Alle inzendingen over kiem

Uitgetrokken De stekker van een Vriendschap die ooit Met sportiviteit In de kiem begon…

Daar waar zaden van haat worden gestrooid, belemmer ik dat zij zullen kiemen. Daar waar de juiste voedingsbodem voor liefde blijkt laat ik de mooiste gewassen, bomen, kruiden en bloemen komen... groeien en bloeien!…

Geld moet kiemen als zaden. Geld moet stromen als water.…

Mijn clubje scoort Ik spring omhoog maar dan schiet mij te binnen Dat ik aan juichen maar niet moet beginnen Mijn blijdschap wordt zo in de kiem gesmoord Van Rutte moet ik stil zijn als een muis Kon ik maar schreeuwen zoals Irma Sluis…

In jouw aandacht dompel ik me onder in stromende energie nooit gedacht een wonder wat een euforie verlangens zwemmen in hemelse regenbogen niet te temmen overdonderd door jou bedrogen prille liefde niet gehoord maar in de kiem gesmoord…

overvallen door natuurgeweld ineengeplet door de overweldigende zwaartekracht tevergeefs worden armen uitgestoken in de hoop een levende hand te kunnen vinden roepen om hun dierbaren worden stemmen in de kiem gesmoord vermengd met kalk opgaand in het niets duurt het wachten... oneindig…

Sprakeloos is onze mond De samenleving is gewond Vertrouwen in de kiem gesmoord Vergeving een vergeten woord Als een agent een kind vermoordt Bij de dood van Milly 17-3-2010…

En zie, daar monstert wéér een Monster aan Nu is niet Geld de bron van alle kwaad Maar autochtoon Gebroed van eigen zaad Als kiem van wereldwijde Rassenwaan Veelvormig draagt het onderhuids een staart: De mens die homo Lupus heeft gebaard…

In Baarn is men een eeuw lang reeds gezegend Met Cantonspark en tuinkas tropicaal Als een botanisch Indisch filiaal Voor 't kiemen van de zaden overwegend Al hield de Wintertuin zijn oud gezicht Cahaya Baru werd het park: Nieuw Licht…

Afstand is gelogen in dit godverlaten oord licht wordt hier verbogen schreeuwen in een gat gezogen gedachten in de kiem gesmoord Zoveel plek en toch omringd door harde zwarte kilte zoveel ruis en toch alleen dromen spatten hier uiteen tot eindeloze stilte…

Plots werd kiem gesmoord, Onschuld vermoord, Afgeserveerd, Gevierd onteerd. Gevoelens omgekegeld En zinnen ontregeld, Linea directa, willig en stug, Ik kom altijd terug.…

Nauw'lijks zichtbaar Steek je je speldenknopje Boven het aardoppervlak Zo gunstig bestrooid met Houtsnippers en mest nog bovendien; Zo iel, zo klein, zo breekbaar nu nog Die in drie weken al Zal zijn uitgegroeid tot De mooist bloeiende bloem Van allemaal, mits je niet Zoals ik in de kiem gesmoord wordt…

geen woord geen stem zelfs geen cartoon je kan maar beter zwijgen geen doen begrijpen waarom respect hoor je te krijgen maar niet voor moord niet voor haat mening in de kiem gesmoord geen protest geen vergelding geloof of roof van recht levensecht in gevecht eindeloos nutteloos goddeloos…

links is rechts en rechts nu links het verkeerde been uit bed desoriëntatie van a tot z niets klopt meer en alles tolt het wiel opnieuw om uit te vinden klare waarheden ontbinden opgestaan in boomloos bos elke stek moet hier nog kiemen roeien met te vinden riemen…

Ongemanierd wint van manieren werkt schelden overtuigender dan een respectvol gesprek Daar het niet in de kiem werd gesmoord heeft het alle vrijheid gekregen om te ontpoppen als Haagse wijken zijn vergiftigd door slap beleid waardoor tokkies huurbescherming hebben en woongenot iets lijkt uit 'n ver verleden…

Onder sneeuw en ijs verborgen ligt de kiem voor de kracht van morgen in het voorjaar zal alles weer groeien opnieuw zal het mijn ogen boeien Zo komen gaande het leven verborgen talenten in zicht de warmte zal de groei weer geven vensters open, op weg naar het licht…

Vandaag al, kiemen de zaden voor morgen. Wanneer we van ganser harte, onze fouten kunnen áchterlaten. Wanneer we, vooral vandaag, het goede hebben vóórgedaan.…

Is de ongein in de mop ons wat te vergezocht dan sterft de onzin in de kiem als een non-wangedrocht. mei 2018…

midden de koude winternacht wordt de bedding van mijn hart door een Kind verwarmd zijn glimlach zal ik zien met de ogen van mijn ziel Zijn Woord zal in mij groeien door Zijn Geest geopenbaard en het zaad van gerechtigheid zal kiemen en vrede brengen langs alle wegen waar kerstrozen van liefde bloeien...…

van het probleem Maar ook de kiem van geluk De kiem van Passie!…

Is het allemaal niet zo zwart dat ze dreigt verloren te gaan haar hoofd nu totaal verward vage nevel is waarin ze drijft breekt haar in duizend stukken waardoor haar hart verstijft moeizaam sleept ze zichzelf voort draait rond in cirkels hulpgeroep in de kiem gesmoord…

Hij weet tot op zijn oude dag in vuur en vlam te raken Zijn liefde laaide op maar smoorde sissend in de kiem Zijn felbegeerde wees hem aan als ongewenst intiem Wat men bij de VN met onderzoek niet hard kan maken Zijn bazen aan de top zijn waarheidswikkers, -wegers, dubbers En dat werd zijn geluk, want zijn collega's haten Lubbers…

De natuur zucht en kreunt in barensweeën, zoals Paulus zegt maar reeds zijn er de kiemen van het nieuwe leven. Ook op de kerkhoven, de doden-akkers.…

Lawines van de wolken, slagbomen van de horizon houden dromen niet tegen in de opwaartse beweging van een luchtballon, verwarmde woorden in nieuw gedicht, naar de oorsprong van het onbekende in een vlucht van akkoorden om het inzicht te verspreiden van herinneringen, te kiemen tot waar de stilte is geland, een bevlogen ruimte te vullen…

Wij zaaiden wat wij vinden, En eenmaal zien wij bloei; Maar die de schoof laat binden, Gaf 't zaad en gaf 't zijn groei,- En schiep, eer zon of regen De kiem nog had gekust, Als dubb'le wet van zegen De arbeid en zijn lust.…

wachten is het eerste begin een uitloper van iets dat groeit reikend naar een ander leven desideratum miniatuur plant van rijpend verlangen het andere te ontmoeten een reuzenplant die huid en ogen verwond en tastend afwacht wat komen gaat wachten is de kiem van diepe wanhoop omsingeld door gevoeld gemis…

Op 't eind berusting toen je ons verliet, 'n glimlach van herinnering door tranen vol verdriet Dood is 'n zekerheid in dit leven, zelfs de oudste boom zal 't eens begeven Maar jouw wortels gaan nooit verloren, want zie,'n nieuwe kiem in 't ochtendgloren...…

nadat het land is leeg geroofd het levensvuur is uitgedoofd bomen massaal zijn gekapt de rivieren zijn afgetapt en aarde is verzand wordt aan het werk van mensenhand de duurzaamheid ontnomen geduldig wachten de kiemen van bomen op een mensloze tijd slaan dan hun klauwen uit en komen als overwinnaar uit de strijd Cambodja 2007…

En als het ‘s nachts rustig is en mijn gedachten zonder gefluister bijna tastbaar geluidloos klinken dan vind ik weer de juiste woorden die overdag brutaal onderdrukt worden en in de kiem gesmoord onuitgesproken moeten blijven Woorden vinden ‘s nachts hun vrijheid en flirten vrolijk in een eindeloze stilte……

De roepende stem uit de woestijn, golven van verwondering: een medestander, die doordrong tot de verstandsverbijstering: onvoorwaardelijk de overgave, een uitputtend doodgaan voorlopig in de kiem gesmoord.…