven dood morgenrood een onbeschreven blad stilte, alleen een eekhoorn, egeltje dat ritselt in het blad…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

De ochtendbries verwaait de eenzaamheid van de nacht die je het gevoel geeft verdwaald te zijn in het dichte woud buiten jezelf waar krachten strijden met je hart het ochtendgloren betovert de stilte van de vroege ochtend geeft inzicht in de passie die op een dag je hart doordringt om eeuwig te blijven branden een…

dwaal in stilte rond want levensangst snoert mij de mond…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren wat ik eerder niet horen wilde voorbij de grens van het geluid vormen mijn gedachten beelden die mij zo weer inzicht geven in het verhaal van mijn leven het schijnbaar onveranderlijke danst zich in nieuw perspectief dat de essentie van gisteren…

Je moet de goddelijke krachten, die de goden bijeen dachten vertalen naar de aarde in alle aardse talen, om te genieten van kunst, aarde en zee, bracht je een nieuwe gunst met goddelijke daad mee.…

Vanuit de donkerte straalt het Licht je tegemoet vanuit de stilte komt de mooiste muziek je ten gehore vanuit het stille hart komt de zoete liefde vanuit onwetendheid bereikte mij elk inzicht vanuit de verlatenheid kwam ik jou tegen jij, die me dit alles gaf jij, Ster aan de Hemel, die mij de juiste weg wijst.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or naar de binnenzee van een onvermijdelijk ooit…

wind zwerft door de stilte, door de dorst naar een eerlijk inzicht bomen wuiven, zeggen even gedag tegen de lijster in de lucht het water bouwt een eilandje aan de oeverkant, luistert tussen het riet naar de avond die zo graag zingen wil ik word schaduw, een maan onder alle manen een hond blaft de verte toe in grote dromen daartussen…

De pijn en negatieve kijk zijn er, om jouw kracht te meten aan de werkelijkheid de pijn en uitdaging daarvan zijn er ook om vreugde en rust te vinden en waarderen juist als je dacht, dat ze er niet waren komen ze om de hoek kijken, wanneer de vlam tot kalmte kan bedaren.…