Alle inzendingen over kanker OR ziekte

Kanker, Eén klein woordje Met zo'n groot effect. Eén stom woordje Van 6 letters groot Voor de 1 een scheldwoord, Voor de ander De Dood…

Je ogen zijn geopend het einde komt in zicht je weet dat je gaat verliezen toch heb je je altijd op winnen gericht Je hebt ervoor gevochten je hebt er alles aan gedaan maar niemand kon je redden je moet de hoop nu laten gaan Tranen in m'n ogen tranen van de pijn die pijn die ik zal voelen wanneer jij er niet zal zijn het einde is…

waar ik jarenlang lichtvoetig door het leven danste schots ik nu scheef op grote platen die gelaten weten wat nog aarde heet oncontroleerbaar krijg ik tegengas dat bij iedere stap de voortgang tart van natuurkundige wetten in mijn perspectief van gescheurde netten de woeker zit weer in mijn lijf en vreet verbanden zonder tanden…

kanker een klein woordje met zo`n gote betekenis, het doet je huilen van de schrik. een woordje van 6 letters groot, voor de een een scheldwoord en voor de ander de dood.....…

Voorzichtig open ik mijn ogen, na een simpele ingreep was gezegd Naast mij staat een veel te jonge dokter Die onbeholpen mijn nieuwe toekomst uit legt Heel vervelend, wij vonden nog iets anders een kwaadaardigheid in uw lichaam We weten niet of het uitgezaaid is, dus chemotherapie is zeer raadzaam Alle scenario’s schieten door je hoofd…

Zoals een gezegde kan gelden bij kanker, waar rook is verwacht men ook het vuur Het leven neemt een volstrekt andere loop, bij de start van je eigen chemokuur. Het eerste infuus en alles is angstig nieuw Je ontmoet andere gemerkte personen Met ze allen op een kamer gezet, om alle bijwerkingen te beklemtonen.…

Soms lijkt het leven onevenwichtig verdeeld Lijkt iedere stap naar voren, er twee achteruit Heb je juist het gevoel van het leven in beeld Kruipt het oneerlijke diep in je huid De omgeving lijkt krampachtig mee te leven Ieder cliché passeert ongevraagd de revue Ieder wil zijn goed bedoelde raad geven Onbedoeld klinken deze allemaal even cru…

`t is zo on eerlijk krijgt het niemand vraagt erom `t overkomt je dan vechten vechten om te overleven red het of niet een loterij winnen verliezen een nieuw begin het einde twee wegen welke te gaan mag niet kiezen gaat welke kom je later achter overwonnen of overleden dat is KANKER…

ik ben als een speelbal op de golven lig op mijn rug hij is weer terug het zwaard van toorn en wrake glinstert in de lucht we duelleren op het scherp van de snede met mijn hulpgebeden hij ongrijpbaar als altijd maar dit keer onervaren in de titanenstrijd hoewel een basaal carcinoom zou zo een levensgevaarlijk melanoom kunnen…

‘k wou dat die kanker weer verdween ik wil blijven, ja graag nog even kijk naar me, raak me zachtjes aan ‘k heb zoveel goeds nog om te geven ’t is echt te vroeg nog om te gaan…

Bang om die ene stap te zetten, al die onzekerheid, om een ziekte, al die angst, om een ziekte Je bent bang, bang om te sterven...................…

De ziekte kwam velde haar neer op bed ieder was ontzet De krachten namen af de pijn nam toe staan of lopen was een onmogelijk gedoe Toen is haar steel geknakt haar schoonheid was verloren De strijd is gestreden Niet tevergeefs toch is haar levensdraad nu afgesneden Na liefd' en pijn nu eindelijk bij haar Vader Ook voor haar wild…

Zo stom dat ik daar over na moet denken, Dat wil ik niet, dat doe ik niet langer, Waarom houdt het me dan zo bezig, Dan denk ik aan haar, En de leukste momenten, Zolang ik daar maar aan denk, Word ik blij en vergeet ik haar ziekte...…

Weten ze niet hoe het is om te vechten tegen deze ziekte? jou verliezen is een van de moeilijkste delen, maar dat horen wat je gedood heeft om mij heen dat doodt mij ook!…

geef mij respijt nu het lijf op hol geslagen is en ik niet weet waar het verblijft het eigent niet wil vluchten in het donker en zijn angst bevriezen in een regen ijs paniek in samenzijn frustraties bij ontmoeten zelfs de spiegel groeten doet immense pijn door chaos van het anders zijn toch koester ik geschonden huid er is…

kleurend danst licht op haren die vallen het gezicht ontbloten zij zijn gezwicht voor het ontbreken van evenwicht in levenstijd de strijd woedt nu op alle fronten tegen een vergiftigende groei hoop alleen dat ik mijn wilde haren voorlopig nog kan sparen…

. -------------------------------------------- De kans op kanker in de huid wordt klein, Uw spierkracht zal er stevig door vergroten. Ik aarzel niet om koffie te promoten, Men ziet het zelfs als supermedicijn. Je weet nu wat je aan de koffie hebt: Straks enkel nog verkrijgbaar op recept.…

Om het roken te ontmoedigen worden in Australië de sigarettenpakjes voorzien van gruwelijke foto ’s van vieze longen en tumoren. Hij, die naar twee gezonde longen streeft, En desondanks het roken niet kan laten, Die schrikt zo bij het zien van al die platen, Dat hij voorgoed de pijp aan Maarten geeft, En stopt als zijn gezondheid wordt bedreigd…

Ogen schaduwen gebroken tijd terwijl de stilte kil de klanken van het woord omvat gedachten vallen in vergeten slechts dat ene blijft in monotoon herhalen klinken wentelt leven tollend steeds benauwder grauwt het hartritme in nood kanker galmt het vonnis en dan denk je ik ga dood tot vanuit de diepste angst een kracht oprijst…

Ze hoort hakken klakken door de gang de melodie lijkt doelloos te verzwerven om hol langs kale muren uit te sterven voor ze verstommen tot een stil behang ze voelt de leegte pijnlijk in zich kerven onzekerheid en onmacht maken bang haar uren schuilen diep in dagenlang voor ze de adem van voorbij verwerven dan klinkt een kinderlach door peinzen…

nog trekken poten sporen knippen scharen toekomst door stilstand is voor even eten want de bek zit altijd voor achteruitgaand is zijn leven dan floreert het eigen lijf het vreet zich langzaam door de tijd die ons ooit is gegeven maar nu ben ik aan zet heb die bek snel omgezet ik blijf staan zo gaan we moeizaam van elkaar vandaan…

ik voel de koude wind nog spartelt leven tegen maar vingers zijn te kort om nog meer tegenspel te geven ijskoud merg in mijn botten chemo zal het doen verrotten maar wat blijft krijgt altijd nog een laatste kans mijn haren ben ik kwijt kaal zal ik voor U verschijnen de buitenkant van wie ik was is dag na dag aan het verdwijnen…

ik voel hoe dood verraad pleegt aan mijn botten nog spot ik mijn God in Spaanse zon ik kijk niet om wil slechts vooruit de zomer nog omarmen maar echtheid is geen bijgeluid, kanker sluit het leven in en uit…

Het was al een week vol schokkende dagen, de seizoenen zijn in de war onbegrijpelijk overweldigt het getij me dus mag het echt wel lang sneeuwen. Al zie ik ook de groei, veel bloeien hoeft niemand echt perfect te zijn, alles mogen ze gebruiken uit leven, geniet jij daar maar de geneugten. Warm je gerust in koele nachten elders in het tegenovergestelde…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Rot ziekte!…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Je mag geen kanker vloeken, zeker weten, maar zeg nou zelf kanker zou geen bestaansrecht mogen hebben. De naam zegt alles al maar toch klinkt het woord als een oorlogsverklaring, zonder mortieren, granaten of bommen..... Maar met evenveel impact…