Alle inzendingen over kern OR diepste punt

Er is zoveel dat als vanzelf al wel werd losgelaten, maar evenveel of meer zelfs bleef behouden in wat ik bij gebrek aan beter mijn ziel zal noemen: diepste kern van zijn. Wie ben ik eigenlijk en wat is echt van waarde?…

kern dicht tegen die van mij…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Misschien is dit wel Wat we hemel noemen - Dat er leven bleek te Zijn toen ik zonder Het te merken in De diepste afgrond viel…

Leven dat in de diepste kernen, ieders bewustzijn is. Bewustzijn is van al wat leeft. Gevoel dat tijdloos blijft.…

Er hangt een lage grauwe wolk boven de kale kruinen van de wuivende bomen in de getroffen straat het is nu herfst in mijn gedachten Even ben je terug in diepste kern van mijn gevoelens en ik koester je in stille bewondering droombeeld van liefde ik koester je Bescherm mijn zoet verlangen laat nu geen regen vallen het is al…

ik loop daar in het bos mijn lichaam alleen om de kern die ik ben onvergankelijk en sereen…

kern De levensdraad Die fleur, odeur Die euforie Die zuivere schoonheid Poëzie…

Afleiding van de kern Van de vernietiging Afleiding van De vraag waarom wij er zijn Afleiding Het tot stand brengen Het bouwen Bewondering Voor het tot stand gebrachte De eeuwigheid zien Het universele De mens en de molen…

Verwoest door een storm dreigend met orkaankracht deceptie enorm Duinerotiek op een kruising van zand en schelpen In de kern van zich- zelf, lees ik haar gedachte concludeer allicht dat zij verwachtte…

Niet alleen de woorden die gelezen worden, raken diepste zijn Aaneengeregen zinnen verhalend vertalend worden uiterlijk onbewogen gelezen tot de kern is doorgedrongen ziel wordt geraakt lucht ontsnapt aan longen zucht wordt geslaakt Een lint van emoties, waardoor ongeschreven woorden worden doorvoeld, zetten onzichtbare beelden…

Geween ook tandengeknars Dokters hadden het opgegeven Landloopster had er niets aan Gesmeekt en oh zo vaak gebeden Opgesloten in zielige barre toren Net niemand bleek me nog te horen De vuisten bloedend geslagen Zombie die nog slechts kon ademhalen Sidderend in mijn pikzwarte hel Verstikt in eigen schril gejank Beneveld door een muffe…

het punt is dat we geen punten pakken aldus de coach van 't Zwolse PEC…

vermeden to be or not to be, that is ...…

haar hart klopt in haar keel als ze hem haar diepste geheimen toefluistert over de naam met gouden pen geschreven in haar hart zijn naam ze bloost haar lippen scharlaken rood haar ogen groot als sterren als ze ziet hoe hij naar haar luistert haar woorden indrinkt zijn armen in een warm omhelzen de wind fluistert liefdeslinten…

IK voel mij geborgen in het diepste van mijn niemandsland. Vergeten lijkt te zijn verdronken; weggestroomd met het water ver van de walkant.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

muziek is geen troost geen muziek evenmin voor momenten van 't diepste verdriet is elke melodie wrang iedere stilte ontoereikend op die laatste weg ontbreekt begeleiding mist bestemming iets noch niets geen markering houdt iemand hier nog een tel vast of punt zeker de hand die je nog in een uiterste poging grijpen wil wijkt…

schrijven om te blijven noemde hij zichzelf niet eenzaam tussen de regels in de woorden bij zinnen niet verloren in het gedicht van mijn bestaan…

zonder beelden los of houvast geen tussenbeide Hier is de kiem, zaad van het ontstaan de oorspronkelijkheid van ontspringen zomer, winter, herfst, lente zo zo van alle dagen stroomt leegte vol Uit alles tot niets, komen wij tot gaan in visa versa dromen aan de buitenzijde worden tot begrijpen tot benaderen van waarheid, van zijn, van de kern…

geef mij die appel, ja die ene ik zal hem eten, weten waarom Sodom en Gomorra niet op één dag zijn gebouwd of moet ik daarvoor een voettocht maken naar Rome mijn rugtas puilt uit van de zonden er kan geen wijn of water meer bij ik wacht op regen en vliegende vissen misschien wat manna voor morgen maar eerst die appel, die ene laat mij…

de tijd die slijt Naar de kern van mijn ziel in het leven dat ik leid Ik wil mezelf doorgronden Mijn hart weer horen Eigen gedachten ontrafelen als nimmer te voren… Ik wil mezelf gelukkig zien Rustig en evenwichtig zijn Gaan waar ik voor sta voordat ik langzaam wegkwijn…

Ongeveinsd, maar in een Nevelige sfeer Dansten puntjes van tongen In quick-quick-slow Streelden handen van genot Matig tempo Dromerig verlangend naar de Kern van hun zijn Oprecht zeker in een Klimaat van wellust Zonder dat hitte de o- verhand pakte Kusten monden van geluk Lip-lip.…

Kijken naar de wereld, door de ogen van een individu met een stil geweten, daar ligt de kern van ons wezen, het één zijn in de reinste vorm.…

De kransslagader baseert mijn zuurstof op jou rijk ritmisch leven.…

zelf ben ik een dichter van weinig woorden met een enkele zin tot de kern komen en juist daar dan voldoening uit putten dat is voor mij ultiem geluk...…

Spreek maar niet te vlug. Ik verdwijn zo snel. Zonder veld ben ik voortvluchtig, sta bloot aan warmtestralen. Je neemt me of je laat me vloeien. Ik smelt in het westen, stol in het oosten. Tussendoor beweegt altijd het licht. Ontkleed mij als de koude roept. Ik luister traag.…

Zwarte bergen omringen en zingen Het land en de steden, het hoogste lied Zingt de Montenegrijnse cultuur Die eeuwenoud zeer jong blijft Als een sirene klinken de klanken Tot in lengte van jaren, d'eeuwigheid Door Standvastig in de kern Klinkende klanken luiden in dalen 't Volume vibreert van hoog dan weer laag Wind speelt met volume en…

Wat beteken ik in dit breedspectrum universum Liefde, waarheid of dromende afwezigheid Eiland niet gevonden waar gedachten Vrijheid impliceren Hartenkreten zo onbegrepen resulterend in knagende pijnen Bevestiging en beweegredenen ver zoek Vrouw speeltje of wezen met ratio Wijde natuur muze of 'fabrieksinstelling' Ziel helend of net destructief…

Ik heb moed om te leven ook moed om mezelf onvoorwaardelijk weg te geven. Ik heb moed om te proberen om verdriet te incasseren en om uiteindelijk te leren.…