inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.122):

Sinds mensenheugenis

Waar tijdlijnen door een snijpunt gaan,
is uit een nagalmende oerknal geboren,
de oorsprong waar tijd nooit stil kan staan.

Er gaat iets in eindeloze ruimte verloren
in een baan van cirkels en hyperbolen.
Er zijn zacht ruisende echo’s te horen

van zingende golven die eeuwig ronddolen
op klanken van ontelbare rotaties geleden.
Iets onbekends is door toekomst verholen

en in aanvaardde herhaling aanbeden,
als tijdloze boodschap doorgegeven
in schaduwen van een ver verleden.

Schrijver: Iniduo, 31 juli 2011


Geplaatst in de categorie: heelal

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 160

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)