Alle inzendingen over kerst OR oudjaar OR nieuwjaar

Voor iedereen die met de kerst alleen is.…

met de kerst blijf ik binnen in m'n bed omdat buiten van me gestolen mag worden ja en die Sinterklaas, die is geweest kreeg van mij “de donkerste zwarte piet”!…

schraap luchten bij elkaar en jat wat buien koel de wolken en maak snel een witte kerst en dan nieuwjaar maar eerst nog sinterklaas in donkerland schijnt maan steeds door de bomen zullen pietermannen weer met kinderen cadeautjes dromen geen weerlicht of gedonder de rekening is opgemaakt weet hoe alles ervoor staat laat me even spelen…

Gisteren vierden ze nog maar oudjaar, eergisteren zaten ze nog aan de unief, wat eerder in de kleuterklas. De knietjes die ze stukvielen op de speelplaats zijn amper hersteld of ze moeten al vrezen voor hun heupen.…

“De lucht voor ons zal pas zijn opgeklaard Als wij als boa´s wapenstokken krijgen, Zodat ze ons met oudjaar niet bedreigen. Juist dan zijn eerste klappen daalders waard. Want reken maar dat dat goed gaat bevallen: Wij willen met oudjaar ook wel eens knallen.”…

In een holle weg - nagenietend van 'Oudjaar' - een vos met pluimen...…

Oudjaar op de wip Nieuwjaarke zoete checkt in party wereldwijd…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

jij hield niet zo van het onverwachte plotselinge geluiden en krachten die tevoorschijn kwamen op een niet bekend moment vaak vooraf gegaan door flitsend licht in alle kleuren glinsterend en sierlijk dansend op de wind in de ogen van ieder kind in versnellend tempo op naar de finale die met een grote klap alle schoonheden…

Vuurpijlen Vuurpijlen en lawinepijlen Kleuren vol licht in de lucht Alweer een jaar afgesloten Een traan een lach een zucht Kanonslagen en donderbussen Straten gehuld in dikke mist Champagne sterretjes oliebollen Zo wordt dit jaar weer weggewist Om twaalf uur zoenen en bellen De beste wensen gaan over en weer Een nieuw jaar een nieuwe…

zij draalt op de hoek van de straat voordat zij rechtsaf en voorlopig uit zicht gaat een zwaaiende arm en een wuivende hand de haren een chaos nog net voor de spiegel tot orde gekamd een afscheid zoals van het oude jaar haar terugkomst vol blijdschap in een weer stralend nieuwjaar haar bagage is niet vergeten het was…

traag rookt het vreugdevuur zijn grijze chaos in de rode zee van de chinese rol het dauwt en waar je stapt plakt het restant van kleuren en illusie aan je schoenen vast de honden trekken in hun angst om weg te komen van deze voor mensen toch wat bizarre restanten uit hun dromen donker heeft oudjaar een barmhartig ogend gezicht…

Jaar, wat zijt ge een vreemd oud-jaar: Heet dát gaan sterven? Met bruine kransen in uw haar, Als een jong man, voor een feestmaal klaar, Zorg'loos, zie ik u zwerven... O vreemd oud -jaar! Hoé gaat gij dood, oud-jaar? Zult gij gaan zitten op een hoop Blaren, wel bruin, maar warm van zon, Midden in het licht en in een doop Van stralen…

teller op toeren millenium drie verwacht nu tweeduizendenacht…

er is geen balans op te maken niets houdt elkaar in evenwicht de enige activa die ik bezit ben jij met je stralende gezicht uit de prilheid van lente groende jij zomer en bloeide beeldschoon kleurrijk oogde herfst in rijpende oogst voor koude dagen die om feesten vragen ik heb ooit je hand gepakt toen ik onomkeerbare liefde zag het…

In rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

Ik, de al oude verzenvinder, die, op rijm van hier en ginder, menig reke, rijpe en rond, lijk gevonden vruchten vond, wense u vrij, nu dat het jaar is op nen nieuwen inventaris vij'-zes posten voortgetreên veel geluks en zaligheên!…

ik bied je vannacht mijn vuurwerk aan door bij je te zijn in een magnifiek gebeuren zullen stralen en bogen de hemel doen kleuren maar ook met de pijn en onzekerheden waaraan wij samen hebben geleden in vuurspuwers en draaiers dansen licht en beweging hun eeuwig komisch spel alles ging snel in een jaar vol hectiek over bergen door…

sprankelende groei tot bloei op het doek een maand met koude kleuren ontsierde de zomer die toch tot diep in de herfst zijn warme teugels liet vieren met een donkerrode oogst die overrijp boog voor de eerste vlokken sneeuw na jaren terug van weggeweest nog is het schilderij niet klaar pas als de laatste streek de wisseling aangeeft kan nieuwjaar…

zacht fonkelt de zilveren bal de stal is vol van komen en weer gaan buiten de frisse neus een tijdelijk volle maan je droomt nog kerst zacht tegen mij aan muziek draagt vaag in vlagen wind de hoge stem van het succesvolle sopranenkind wij zijn op weg van een bewogen jaar naar een nieuwe start de laatste dagen reflecteren zwaar…

Ik wense u een jaar, dat zacht als zijde is ; Ik wense u een jaar, dat blank en blijde is; Ik wense u een jaar, dat ver van krank is, Een deugdelijk jaar zo breed als ’t lang is; Ik wense u een jaar, dat als ’t voorbij is, Een zalig jaar voor u en mij is.…

in rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

verlaten kleuren straten drabbig rood nog smeulen vreugdevuren maar dat zal niet lang meer duren de regen klatert en verzamelt zich als smerig water in de goot het dansen is voorbij uit huizen komen katers alleen de hond blaft vrij moeizaam komt de stad tot leven onuitgeslapen en wat bevend zoekt men koffie en elkaar zo…

de witte duif vliegt weg het stukje kerst valt uit zijn bek opgeschrikt door fel wit licht een harde knal zonder gezicht de boom staat vaag te pronken de takken zijn al moe buigen naar de aarde toe in trage uren neemt het jaar zijn end de witte duif is neergestreken wil niks van vuurwerk weten…

stilte terug na de hectiek dit jaar uit lange nachten komen spoken niet afgehandeld of al klaar zij schreeuwen dwingend om het einde rammelen met botten hun misbaar breken stilte ijlen onrust door mijn kop nog even en ik ben kapot maar ik ga ze verjagen met duizendklappers tegelijk ze verknallen anders hoofd en lijf het wordt nieuwjaar…

het bos verzamelt zijn dood hout een straffe wind schudt buien uit een mat grijs wolkendek maar niets is jou te gek jij laat de winter smelten voor die ooit begonnen is jouw lach doet bollen zwellen waaruit de ziel van voorjaar zich ontvouwt tot bovenaards pril groen je ogen schijnen perspectief in lange dagen met meer licht een warme…

het korte licht van donkere dagen lijkt in lange nachten te vervagen hoe somber ook de terugblik is om twaalf uur proosten jij en ik dan zullen vuren nieuwjaar laaien licht weer langere dagen draaien en in aarde zal de groei beginnen voorjaarsdromen bloeien diep van binnen…

heb een takje met knoppen bewaard gebroken in de eerste lentestorm de bloesem gezien wat bloemen vergaard in de zon van de zomer veel zware buien verkleinden de oogst warm herfstrood bood troost fier staat mijn boom de winter te wachten in rust toch op krachten zij heeft al haar jaarring geschreven in het boek van mijn leven…

OUDJAAR 2012 Het helse kabaal Achter ons gelaten Pijlen die zinloos de Hemel hebben bestormd - Als uiteind'lijk al het Nutteloze rumoer verdwenen is, En het ogenblik van de Stilte aangebroken is, Die zo weldadig over ons Gevallen is - stilte, Vallende stilte die zwanger Is van tijd die open staat Voor een ieder die wacht…