voor mij het met
sneeuw bedekte dal
een vage droom
van arrenslee en dennengroen
de sfeer van toen
een klare lucht
met heldere ster
maar achter mij
bourgondisch feestgedruis
uit het fel verlichte huis
waar kerst in overdaad
op tafel staat
zij schuiven aan
al licht verhit snel knoeiend
op het smetteloos wit
ben niet terug gegaan…
wat hulst een dennentak
rode lijsterbessen
een witte eenzame kaars
misschien zelfs een
vermoorde gepiekte boom
lichtjes aan de dakrand
een ster voor het raam
ieder jaar gebruikelijk
heel gewoon
overdadige kerstmaaltijden
die zonder verplicht
dankbare gasten
onder het ontbreken
van gezelligheid lijden
en toch is het dit jaar
een waardevol…
het kind
het unieke moment
omdat ieder mens
dat ooit van zichzelf
heeft gekend en nu
opnieuw beleeft in een
andere tijd met zelfbeeld
als runner up
de boom in al zijn
verscheidenheid
van nordman groen
tot in staal gestileerd
met ballen en versiering
die ons meer dan alles
over de bezitter leert
het stapje terug
was voor de kerstmaaltijd…
Ook kerst zal danig onder druk geraken
De rebellie komt vast weer op tv
want onze NPO doet dapper mee.
Een “Zalig Kerstfeest”, dat kun je niet maken.
Neutraal dus, fijne dagen iedereen.
Geen Kerstmaal op de scholen alstublieft
omdat u Nour of Reza daarmee grieft.
Mijn god, alweer gaat een traditie heen.
De radicale Moslim kent zijn werk…