Alle inzendingen over jonge dode

We gaan jong dood, dus laten we genieten.…

Er zijn veel te veel jonge doden Om ongestoord te kunnen dromen.…

in het park staat een man bij het monument hij prevelt namen achter hem op het gras blaast een kind bellen elke draagt een jonge dood boven het loof wieken vleugels verschrikt het luchtruim open…

de trommelmaaier tot de tanden gewapend vlijmscherpe zaaier van de jonge dood cyclomonster met messen het gras schreeuwt het uit de hoogbejaarde eiken kijken zwijgend toe kleine leeuwerik in gekortwiekt gras je vleugellamme lijfje jouw zang zal ik nooit horen levenslang gemis…

de trommelmaaier tot de tanden gewapend vlijmscherpe zaaier van de jonge dood verscheurend cyclomonster hoor het gras schreeuwen in het open veld je vleugellamme lijfje kleine leeuwerik ongehoord blijft nu je magistrale zangvlucht de hoogbejaarde eiken kijken toe vanaf een grote hoogte de stilte erna…

En als een floers van rouw, dat wijder spreidt, zijn wolkenschaduw over verre tijd, tranen zijn regen en zijn avondrood: dovende fakkel van de jonge dood.…

Het nieuws in Hoogerheide luidt Een jongetje door z’n ma vermoord En Nederland gaat door, vooruit Het nieuws gezien, maar niet gehoord Het nieuws in Apeldoorn, dezelfde maand Een jongen dood gevonden En Nederland reageert bedaard Wordt weer niet opgewonden En dan bericht uit Drente, hoor Een kind weer dood, een meisje En Nederland gaat…

Het is prachtig, stil en levend Zonder zorgen, los en zwevend Het achtervolgt je brandend en klevend Je geeft je over, je handen bevend Het hoort erbij, je kan het niet verzachten Het zal er altijd zijn, je hoeft niet te wachten Tot de dood naar je lachte En ik dacht, dat hij wachtte…

Het kind daarbuiten wekt de wereld met getover De avond valt als de warmte woelt Het jonge kalf rent de oever over De lege struiken door de wilde wind gespoeld De dag geschreven, de dichters dragen voor Lang, de dag voorbij, het kind beklimt de hoge heg De zonnekoning kijkt het glazen venster door Op de kale vlakte, de liefde…

Waarom, als stille Dood jonge ogen sluit, Staan wij verslagen, buigend om de baar Met wening droeviger, alsof dit waar Smart die elke andre smart in zich besluit? Als stonden wij op blijde bloemenkust, En zagen onze schat op zwarte boot Verraderlijk ontvoeren door de Dood - Slachtoffer van Zijn alvernielingslust?…

En weer: is er een mens opgegeven, kanker diagnose, uitbehandeld niks meer aan te doen. Alles is gedaan kreeg hij te horen, uitgezaaid in zijn hele lijf. Weer is het kanker, je kunt zeggen: waarom niet, maar ik zeg: waarom wel? Waarom deze mensonterende je van binnen opvretende ziekte? Waarom?…

Dood - Doder dan dood De kleur, de Buitenkant waarmee Je de strijd Gestreden hebt, Op het oog Voortijdig aan Je eind gekomen, Is daar het Zilver dat uit Je doodzijn Groeit Zilver, zo mooi, Zo zacht, zo Kunstig gevormd, Schoonheid uit De dood opgestaan…

Over dood en over God. Aan Spinoza dacht ik. Goden zijn niet dood. Dood niet goddelijk. Woorden zijn het. Jong is niet oud overwoog ik. Oud is zeer zeker niet jong. Leeftijd is niet jong of oud. Oud worden is een kunst. Aan Cicero dacht ik.…

Iets verder licht een bord op, een matrix zeg maar: de tekst laat niets te wensen over: voer geen vogels, want je voert ratten, is duidelijk in neonletters te zien, geldt niet meer voor die dode rat misschien? Want langs de begraafplaats daar op ‘t fietspad is ie gaan hemelen, daar lag die dode rat!…

We sparen, door de spaarlamp te gebruiken dus in bijna elke schemerlamp zit wel netjes in de fitting een heuse echte spaarlamp. Er wordt heel wat afgespaard hier in ons huis en nu al helemaal want de lamp gaf de geest, het is donker hier het sparen werd ons fataal, er zullen nieuwe moeten komen Zodat we van ons spaarlampen- saldo…

in stille lakens lag het treurvolle raadsel van een vroege dood…

Het is een oorlog niet te winnen, kanker vrat je op van binnen, te jong. Het is een gevecht bij voorbaat verloren, het is een ziekte die niet zou mogen horen, te vroeg. Het is een wedstrijd waarbij de winnaar altijd al bekend is, onoverwinnelijk onverwoestbaar en mensonterend. Kanker.…

Was het niet tweeduizend jaar geleden Dat iemand uit de dood is opgestaan? Combineer het maar met je deeltijdbaan Want die man wordt nu nog steeds aanbeden Na tien uur mortuarium, onbedekt Begint de jongen de dag nu opgewekt …In India is een 17-jarige jongen ontwaakt in een mortuarium. Hij was 10 uur eerder dood verklaard...…

De jonge es groeit uit de holle, sterke stam van een dode beuk.…

Dood lijkende tak brengt nieuw jong groen tot leven hoe wonderbaarlijk…

er is een jongen weg het dorp is in rouw voor die jongen met zijn auto eens vielen jongens uit een boom of van een polsstok in de sloot nu vinden wij jongens heel vroeg langs de kant van de weg en zijn ze altijd dood…

er is een jongen weg het dorp is in rouw voor die jongen met zijn auto eens vielen jongens uit een boom of van een polsstok in de sloot nu vinden wij jongens heel vroeg langs de kant van de weg en bijna altijd dood…

toen jij was overleden zei ze dat al was je jong 'het een bedoeling heeft' nu ben je langer dood dan je hebt geleefd en nog begrijp ik niet waar zij het over had…

rustige biartstraat werd deze nacht een helse meir door borrelpartij bij jonge dertigers. gekir,geluid,gebral vanaf twaalf tot vier. feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen.…

De dood heeft het kind in zijn greep, we willen hem niet loslaten, tot de kleine zegt; hallo opa, ik kom.... de dood pakt het kind, een zucht, een glimlach we laten los, dood heeft gewonnen. Dag jongen, opa past wel op je.…

We leven met de nukken van de pluim De weerman kan ons ijs en sneeuw beloven Maar op zijn woord kun je hem niet geloven Zodat ik al zijn praatjes niet meer pruim De vorst is weer een keertje weggebleven Die Hiemstra kan ik echt geen pluimpje geven!…

Ik weet nog toen ik jong was, Toen school nog zo vreselijk leek, Toen ik nog niet voor mijn lol boeken las, En ik nog anders naar de wereld keek, Ik weet nog toen ik jong was, Met m’n hele leven nog te leven, Zat ik daar, dromend in die klas, Ik weet nog toen ik jong was, De dood nog zo ver leek, Maar nu, als ik slaap, Kan het zijn dat…

Die hangt nu boven in de lucht met wereldvlucht, de wereld is groot, eindloos groot maar zij is dood.…

het is het ruwe hout dat op zijn doden groeit het jonge groen bejubelt en diep in de aarde tast het werpt zijn stof op kille stenen die wortelloos verhalen over dood en van weleer ik ruik de eik die mij zijn ogen schonk…

Toen we jonger waren hadden we in nachten als deze elkaar bemind naar de mate van onze dronkenschap en geilheid. Toen we jonger waren was het leven bloed en adrenaline. Toen we jonger waren: elke morgen een handvol ijs elke middag een parasol elke avond een paarse sjaal Ach ja, zo was het toen we jonger waren en nachten…