Alle inzendingen over kennen OR wederkerigheid OR houden van

hoe kan ik je kloven uit steen als de beitel slechts de jaarringen kent die hij deelt met de jaren die in hem verloren zijn gegaan ik zie nog steeds geen markant gelaat of een geschaduwd silhouet die in ruste het bloed stelpt van de wonde die in hem gespleten woont zelfs de sokkel laat dezelfde kloven zien die in mijn handen de rivieren…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

deel je even je tijd of presenteer je jouw afwezigheid verlegen blijf ik staan alles wat je zegt brengt mij verlegenheid ik besef nu dat we beide van elkaar afhankelijk zijn wat fijn dat je er bent fluister je zacht ik voel spijt en besef dat ik in mijn leven nooit aan mezelf genoeg kan hebben er ontstaat een diep verlangen naar wederkerigheid…

In het gezicht van de goddeloze goden die stilletjes verdwijnen in een overdaad van onmacht en geveinsde daadkracht, overgaat in een wederkerende vraag, zal de morgen weer verschijnen als de nacht implodeert, zijn nieuwe plannen smeedt,in een andere vorm implementeert?…

Het is het feit Van wederkerigheid. Om toch, al is het even, Een reactie terug te geven, Binnen een korte tijd. Toch zijn er mensen die beweren, Dat je nooit kunt wederkeren.…

De rondgang in dit paradijs op Aarde als mens, als wezen, als bewustzijnsstraal van moederborst tot 't laatste avondmaal van wervelwind totdat de storm bedaarde Bestaat uit rust'loos zoeken: slagen-falen met hart en ziel en 't onderscheidend zwaard van onze geest, wordt ons geen strijd bespaard: 't zijn oude mythes die ons lot bepalen Wij…

jou leren kennen een bijzonder moment ik wil van je houden gewoon zoals je bent ... een kwestie van vertrouwen en wederzijds respect ik zal van je houden gewoon zoals je bent ... oprecht, zo eerlijk vol temperament ik blijf van je houden gewoon zoals je bent ...…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Ik wil mezelf zijn maar ver weg van de mensen die me kennen weet ik niet meer wie dat is Ik wil van mezelf houden maar ver weg van de mensen die van me houden weet ik niet meer wat liefde is Ik wil schreeuwen maar ver weg van de mensen die naar me luisteren ben ik mijn stem verloren Ik wil mezelf zijn maar ik weet niet wie dat is…

Groter is mijn heimwee dan de angst voor pijn en rouw, naar het land dat mij beloofd werd, waar beloften nu verwaaid zijn, in het zand van 't graf geschreven. Meer nog dan mijn woede heb ik heimwee naar dat zand, over 't graf van mijn geliefde, waar de liefde nu vergaan is, die die pijn en rouw verteerden. Laat mij dus maar teruggaan…

Waar de geliefden vreemdelingen zijn in oude schaduwen van bittere wonden van nijd en angst is de tijd wat ik wens en niet meer zal vragen als de dood mijn laatste vriend is en alleen een geboren droom mij nog zal laten ontwaken in het licht waarin alles zonder levenskracht bestaat…

de bladeren die voor me op het pad gevallen zijn, schop ik omhoog, ze wijken, beleven zo hun tweede herfst en lijken niet in de verste verte op het blad dat fris ontlook, waardoor je vorst vergat en de bekleding was van stoere eiken die jaarlijks hoger naar de hemel reiken totdat de tijd hen velt, der dagen zat ze maken wentelingen als een…

heeft voorbereid, geen stelsel dat weent geen gesel die stopt, het is de martelaar in mij die in zijn deemoed de paden kiest die nog nimmer zijn gegaan wie vlagt mijn finish nu de streep is weggekrijt door rijm en tijm, de geur van applaus heeft de straat leeg geschrobd, wat blijft is de as van verlangen het wiel draaft en in galop is wederkerigheid…

Duiven die liefdesbrieven brengen, vergeten hun afzenders nooit. Postduiven keren weer terug. Weer en wind trotserend. Zoals zalmen moedig zwemmen, stroomopwaarts vechtend, naar hun geboortebron. Liefde zoekt steeds weer liefde. Liefde die je losgelaten hebt, komt altijd weer retour. Het is zuivere verlatingsangst, die bange mensen…

helder voor de geest niet af te doen van geweest blijft geweest als levend bewijs dat voorbije tijd, in de verbinding met de gêne die ons voortdrijft, de schrijver legt vast wat in aller hoofden leeft, zijn opdracht de bladzij ongestraft te keren, en de zwartste veren en beelden worden afgelegd, de keerzijde van dat inzicht zal altijd wederkeren…

hij voelt dat ergens in of om hem heen een nieuw gedicht zich wil manifesteren het zoekt een mens met geest met hart en ziel die klaarzit om 't in taal te condenseren maar daarin schuilt ook de achilleshiel gaat de essentie daarbij niet verloren voldoet de brave dichter aan 't profiel laat hij zich lokken uit z'n hersentoren uit zijn gevangenis…

In het mokka van haar ogen kom ik thuis zoals op een krakend koude winterochtend slepend door mijn nog te hete koffie reeds drinkend 't aroma van haar pupillen zoals ook ’t zacht gemoed allengs verdrinkt de waas lang gerekt tussen ons slepend’ ogen…

Tot wederkeer gedoemden in tijdelijk bestaan in vederzacht omhulsel hebt gij uw plicht gedaan De liefde te ontdekken te leren tot uw dood maar hij liet u verrekken van dauw tot avondrood Verdorven goddeloos van god los en van wereld meneer pastoor werd boos verloren reddeloos O god zijn wij verdoemden altoos in wederkeer is '…

Dacht je te kennen en jij mij wij samen waren ondubbelzinnig gezegd we doen het weer bij elkaar de sleur onzinnig gezeur apart op een kamer verbaasd turend naar éénzelfde sterrenhemel verwijtende gedachten snel hard als kogels kennen…… we doen het weer!…

Meer dan zeventig Jaar heb ik gewoond In jou, naadloos Met elkaar verbonden, Maar nu de elementen Hebben toegeslagen En de natuur jou Op de bebouwde Wereld heeft herwonnen, Lijkt het alsof jij Mij nooit gekend Hebt, groene wildernis Die mij niet meer kent Zoals ik jou altijd gekend heb…

Het is het feit Van wederkerigheid Om toch, al is het even, Een reactie terug te geven Binnen een korte tijd. Toch zijn er mensen die beweren, Dat je nooit kunt wederkeren.…