9272 resultaten.
Luchtbespiegeling
gedicht
3.0 met 31 stemmen 14.024 Wie zal het zeggen.
--------------------------------------------------------------------
In opdracht gemaakt voor Oud Kerkhof in Hasselt,
opgenomen in de bundel 'Pritt.stift.lippe', 2004.…
Een druppel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 202 Een druppel
als een traan
die zwaartekracht
niet trotseert
langzaam glijdt
in de kille nacht
zich bezeerd
aan een strijd
uiteindelijk leert
verder gaan
zichzelf bevrijdt…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 De tranen die zich een weg baanden
langs m'n kin en verder neer
droogden onderweg zodat ik
telkens weer
dankbaar omhoog keek.
Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
De niet aflatende en wegblijvende pijn
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 100 Wanneer het huilen minder wordt, de tranen ook
zegt ze stomverbaasd, je hebt gelijk
de druk verdwijnt, de hoofdpijn ook
ik ben nu alleen maar zo vreselijk moe!
We helpen haar, brengen haar naar bed
vragen of ze wil dat we blijven
maar zegt ze, nee dat hoeft niet, want
je bent hier toch zo, als ik je bel?…
Wereldpijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 423 Gestorven mensen zullen vergaan tot stof,
achterblijvers rouwend op elk kerkhof
Was je nog maar hier,of als 't moet ik bij jou,
daar staan ze,iemands Moeder,kind,vrouw
Ontelbare tranen op al die gevallen scherven,
wie deze dood wil overleven zal moeten sterven..…
Tederheid, leg nu uw hoofd
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.648 Tederheid, leg nu uw hoofd
aan het ademend schoudergewelf -
deze man verloor het geloof
in wat sterker was dan hijzelf.
hij reisde de wereld rond.
doch hoe weinig baat het de mens
of de ziel haar zaligheid won
nu de wereld te gronde ging.
hij stond op en liep naar het raam;
van walging vervuld en vermoeid,
zag hij neer in het pompende…
De hand van de dichter
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.749 Glazen grijpen en legen;
veel jagen en reizen;
vrouwen omhelzen en strelen;
strijden op felle paarden
en blinkende wateren splijten;
spelen met licht en donker;
de dag en de nacht doorrijden
onder fluweel en schaduw en
flonkrende sterrenbeelden.
het staat niet in mijn hand gegrift;
en een hand is een leven, een lot;
ik lees slechts…
Kerstgroet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.080 Het was een kleine kerstboom
een onooglijk ding
maar trots droeg het
vijf ballen en een piek
tussen de zilverslinger
en wat engelenhaar
hing een gekreukeld briefje
lieve mamma
fijne kerst
ik hou van jou
en mis je
kusje
Evelien
met tranen in mijn ogen
liep ik het kerkhof af
in wetenschap dat ik zojuist
het hart van Kerstmis
had…
Redding met gebroken armen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 199 Tot tranen toe bewogen
Ben ik door Hem die
Zijn armen brak
Aan het kruis
Om ons te kunnen redden,
Ons op te vangen na de val
Die zo lang geleden al
De geschiedenis van de mens
Op zijn kop had gezet,
Maar ons zonder Zijn redding
Hard en genadeloos naar het
Einde brengen zal…
Wéér een nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 148 Alweer een nacht
zijn wij samen alleen
Mijn hart met rouwrand
brandt binnen zijn kader
Klopt wel door
en soms
bloedend
vervolgt het mijn weg van
soms hopeloos
Ons verdriet
samen…
Hoge tranen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 Soms, zitten mijn tranen zo hoog,
soms hoger dan de regenboog,
slik en slik ik weer
doe ik telkens weer.
Soms zitten mijn tranen zo diep
zo diep dat niemand ze ziet
dan slik ik, en slik opnieuw
vanwege de pijn in m'n ziel.…
Tranen in mijn buik
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 223 Een simpel gesprekje, een simpel onderwerp
het brengt de traan in mijn stem
een gewoon gesprekje is de opening
voor de traan in mijn ooghoek.
Ik wil niet huilen, nu even niet
mijn tranen zakken naar mijn buik, daar:
waar eventjes niemand ze hoort en ziet.…
Wanneer de eng'len wenen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 Verdriet is niet alleen
toebedeeld aan ons
mens- wezens, neen:
'k zag 'n engel echt
maar EEN, ze oogde
bedroefd, 't was zo
triest, dat toen ze me
alleen achterliet
het regende dat
't goot. Zo komt 't
dat verdriet vergoten
door onze engelen
regelrecht uit de
hemel komt.…
De liefde slaapt in haar hart
poëzie
4.0 met 6 stemmen 4.366 "De liefde slaapt in haar hart
als de lente in de winterse grond
die in koude en duisternis wacht
als een vlinder in haar cocon.
in het dorp waar ik nu overnacht
schijnt morgen een schuimende zon
in een hemel met palmen bevlagd!
geen regen, geen schaduw, geen sneeuw,
geen dooiende schemering
die als een zwavelen zon
in de rafels hangt van…
De zon hing laag.
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.127 De zon hing laag.
tussen de witte muren
verbloedde goud en zwart
het avondrood.
hij, van zijn hoog terras,
volgde de lange strepen,
het vluchtig zog
van nooit geziene
nooit gedroomde schepen
door het gemarmerd
zilver van de zee.
de huiveringen
van 't geschubd metaal,
door 't stijgend maanlicht
rimpelend beschenen,
waren…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Oase
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 326 Door zand omgeven
Kerkhof van woestijnrozen
Een vredige rust…
Senryu
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.469 Als op het kerkhof
de doden konden praten
zou stílte leven…
Op het kerkhof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Hij liegt en bedriegt
zonder blozen, zijn waarheid
ligt op het kerkhof…
kerkhof
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.857 treurende wolken
benevelen grijs de zon
de dag playbackt de avond
ingekerfde stenen rij aan rij
uiten gedateerd het verlaten
half vergane bloemen rotten
boven lijken diep begraven
stil knerpt het grind
schuifelend de dood aanvaardend.…
Kerkhof
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 804 zie verstoord niemandsland
en sterf de duizend doden
rust werd hier geacht, want
menig troost geboden
't respect bruut verkracht
in onherstelbaar aanblik
deze doden wreed veracht
maakt verdriet dubbeldik
op hemelse gang van rouw
werd herinnering gezoet
zerken nu ontzield en grauw
overspoeld door zondvloed
welk hart kan dit verkrijgen…
OP HET KERKHOF
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.826 Zij liggen rij aan rij de grijze zerken,
Omwonden met een band van dorrend lover;
Gevangen in des winters doffe tover
Slapen de wilgen en de bleke berken.
En op de koude wind is het als stoof er
Hij mij voorbij met zijn getakte vlerken,
En zoekend waart hij om die droeve merken,
Tellend hun tal, de strenge Levens-rover.
De dode blaren stuiven…
Het kerkhof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.054 Vandaag was ik weer even bij je
Even weer heel dicht bij jou.
Om te vertellen dat ik je miste
en dat ik vaak komen zou.
De bloemen waren aan 't verwelken
De paden nat, de bomen fris.
Toen ik vanmorgen bij je wegging
Besefte ik wat liefde is.…
Kerkhof
poëzie
3.0 met 18 stemmen 5.160 Om 't grauw-rood dak en de oude torentronk
Der kerk vlotte de vroege nacht, - veraf
Ging 'n boerenpaard, waarvan de holle draf
Dof tegen 't bleek-geworden muurtje klonk;
De stenen bisschop boog zijn kromme staf
Zeegnend - bij 'n scheef-gezakte Christus wonk
Nu en dan een schemerend blad, dat zonk -
En zachtjes vluchtte naar 'n vervallen…
Kerkhof
gedicht
3.0 met 69 stemmen 11.280 Het stormt in de schaduwrijke nacht
ik bezoek een joods kerkhof; sterren en stenen
dit is mijn droomachtige
dronken wat dan ook
werkelijkheid
en ik denk: te weinig plaats voor zoveel joden
ook al zijn ze dood
-------------------------------
uit: 'Passionate' jrg. 6, 1999…
Kerkhof
gedicht
2.0 met 56 stemmen 25.726 Een herfstdag tegen Allerzielen,
het was niet anders dan het was
de zon, de bladeren die vielen,
het hek, de zerken en het gras.
Ik had een tijdje rondgezworven
voor ik haar graf gevonden had,
want er wordt toch nog meer gestorven
dan je zou denken in zo'n stad.
En half beschaamd en half bewogen
- je ziet jezelf een beetje staan -
heb…
Kerkhof
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 384 27-01-2011
Kerkhof,
Ik loop hierlangs de graven,
Het is hier heerlijk stil,
Hier stelt niemand moeilijke vragen.
Hier kan ik dromen van wat ik wil.
Op deze plek ben ik alleen,
Denk wat wil ik met mijn leven,
Waar gaat het leven met mij heen.
Waar moet ik weer naar streven.…
Kerkhof
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 492 Tussen kettingen verroest van de jaren
liggen verhalen begraven
dood
heeft hun de mond gesnoerd
onder bemoste zerken
wordt geen woord nog gehoord
Tussen ontblote bomen
hangt laat novemberlicht
in vergulde scherven.…
Kerkhof
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 347 Daar leven zij,
voorzichtig lopen,
tussen Dahlia's en stenen
het is er doodstil
op een enkele snik na
en bezoek
tweewekelijks bij de een
maandelijks bij de ander
of soms helemaal geen.…