7361 resultaten.
Oase
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 326 Door zand omgeven
Kerkhof van woestijnrozen
Een vredige rust…
Senryu
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.469 Als op het kerkhof
de doden konden praten
zou stílte leven…
Op het kerkhof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Hij liegt en bedriegt
zonder blozen, zijn waarheid
ligt op het kerkhof…
kerkhof
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.857 treurende wolken
benevelen grijs de zon
de dag playbackt de avond
ingekerfde stenen rij aan rij
uiten gedateerd het verlaten
half vergane bloemen rotten
boven lijken diep begraven
stil knerpt het grind
schuifelend de dood aanvaardend.…
Kerkhof
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 804 zie verstoord niemandsland
en sterf de duizend doden
rust werd hier geacht, want
menig troost geboden
't respect bruut verkracht
in onherstelbaar aanblik
deze doden wreed veracht
maakt verdriet dubbeldik
op hemelse gang van rouw
werd herinnering gezoet
zerken nu ontzield en grauw
overspoeld door zondvloed
welk hart kan dit verkrijgen…
OP HET KERKHOF
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.826 Zij liggen rij aan rij de grijze zerken,
Omwonden met een band van dorrend lover;
Gevangen in des winters doffe tover
Slapen de wilgen en de bleke berken.
En op de koude wind is het als stoof er
Hij mij voorbij met zijn getakte vlerken,
En zoekend waart hij om die droeve merken,
Tellend hun tal, de strenge Levens-rover.
De dode blaren stuiven…
Het kerkhof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.054 Vandaag was ik weer even bij je
Even weer heel dicht bij jou.
Om te vertellen dat ik je miste
en dat ik vaak komen zou.
De bloemen waren aan 't verwelken
De paden nat, de bomen fris.
Toen ik vanmorgen bij je wegging
Besefte ik wat liefde is.…
Kerkhof
poëzie
3.0 met 18 stemmen 5.160 Om 't grauw-rood dak en de oude torentronk
Der kerk vlotte de vroege nacht, - veraf
Ging 'n boerenpaard, waarvan de holle draf
Dof tegen 't bleek-geworden muurtje klonk;
De stenen bisschop boog zijn kromme staf
Zeegnend - bij 'n scheef-gezakte Christus wonk
Nu en dan een schemerend blad, dat zonk -
En zachtjes vluchtte naar 'n vervallen…
Kerkhof
gedicht
3.0 met 69 stemmen 11.280 Het stormt in de schaduwrijke nacht
ik bezoek een joods kerkhof; sterren en stenen
dit is mijn droomachtige
dronken wat dan ook
werkelijkheid
en ik denk: te weinig plaats voor zoveel joden
ook al zijn ze dood
-------------------------------
uit: 'Passionate' jrg. 6, 1999…
Kerkhof
gedicht
2.0 met 56 stemmen 25.726 Een herfstdag tegen Allerzielen,
het was niet anders dan het was
de zon, de bladeren die vielen,
het hek, de zerken en het gras.
Ik had een tijdje rondgezworven
voor ik haar graf gevonden had,
want er wordt toch nog meer gestorven
dan je zou denken in zo'n stad.
En half beschaamd en half bewogen
- je ziet jezelf een beetje staan -
heb…
Kerkhof
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 384 27-01-2011
Kerkhof,
Ik loop hierlangs de graven,
Het is hier heerlijk stil,
Hier stelt niemand moeilijke vragen.
Hier kan ik dromen van wat ik wil.
Op deze plek ben ik alleen,
Denk wat wil ik met mijn leven,
Waar gaat het leven met mij heen.
Waar moet ik weer naar streven.…
kerkhof
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 532 Kerkhof
Een plaats van,
stilte
rust
Verlangen
Liefde
Uitademen
Geschiedenis
Droefheid
Vreugde
Tranen
Verleden
Spijt
Schaamte
Eerlijkheid
Nadenken
Wensen
Huilen
En voor al die dingen,
Waar het nu te laat voor is.…
Kerkhof
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 492 Tussen kettingen verroest van de jaren
liggen verhalen begraven
dood
heeft hun de mond gesnoerd
onder bemoste zerken
wordt geen woord nog gehoord
Tussen ontblote bomen
hangt laat novemberlicht
in vergulde scherven.…
Kerkhof
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 347 Daar leven zij,
voorzichtig lopen,
tussen Dahlia's en stenen
het is er doodstil
op een enkele snik na
en bezoek
tweewekelijks bij de een
maandelijks bij de ander
of soms helemaal geen.…
Kerkhof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 En in het strijklicht
van de avond
waait vreemde stilte aan
over de graven
tijd
heeft hen ooit gedragen
verdriet
het slijt
maar leegte
is een ding
dat voor altijd
achter blijft.…
HET KERKHOF
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 313 de ligusterhaag kort geknipt
de populieren op een rij
de doden zij aan zij
de ijzeren ingangspoort
het loodzware hek
aan kettingen vastgelegd
de brede hoofdingang
de oude zerken gerestaureerd
Of verlaten en verweerd
de kapel gewijd aan Jezus lijden
achter een gesloten traliehek
zijn bloemen voor het kruis gezet
het gazon dor en…
laatste inlevingsvermogen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 809 poëzie is op sterven na dood
laatste woorden sleept zij omzichtig
uit de trouw van haar strofen
perst het voedsel naar boven
kruimelt letters in verzen
meandert langs uitgevreten paden
komt tot stilstand op het kerkhof
waar nog toekomstdromen werden geschreven
in het laatste inlevingsvermogen…
Wij denken allemaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 246 Wij denken allemaal
in dit treurige papegaaienland
op het kerkhof van Penibel
en het begint aan de buitenkant
niet van binnenuit
want daar huist het geweten
we weten het, er is niet veel te doen
op het kerkhof van Penibel
maar misschien kunnen we gaan vissen
en een bioloog aan de haak slaan
doorgaan met ontleden van samenhang…
krijsende kraaien
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 251 krijsende kraaien
schreeuwen boven 't kerkhof
ook hun verdriet uit.…
Campa
gedicht
3.0 met 16 stemmen 34.755 Ik trachtte jou te bellen, in de cel
die je een uitzicht op het kerkhof biedt.
De zon brak door. De stenen blonken wit.
Cipressen. De verbinding lukte niet.
Het ijzer van het hek ontsloot zich wel.
De kindergrafjes liggen hier apart.
Er waren een paar ééndagsvliegen bij.
Geen omber* foto's in een blikken rand.…
Mens Zijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 126 hoe hardhandig is de les
die wij leren moeten:
allen zijn wij één
al die hagelkorrels haat
worden dagelijks afgevuurd
opdat een ander vijand blijft
ik voel hoe nu gevraagd wordt
te zoeken naar verbinding
die zonder bloedvergieten wacht
een witte roos bloeit
in de hof van Eden
het hart van ware Mens Zijn…
TomTom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 238 In België is een automobilist achter het stuur overleden en daarna het kerkhof van Kalmthout opgereden.
----------------------------------------------
TomTom heeft constant weet van uw locatie,
Ook bij de man, die rijdend overleed,
En dood en wel nog op het kerkhof reed,
TomTom speelt in op elke situatie.…
VERBINDING VERBROKEN?
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.841 Van contact is geen sprake, ik blijf dus
verstoken,
er maalt in mijn hoofd dus maar één woord:
VERBINDING VERBROKEN!…
Verbinding met de hemel?
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.769 Ze wil verbinding met de hemel,
gewoon een lijntje ernaar toe
simpelweg om toch te vragen,
hoe of het gaat toch met 'ons moe'?
Ze wil verbinding met daarboven en
wie wil dat eigenlijk niet,
want zij die ons zijn ontnomen,
zijn daarboven en wij
blijven achter met verdriet.…
Hang maar op.
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 296 Ik denk dat ik
maar niet meer
schrijf of bel
ik denk
dat ik er
maar mee stop
Want wat
ik ook probeer
-het is me
nu wel duidelijk-
mijn post wordt steeds
geretourneerd
en je hangt
al heel snel op.…
verbinden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 met het groene
palmblad bedek ik
je witte bed
zuchtend blaast
de machine
lucht in je longen
ik tooi je met
veren van de
krachtige arend
het infuus dient
tikkend zout en
glucose toe
ik omring je
met hemelse
geurige kruiden
helend verbinden
we de treden
van de trap…
VERBINDING OP AFSTAND
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 321 ondanks mijn isolatie
voel ik geen stagnatie
irritatie of frustratie
want ik dicht
mijn binnenwereld
openlijk naar buiten
door mezelf te uiten
op de digitale snelweg
waar je niet hoeft te ritsen
tijdens de spitsen
waar je nooit
zal worden geflitst
bij hoge snelheid
maar waar je verbinding
kunt leggen op afstand…
verbinding
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 En bent plots het meest dichtbij
Ik zoek dingen bij anderen
Die ik zelfs niet meer terugvind bij mezelf…
Sallandse sparren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 Zie ons hier staan en reiken -
direct verbonden met Daarboven.
We worden gehoord. Zoals afgesproken.
Mensen trekken zich aan ons op
om richting te geven aan hun ambitie.
Voortdurend wil men hogerop.
Maar kijk eens hoe wij roerloos op éen plek
de wereld becommentariëren:
beduidend, wuivend onze kruinen bewegen...
Steeds meer bosaanbidders…
Verwantschap
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 61 een stevige wind waait
en stuurt jouw blik naar de einder
tussen fier fladderende haren, recht vooruit,
naar het onomkeerbare, welke nimmer draait
.
doch je ziel volgt niets anders meer
als men waarlijk op de liefde stuit
die onweerstaanbaar is en al wat aards is dooft.
waar vuur en vlam weer worden verenigd
zo die al voor ieder in de eeuwigheid…