Alle inzendingen over kalf

De walm van stoomtram en van blekerij Of van de ovens waar men schelpen brandt Is meer dan thijmgeur aanstichter van dromen, En 't zwarte kalf in 't weitje aan de rand Wordt door een onverhoopt gedicht bevrijd En in één beeld met sintels opgenomen.…

Achter zomen Van honderden Meters vlierbes Weggedrukt in Een uithoek van Het dorp dat Misschien in jullie Ogen wel een gehucht Moet zijn geweest En voor mij voelde Als het einde Van de aarde Stond mijn eenzame Wieg, gezelschap Had ik alleen van Koeien en paarden Die mij anders dan Mensen woordeloos begrepen Want…

Het kind daarbuiten wekt de wereld met getover De avond valt als de warmte woelt Het jonge kalf rent de oever over De lege struiken door de wilde wind gespoeld De dag geschreven, de dichters dragen voor Lang, de dag voorbij, het kind beklimt de hoge heg De zonnekoning kijkt het glazen venster door Op de kale vlakte, de liefde…

Het gouden kalf Verdrinkt in schuimend biest van de profeet. 'Gij zult geen andere goden!' Kalm nou maar De sleet zit in de baard van kemelhaar. Een korte broek geeft brandnetels een kans. Een zinken teil vol ranja lest de dorst Beter dan alle kruiswoorden op spons.…

Het gouden kalf Verdrinkt in schuimend biest van de profeet. 'Gij zult geen andere goden!' kalm nou maar, De sleet zit in de baard van kemelhaar. Een korte broek geeft brandnetels een kans, Een zinken teil vol ranja lest de dorst Beter dan alle kruiswoorden op spons.…

gedreven door het water schrijf ik een herinnering voor een kind, voor later zodat het dan kan lezen dat de aarde zoveel liefde in zich wil dragen wanneer het leven stokt er even geen antwoord is op tal van vragen ik verhaal het weidse landschap waar de koe haar kalf beschermt hoe eksters er grasdansen in een grote vriendenkring wachtend…

schildert vrienden die tot het late uur zich met Montmatre's meisjes vertreden Tijd stroomt langs 'n prachtig verleden roept weemoed op van eeuwen hoogcultuur van wetenschap en van moed en avontuur van uitvindingen en werelden betreden De abstracte kunst verkondigt de entree van 'n eeuw van dood en verderf in Europa in z'n zorg de gouden kalf…

Als influence peddling rechters bij rood-witte blokken handen schudden met corrupte officieren die broederlijk delen elkaars wassen neus helen handelen in macht vrouwe justitia is ontzield door juristennetwerken verscheurd – in haar anus is verbeurd - dan volgt uitschakeling van de wet misbruik van macht en dans om het gouden kalf…

tussen de ribben gelukkig heb ik een rem voor de nurken mijn vrouw strijkt mijn hart netjes met stomend gedemineraliseerd water mijn geluk heeft een moederkoek als mijn hart dan netjes opgeplooid in de borstkast moet ‘t gemoed de onwillige foetus uitstoten als ik A zeg blijf ik A zeggen en komt er geen B B van bokkig het stierlijk kalf…

het ochtend werd beklonken de saamhorigheid geen sloten op de deuren men was een vriend of bondgenoot kruiken met dromen in een grote stad Doch de jaren vervlogen zo ook ons vurig hart een tijdgeest trok voorbij bezieling werd gedoofd en raakte in de ban van status posities werden jachtig ingenomen verstrooid en opzoek naar het gouden kalf…

Hebben zij voor ons een boodschap die weer in onszelf doet geloven zodat de wereld uit dat dal weer klimmen kan naar boven nu de wereld wankelt door de dans rond het Gouden Kalf wij verblind zijn door de rijkdom en nu duiken in het graf?…

vormt graag de boodschap waarvoor we de oren mogen spitsen Het individu trekt zich sociaal terug Narcissus schiet zichzelf een spiegelbeeld Mondiaal gaat 1 beeld vlot viraal De mens die een selfie opneemt Fraaie omgevingen worden plat decor om bleke ego’s kleurrijk op te pompen We glanzen van aandacht door sociomedia We mesten het gouden kalf…

wel geweten De knuppel werd met ferme kracht naar mij terug gesmeten Ik begaf mij naar het varkenshok daar werd juist de spoeling dun Toen heb ik de varkens uitgelegd dat ik ieder het zijne gun Maar ik was amper uitgepraat of ze ontstaken plots in woede En schopten mij het hok uit toen werd het mij droef te moede Daar rende mij een kalf…

Smeulende tongen smelten Innig rillend Draden in een bloedlauwe bries Welig speeksel van de dageraad Een bron van bruisbelletjes Een lelie zou in haar voetsporen groeien Murmelt de profeet in zijn baard (Versneden kul voor de sul die knielt voor het gouden kalf) De dorst van haar vezels Bloeit roezig onder mijn vingers Het sap gloeit vol…

menigte gaan klank en stem ongehoord verloren de parels van angst blijven onzichtbaar het publiek buiten de ring geplaatst met de ogen gericht op het middelpunt blind voor het gevecht van de toreador vastgepind op kennis en wetensschap verwacht men beide partijen te overleven klinken oe’s en aa’s bij opwaaien van stof waar slechts het kalf…

Met open armen, dankrijk, Zal Frankrijk Die arme, arme Walen Op een schoon vet kalf Een dag en half Onthalen. Maar morgen moeten zij, morgen, Voor hun eigen kostje zorgen. Want broeders kunnen niet borgen, O wee! Die arme Walen en franskiljons, Zij hadden het toch zo goed bij ons. Zij aten wit brood en sliepen op dons.…

Kerkklokken luiden het tijdstip in van acht uur een windvlaag laat groene bladeren knisperen de aandacht typeert het interesse van generaties zoals jong, welp, kuiken, kalf, pup, veulen en lam.…

armageddon ‘moeder’ natuur wraakt de eeuwen van respectloos plunderen van haar geschonken schatten de eindeloos zinloze vervuiling van haar ‘ons’ gegeven paradijs de mens rilt beeft hoopt bidt boos onwetend angstig gelovend tot God die in het bloed van onschuld zijn handen wast onschuld van verloren mensen van het gouden kalf…

verglijdend kolkend d’ uren ’t gerstenat zompig het affreuze tergtalen gelijk de schroothond een paar tanden mist zeg maar een heel gebit zoals de huig uw galsterige adem blokt chromédeur met zuigend slothendel de slagerswinkel vers bloed pas geverfd met ranzig wit en tafereel van ouwe wijven het kalf gevierendeeld tot bundel worst aanééngeregen…

O nee, geen tijd voor red bull, kalf of koetjes Daar klieft het ribbenkast en maag en gat Heel zachtjes wiebelen de paardenvoetjes Ik hoop dat het een vredig einde had Amerigo -dit voor de goede orde- Had als Sint's schimmel 27 jaar Dienst gedaan en was daar dus mee klaar Hem restte nog een welverdiend pensioen En wat ervan in keukens…

vederlicht kan zijn het afwerpen van het loden juk de slingers en de staarten in de achterban van het woord het ongeboren kalf cynisme het geschiedde niet uit noodzaak en ook niet van de weeromstuit het lag te stuiptrekken om een reden van bestaan met het mes op de keel mijn mond spaarde ik uit aan mijn vijf paar handen het schaduwspel…

Of het gouden kalf dat hen het land beloven kan? Een staf breekt het water uit een steen en voert het volk door een hoge zee heen. Het volk roept uit de woestijn en gaat zijn weg door het dorre zand. Een satanische slang siddert in Mozes hand en wordt de staf die wijst naar het beloofde land.…

Rinkelend Gat, Vetvlek in het Boek, Navel van de Nacht, Schiermonnikoog, Onderlip van de Liefdeslust, Gebakken Mossel, Stuk Ongeluk, Oude Muis, Grens van de Vergetelheid, Knoopsgat van de Weelde, Gespleten Tong, Trots der Winkeldieven, Lente der Brouwerijen, Smeulende Bibliotheek, Weg zonder Lengte, Geile Kip, Wrattenkoning, Eenzaam Kalf…

Zoals een sterrenwachter van tien Twijfelt aan Eden en het gouden kalf. Kerst drijft nog ovenvers door de straten Pronkend in het uitstalraam. Geen hond herinnert zich Herodes Zijn plechtig paleis Waar handlangers graaien naar gerijpte trossen Zich laven aan kamelemelk Knagend aan een vetgefokte os.…

in 34 geluiden de ander feilloos verstaan desnoods 18 kilometer verderop jouw vocabulaire divers en zoveel groter ook na veel meer dan 18 kilometer verderop wiens communicatie loop de spuigaten uit legt gewicht in de schaal in wiens woorden wonen schatten van woorden gelaagde taal van heldere betekenis…

Het ongeboren kalf lilt zwakjes. Tot wolken schuiven voor de maan en duisternis erbarmen biedt verstilt het koor van wolf en jakhals niet. Dan keert hij om, voldaan maar onverzadigd en versuft. Verzinkt in slaap. Vergeet. En als de zon het oosten kleurt is hij weer wolf onder de wolven.…

Het kalf zal geen koe zijn of vrouw. Zo ben ik niet met mezelf getrouwd. Als ik een halve wereld vertel waarom ik van hem hou. Ik keerde in mezelf en jij liet me netjes uitrazen. Hoorde je me nou wel of niet praten? Begrijp me nooit verkeerd, anders hebben dichterszinnen voor jou geen echte waarde.…

een klip, Uit ijdle droom en hoop een bonte zeepbel blazen, En wenen bij zijn kleurloos slib; 'k Zag bozer Eigenbaat de blanke vleugels vlekken, Die God bij haar geboortezucht Der ziel des mensen geeft, om minstens haar te dekken, Zo ze al te zwak zijn voor de vlucht; Ik zag 't Genie, gekranst, op 't hoog altaar gezeten, Het gulden kalf…

Hoor, daar baadt Een jonge mosch zijn veeren in de beek, Daar verder plast een bont kalf in een kreek, En achter uit het bosch roept een koekkoek. Hoe stil is 't overal; het groen dundoek Dat om de boomen weeft, hangt roerloos, 'k wil Nu gaan vertellen van mij zelf, wees stil: Ik ben in 't midden van dit land geboren.…