Alle inzendingen over ivoor en goud

Hij kauwt zijn tranen tot het te drinken is, maar hij breekt zijn kunstgebit op ivoor en goud. Toch dragen witte dampen op een koude morgen zonnen in sluiers verborgen en eeuwig rust zijn gekkenlach.…

een jonge olifant uit een zwart land werd afgemaakt op een wit strand zijn gezicht werd levend gehalveerd door laffe geldwolven zonder eer en dit allemaal voor een ivoren tand!…

de weg naar God had ik me anders voorgesteld zei mijn tante toen ze uit Afrika terugkeerde en borduurde in een steeds stillere taal verder aan een roodborstje dat tussen schaduwen van een kruis aan een geleende spijker hing in die eerste dagen wachtte ik geduldig op een toegezegd, inheems vogeltje als een teken van haar en Hem om uit mijn…

Ik snijd in dit ivoor de glimlach van een bruid en een prauw om mee te varen en een schouder waaraan ik slaap, en een hand die stil wordt als maanlicht in de witte schilfers ivoor, en een oog, en een mond, en een oor, en een voet voor de dans in het maanlicht in de witte schilfers ivoor.…

Mijn gezicht is bleek, er is geen licht in deze stad, ik steek mijn haar op met een ivoren kam, ivoor is het ooglid van mijn kind en het halsje, ivoor is de sneeuw in de parken ze worden gemeden behalve door dichters, mijn gezicht is bleek van heimwee, er is geen licht in deze stad geen ster te zien, verguld of bestreken met ivoor, geen…

stap op de koninklijke handdoek voel de strelingen van de ivoren kwast met de beste familieharen groei eeuwig vrij met de kinderlachjes op je bast.…

Bloederig ivoor Kunststoten op het biljart Wereld Natuurfonds…

al zijn licht beroofd nu kust het leven met ivoren lippen alleen Hij verlicht de loden zaak zonder een richting, altijd raak.…

een trillend lichaam gaat op in stalen veerkracht ivoor en kattendarm…

ivoren torens : waarin jaloerse mensen wraakpijlen smeden.…

ivoren toren de klep van de vleugel glimt Thelonious Monk…

Indien gij u zegt te branden Door een lonkend aangezicht, Of door twee ivoren handen, Vriend! zo is u 't hoofd te licht: Want de min heeft geen vermogen, Noch in handen, noch in ogen. Liefde krijgt alleen haar luister, Uit het schoon en glinstrend goud; Zonder dat zo is zij duister, En geheel verflauwd, en koud.…

Niet alles is meer goud wat er blinkt zoals uit schaatsermonden ijzig klinkt Op het scherpst van onmogelijkheid Een pijnlijke correctie in de eindtijd Drieduizendste van een seconde maakt van zilver toch geen zonde ? De schaatser was zeer ontevreden hij had niet hard genoeg gereden…

T O R E N S van ivoor nog wel zijn zo hoog, koud en kil. Hoe kan ik zo jou nader komen Of…. is dat juist wat je niet wil? Zo stilgezwegen, buitengesloten, afgestoten, als er niet toedoende uitgekauwd en doorgespoeld, voel ik me weggesnoeid, stukgesneden en afgestorven.…

Snede van de ploeg in akkers Brede gleuven vol met korrels Tot bloei in een verrukking Zonder de Ivoren Toren.…

is ten prooi gevallen aan wisselvalligheid van de maatschappij in een systeem dat knelt als een te krappe schoen aan haar voeten de minnares van boeken en muziek opgejaagd moet zij van de ene boom naar de andere reizen tussen vogels van allerlei pluimage eten de spijzen die haar vreemd zijn en niet doen verrijzen tussen bloesem en gouden…

Wijsbegeerte retoriek is theorie voor ons die lezen Functieleer en linguïstiek geen empirie maar hypothesen Ivoren torens pragmatiek die leert van schijn maar niet van wezen Buiten echter heerst de chaos die ordeloosheid van 'het beest', Dat huist in ons reptielenbrein ja zelfs in hersenen en geest…

regen is op ivoor geland.…

Het leven bleek geen liefelijk verhaal Lang en gelukkig was een soort verzinsel Van de romanticus een hersenspinsel Ik weeg mijn woorden op een gouden schaal Het kind in mij, destijds overbeschermd Lijdt tot mijn dood aan groeipijn en het kermt…

Maar tot troost en komt er geen Uit de ivoren slootjes*. Houd uw eigen slaaf te râ*.…

de mooiste plekjes die liggen in het donker liegen in het licht!…

Er golven witte kandelaars door de nacht ik zie hen op de weg naar Thebe ver van de blinde massa Het bovenaards ivoor van engelen draagt mij en gouden meeuwen krijsen onze naam zij hekelen de getergde gnomen die met hun waanzin de aarde vermoorden die niet net als ons op blote voeten door de kasteelgangen stampen bezaaid met glasscherven…

wat nu als Zeus uit zijn ivoren toren was gekomen Prometheus op de schouders klopte en zei: jongen je bent een lastpak maar ik versta je…

lichte lokken om te tillen zijdezacht achter mijn oor harde woorden zachte zinnen zware haren als ivoor…

Uit Sidney daalt een gouden regen neer Nu daar een paar gespierde landgenoten Het aanzien van ons kikkerland vergroten Door mee te strijden om de hoogste eer. “Wij zijn sportief!” zo juicht de natie luid En zakt weer voor de beeldbuis onderuit.…

Al heel jong, ingegeven tijdens spel win je niet, dan verlies je wel bittere pillen die wonderwel: Nog niet bij iedereen geslikt zijn want: het moet alleen goud zijn wat blinkt! Had vroeger maar bij ons aan tafel gezeten dan had je meer van " tegen je verlies" geweten!…

luister hoe het licht ivoren toetsen laat zingen in een gedicht vlinderblauw zich afsteekt tegen wolkengrauw -jij- oh zon van paarlemoer…

in het miniatuurhuis slaapt een baby van ivoor in een zilveren wiegje in de keuken koken we met blinkend gepoetste zilveren pannetjes alles is veel voor wie niet verwacht…

Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen Van blank ivoor, met rode en gouden lijnen Zal ik in 't wit de fabelen doen schijnen Dat ieder zo mijn leven kan doorschouwen.…

Ivoren toetsen zingen vederlicht dansen kleuren van de regenboog zon ontwaakt schijnt lava in je vingertoppen tovert bloemen in mijn hart…