Alle inzendingen over kathedralen OR Licht OR oneindig

zo ver en dichtbij binnenste buiten gekeerd in mijn eeuwige mijmering bang voor het streven eet je niet dat wild kind stil staat onder gelopen door het licht van een prinses van de sterren herkenbaar in verzen geschreven in de tuin op een zomerdag van een kathedraal speerruiters bewaken deze muren van de pijn als kiespijn mis jij in…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

daglicht dág licht iedere dag weer dag ligt voor me oneindig…

daglicht dág licht iedere dag weer dag ligt voor me oneindig…

in oneindige verte vol pasta en wijn bemin ik zonder einde in het licht van vergeten zielen in het huis van heimwee naar ooit ben ik thuis als ik kijk in de verte in een droom waarin ik jou liefheb en oneindig bemin…

Niet de dagen dat wij stralen steken riemen onder harten zielen zonder kathedralen putten kracht uit eigen smarten niet de uren dat wij vrijen leggen een bodem in bestaan zielen zonder monnikspijen versmelten buiten elke waan in mijn ogen zal je wonen als het licht lijkt te verdwijnen wij zijn identieke klonen in beheer van zielenpijnen…

De zon tovert De zon tovert ramen op het asfalt, gebrandschilderd licht in een gekantelde kathedraal van geruis en gezang, weids en besloten. Je fietst door de schaduwen van de zijbeuken. Je schiet zigzaggend langs de pilaren. Je vliegt knielend, in kennelijke staat van gelovigheid, over het altaar. Je daalt. Je landt.…

Oneindig mag dit duren tot in de lengte van dagen. Lieve God ik vroeg U nooit iets maar wil U dit nu graag vragen.…

Oneindig ver van mij. Een grote leegte tussen ons in. Zo onbereikbaar, zo pijnlijk ver. Ik sta hier, jij staat daar. Oneindig ver van mij. Gisteren is slechts een herinnering, morgen hoeft niet meer. Want elke dag zonder jou is een dag te veel.…

Ze bestaan en ze groeien verder naar het oneindige.…

afgelopen nacht droomde ik een droom oneindig ik schoot wakker maar die droom? was toch oneindig? wakker o droom ik nog? oneindig?…

woordeloze einders, onzuiver trekt een satelliet zijn spoor langs Grote Beer en Poolster, in geluidloos, zilver blinkend metaal, nu alle vogels zwijgen, geen ritseling geen bladerfluisteren meer, een stille nacht, terwijl met een helder, zilvereren silhouet, de blinkende maansikkel de nacht beheerst, als het zo stil is geworden en zo oneindig…

Waar tijdlijnen door een snijpunt gaan, is uit een nagalmende oerknal geboren, de oorsprong waar tijd nooit stil kan staan. Er gaat iets in eindeloze ruimte verloren in een baan van cirkels en hyperbolen. Er zijn zacht ruisende echo’s te horen van zingende golven die eeuwig ronddolen op klanken van ontelbare rotaties geleden. Iets onbekends…

Drijvend in de zee Gaat elke beweging met mij mee Zo fijn en oneindig zacht Bij gelegenheid met kracht Ben blij met mijn laatste sprong in het diepe Geholpen door geliefden die mij toeriepen Dit was het dan En geniet ervan Heen en weer met eb en vloed Het doet mij oneindig goed Ben weer terug op het land Verspreid over goudgeel…

Zon die op mijn Schedel schijnt, Alle zwarte gedachten Tot achter de horizon Verdrijft - Alleen nog Bloemen in alle kleuren En vogelgekir dat tegen De bergen weerkaatst, Beek die kabbl'en blijft Tot in oneindigheid En die mij van mijn Vaste last bevrijdt Italie, Oggebbio, 2 mei 2013.…

Hoor hoe de aarde ons geluidloos ontglijdt Wij luisteren naar de oneindigheid.…

verte, Langs lijnen van Oneindigheid…

Een hond blaft op het erf van een klein huisje vlakbij het panbos daarin zit een ritme waar ik u tegen zeg meegenomen bagage pleur het ergens neer in hoek van mijn part dat deel waar deelnemers steeds meer lichtere vormen aannemen doe het maar wel op je eigen manier er bestaat geen zin Zonder lucht tussen letters materie van het…

niets het niets is uiteindelijk oneindig…

was het zo dichtbij dat we betoverd door het licht die vroege morgen hand in hand de kathedraal-moskee van Cordoba naar binnen liepen verwonderd over zoveel samengaan als ik opnieuw naar foto's kijk denk ik het ongeloof in jouw verdwaasde blik te lezen Islam en Christendom zo tastbaar bij elkaar twee werelden bijeen wat zei dat…

Ik baad in het licht van de sterren. Ik loop niet meer, maar ik zweef. Hoger dan de hoogste hoogten. Oneindigheid niemand kan mij zeggen wat het is, maar ik weet dat het bestaat. Ik ga de eeuwigheid tegemoet...…

De zon en het blauw herscheppen ranke stammen tot een kathedraal. De weerspiegeling van eikenboom en wolken: bron van mijmering.…

oneindig roert haar schijnsel het licht in trillend water dirigent met zwoel gesluierd de krekels en hun eigen stilte…

, begroeting het gebeurt allemaal in mijn eigen kathedraal…

In ‘t volle middaguur werpt een verwaaide boom schaduw en licht op mijn muur. Schouwspel van een almachtige zon, speels licht in een dwarrelend mozaïek, zo dichtbij en toch uit oneindig verre bron.…

Zag ik het goed, wist ik haar te ontroeren? Ze stond wat kleintjes onderaan mijn treden Waarop een jongerenkoor oude gebeden In kerklatijn voor mij stond uit te voeren Zij zag, als ik, hoe vele kralensnoeren Door niet te tellen mensenvingers gleden Hoe zij eeuwenlang het geloof beleden Aanwezigheid van heiligheid ervoeren Van Iets dat groot…

en uitdagend in zijn blonde haar, ze wenkt mijn rode lippen, daagt me uit om hem te kussen, ze lacht haar witte stilte en vervult de wereld van licht, als geen ander beseft ze hoe broos het hier en nu is, dat vol verlangen, maar weerloos, voor eeuwig versmelt.…

"Photo" beeld moment levenstijd fractie licht In archief voor eeuwigheid vastgelegde sluitertijd door en in herinnering subjectief vergroot naar oneindigheid.…