Alle inzendingen over jou lied

wat een prachtig lied…

ik straks weer je glas ik schrijf het refrein van dit lied zonder pijn in een veel te korte tijd zie je worstelen door de dag je veegt door de soep in je oog maar die brengt toch een lach omdat dit lied je bevrijdt van dit leven in een lied een prachtig lang lied het leven is een lied veel te kort voor verdriet we zien elkaar gauw…

En voorbij is het lied. Het wezen der dingen is vlucht. Het wezen der ziel is verdriet. ---------------------------------------- uit: HART VAN BRABANT (1936)…

Heb het geuzenlied gehoord in mistig ochtend dralen kwam met geluid van zee wierp een schaduw over daken verbloemde duistere zaken versnelde op weg naar de haven van een onbewoond eiland ijl gekrijs uit zilte lucht het geuzenlied gehoord kwam zonder woorden.…

November zingt fel In lage snelle luchten Ritme valt binnen de tel We hoeven maar te zuchten Nu ik je spreek Is dit klaar Alles wat het leek Stroomt vanzelf in elkaar We bedachten in of exclusief Vergeefs als ontsnappingsclausule Er rest geen winnaar geen dief Geen toverformule Maar ik spel eindeloos verknoopt Schijnbaar achteloos…

Van de koude grond rest een miniem verschil als je wilt groeien, mirakelspelen zijn als stronken boerenkool waarin jij rookworst, waar rijkdom toe leidt? naar meer opportunisme? wonderlijk sneeuwen? 'Mooi' is niet alleen een oppervlakkig patroon voor werkelijkheid, want binnen in je schrijf ik deze songtekst als eindig begin…

We dansen, sporten, fietsen en zingen mee met de liedjes van ons leven, zolang we niet op de woorden letten Anders zouden we struikelen door de klap van de boodschap of over onze gedachten over het bezongen verdriet of de onbeholpenheid van de tekst, hoe de zanger die uit het hoofd heeft kunnen leren? En dat het zo'n toeval is als…

Lied! Om de liefde van mijn leven te beminnen. Als ik haar zie creëer ik de prachtigste zinnen. Om haar hart te laten smelten met die van mijn. Om samen verder te reizen in dezelfde trein. Het is een lied om jou in te lijsten aan de horizon. Jouw glimlach eeuwig stralend warm op mijn huid.…

... Fontein gekletter drijft me naar eerder water, in beweging het ritme van de wereld Jong is de nacht als herinnering voor later, van New York tot Ibiza maar Nederland dat vertelt Schaamte verdriet en blijdschap op het nieuwe pad, ongeremd dansend water het kruispunt van de vloer Generatie donker der drank blinkt image naar mat, in de corridor…

Mineur akkoorden stralen het hoger licht ik verlies mezelf in dit mooiste lied alles van mij, houd van alles van jou ons lied bezongen zonder veel woorden hemelse spiegelingen op ons gezicht.…

Ze ligt het liefst aan de binnenkant van mijn linkerhand haar hoofd schuin omhoog kreunend zingt ze haar mooiste lied soms droomt ze weg of zoekt ze gouden stenen ach, altijd moet je blijven hou jou hou jou hou van jou.…

Maar de realiteit zal dwingen, om het laatste lied te zingen Mijn lied voor jou, nog nauwelijks hoorbaar, Het duurt nog voort, misschien niet merkbaar. Wil jij het ooit horen, dit lied geschreven? De tijd tikt weg,..... mijn gevoel gebleven.…

Waar ik de bollen in de tuin behoedzaam een voor een bedelf begraaf ik jou, met mijn verdriet, ten tweede male, omdat de lente zich -altijd- zal herhalen.…

Jouw ogen zo mooi als de maan, Jouw ogen voel ik in mijn geheugen staan. Nooit zal ik je vergeten, Maar dat heb je altijd geweten.…

Voor jou... zou ik de wind willen vangen Een steen laten zweven Of gewoon willen doen Alsof ik het kon Maar jij weet al dat ik het kan en verlangt geen bewijs van iets dat jij ook al voor mij zou doen R O V E R…

Ik ben niet de kruising waar jij naar zoekt... En zou dit ook niet willen ..... Ben mezelf en doe m,n best zo is het als ik leef... Ik kom niet ver en haal dingen uit verhalen.... Zo maak ik mijn reis... Zet verhalen op papier en lees wat daar van overbleef.... Dat het rijmt en soms ook dicht.. Is niet te geloven... Leg gevoelens in de woorden…

en morgen begint de dag zonder jou en morgen schijnt de zon zonder jou en morgen fluiten de vogels zonder jou en morgen bloeien de bloemen zonder jou maar alles van morgen komt voort uit vandaag mét jou alles van morgen zou anders zijn zonder jou…

jouw ogen zo donker en vol emoties jouw pijn jouw gedachtes zo belangrijk voor mij mijn gevoel zo diep zo intens doordrongen, van alles wat er omgaat in jou mijn liefde,mijn hele wezen het is voor altijd van jou…

Mijn liefde voor jou is vervlogen Zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de mijne Geen mond die mij kust Geen lachjes meer uit de verte Geen hand meer door mijn haar Niet meer samen zitten En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet wel uit ervaring Hoe eenzaam, eenzaam is.…

Ik voel mij los van de aarde verloren in de werkelijkheid een gevoel van onschatbare waarde van de vergane dagen totaal geen spijt Ik luister naar muziek met anderen oren en verdwaal in mijn gedichten ik ben totaal verloren ben jij diegene die mij kan verlichten?…

een wens van mij voor jou wat zou ik je kunnen geven... een hand vol geluk een lachend gezicht een hart vol liefde een goed gevoel elke dag weer voor de rest van je leven maar bovenal wil ik je voor altijd een plekje in mijn hart geven...…

In jou zijn is het genot van duizenden lachen reizen van eindeloos terug verlangen naar de glooing van jouw duinen. In jou wil ik zijn, mijn ranke lijf die jou beeldhouwt, je naaktheid neemt, je wil verovert je ogen die vragen naar geen einde. In jou wil ik zijn...kom jij in mij…

zonder jou geen liefde zonder jou veel verdriet zonder jou geen plezier en niemand die dat ziet zonder jou alleen in het leven zonder jou alleen op bed zonder jou geen reden en niemand die op me let waarom zonder jou terwijl ik zoveel van je hou kom weer terug naar mij het maakt niet uit wat anderen zeggen het maakt ons beiden weer…

ieders ogen zie ik jouw gezicht Maar in het duister is er niets verlicht De vorst eist koude overal De mist zorgt onverbiddelijk voor mijn val Wanneer de regen eindelijk staakt En de zon voorzichtig ontwaakt Voel ik jouw warmte in mijn lijf Een wolk drijft weg De kou slaat haastig op de vlucht De mist trekt naarstig uit de lucht Ik zie jou…

heb ik er niet mee terug dus draai ik me om en ga verder met m'n leven mijn leven zonder jou…

Met jou samen, gaat het niet Met jou samen, heb ik verdriet Met jou samen, voel ik pijn Zonder jou, is het verdriet niet minder Zonder jou, is de pijn niet weg Maar zonder jou zal dit alles een keer slijten En op een dag verdwenen zijn…

kan ik me niet voorstellen Je weet dat ik van jou hou en dat zou ik je wel iedere minuut van de dag willen vertellen...…

De dagen zonder einde in een eindeloze tijd meer van niets niets van meer in een meer van niets vergetelheid maar ik durfde te geloven in jou en mij jij hield het voor gezien maar alles is anders zo zonder jou…

alles gaat goed het leven is beter zo voor jou voor mij de kinderen lachen weer en zelfs de hond lijkt weer blij je belt mij net als ik jou iedere dag minstens twee keer gewoon om te zeggen dat het goed gaat het niet meevalt maar wel goed gaat maar het huis is zo leeg zonder jou het bed zo koud…

ik dicht jou alle manen van de melkweg toe mijn hart lokt sterren naar boven nu ik me herinner waar ik jou voor het eerst heb aangeraakt waar ik zei ik zie je graag jij dicht me alle woorden van poëten toe in diepe zuchten van dromerij nu jij me draagt op het lichte tij van heden en verleden waar jij zegt ik zie je…