Alle inzendingen over kern OR diepste punt

Dat gevoel te vangen, erdoor te worden gegrepen op mijn meest kwetsbare punt. Ernaar te verlangen te worden overspoeld door een overweldigende drang, te schrijven over iets wat onbedoeld, je diepste werk'lijkheid onthult. Dat gevoel, zoekt beweeglijk als een slang, kronk'lend zijn weg naar buiten.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

De diepste kern van steenvruchten vergroeid met tijdsbeelden als harde pit te kraken, ongenietbaar, verdicht tot hij de ogen sluit wordt hij uitgespuwd, op het geopende land om z’n overwoekering vrij te maken ontstaan winterharde pijnbomen, de ziel stijgen boven de kruinen uit, iconen sluipen het gedroomde binnen, van de lente,…

in waar eens poppetjes dansten kruipen nu gedrochten over elkaar klanken klinken uitzinnig door tot in het diepst van de nacht waar de kilte overhelt het gif door de straten dwaalt een spoor van destructie achterlatend voor degene die niet wilde leren liever het kwaad aanhing tot de t splitsing in 't vizier kwam welke een keuze forceerde…

Vergeef de man zijn agressie; hij had enkel lief in zijn stilste uur.…

In mijn diepste binnen zeg maar binnenin komen soms woorden voor die ik niet verzin maar ook niet uit! In mijn diepste wezen, zeg maar wezenlijk, komen gedachten bovendrijven die maar beter verborgen kunnen blijven!…

Ik ga verder heen, in de kern van mijn bestaan. Het is voortaan niet volledig alleen; ik ga reeds met velen richting een mooi samengaan.…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen in eenheid verbonden ontmoeten twee zuilen in hendiadys elkaar op niveau in sereen trait d'union voor pikant rendez-vous vis-à-vis Getooid…

licht is overal even snel ondanks de zwaartekracht die alles tot de hete kern dwingt het punt waar de steen vlam vat stel dat de ruimte stil stond omgrensd door vaste sterren als waakhonden, roerloos dan kan het rekenen beginnen zoals de baan van een kogel in het wilde weg gelost de loop loodrecht omhoog ontsnapt hij aan een vrije…

de kuil waarin ik val stort boven mij ineen er rest mij slechts één woord gebeiteld in een steen uit…

de taart is nu op; 't is niet langer een punt.…

ik heb weer zoveel woorden ik heb weer zoveel zin maar tegen alle regels en beter weten in…

Ik ben alleen het onveranderlijke punt, waarop gij u verlaten kunt. ------------------------ uit: Energie (1946)…

Dat is het punt: die hang naar veilig heenkomen en onderdak in warm en schemerduister samen als dat Siamese wat ik als een tatoeage op je schets, je overal mee wil bedekken, kleuren. Een onuitwisbaar souvenir van ons, wij samen in het ochtendlicht. Voor dag en dauw dat is het punt. Ja, dat. voor Jane…

Regels die als vanzelf Opborrelen uit een onderbewustzijn Dat zich soms zo maar kennen laat, Zich aan de openbaarheid prijs geeft In woorden die zuinig gekozen zijn, Een witregel die soms meer doet Dan duizend woorden kunnen zeggen - De oerkracht van de poëzie Die hersens resetten kan als Was ze pure psychofarmaca - Een punt heeft…

De reden; apokrief, besluit; abjekt. Geen mens kan zich ermee afillieren. Dus Jan-en-Alleman jeremieëren. Maar klip en klaar helaas een freakie fact. Krijgt prestigieuse Philip zijn congee. De NTR coepeert het Groot Diktee. (Na al die jaren kent u uiteraard de juiste spelling van prezwalskypaard)…

De uitkering aan Haagse criminelen Zou door een ambtenaar die niet had opgelet En die daarbij een punt fout had gezet Maar liefst het honderdvoudige gaan schelen. Een van die criminelen die wij spraken: “Daar willen wij beslist geen punt van maken.”…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Dit jaar hemelen er veel artiesten, zangers en dichters Wij kwamen elkaar tegen in Eindhoven, Den Haag en Amsterdam jij altijd een sprankelend middelpunt van uitgekozen woorden een sprekend gelaat Toch 39 jaar blijft jong en ik heb je de afgelopen twee jaar gekend als iemand die troost vond in het gedichten schrijven Vandaag valt de regen…

met de vijl in je vuisten verwijder je mijn puisten in het afwisselend ritme van hamerslag en vijlen groei ik, ontsta ik jij bepaalt jouw gevoel leidt je raakt mijn diepste kern mijn ziel geeft zich bloot naakt sta ik daar o zo kwetsbaar mijn hardheid aaibaar zacht mijn uiterlijk glanzende pracht jij hebt mij op een voetstuk geplaatst…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

kern zal ik bewaren je hebt echt reuze pit ik stop je in de aarde door jou blijf ik fit jij mijn lekkere pruim bent niet te evenaren…

kern om stabieler te zijn spiegelend bewustzijn wacht op erkenning mijn ogen geven ruimte aan het innerlijk weten lichtgevende introspectie door reflectie van de ziel 1976.…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Je opgestoken hoofd in het open veld van onklare woorden straalt alsof de zon op de aarde over een bepaald punt; de opslag van intrinsiek materiaal ergens in verre oorden, het gezicht mij vooraf codeert alsof jij afstanden runt.…

Ach lieve heren, welk belang heeft toch die eer voor even, Je bent toch wie je bent, dus durf te leven en laat de andere dichters punten geven, al slaat het soms echt nergens op... je krijgt toch niet de strop!…

Ik wroette diep in moeder aarde vond verse vruchten in m’n hand de blanke kernen van het leven die gekiemde groeikracht geven en zich ontworstelen aan ’t zand Het liet mijn werken even rusten diep verzinken in mijn eigen zijn vragend of ik wel weet wie ik ben het diepste van mezelf echt ken de draad volg van m’n levenslijn Ik hoor het…

Leven zoals men kan tot in het diepste van de kern zonder dat de mist alles verstopt en onherkenbaar waas achterblijft.…