Alle inzendingen over kiezelsteen

Vliegend word ik verder voortgetrokken langs kiezelstenen, lettergrepen, handgebaren, namenreeksen, twee ongelijke schoenen in de hand. Mijn leven naast de stilte van jouw lichaam levenloos vliegt in één nacht over jouw antwoorden in de vergeelde dozen.…

alles ademt rust lucht en water in deze ommuurde kiezelsteen tuin een verdwaalde boom de enige die blijft staat dichtbij de oorsprong de kosmopoliet woont geworteld thuis en reist oneindig met de elementen als een waaier van liefdes beweegt zijn wuivend bladerdak onder de verzengende zon de storm beproeft teisterend de…

Als golven die op kiezelstenen stranden als jagend tijdverschijnsel in de stormen zal mijn gedachte strijden tegen banden die leven klemmen tussen oude vormen zo brengt een nieuwe dag het nieuwe licht, maar wel in glans door oude zon beschenen, dat wordt door ‘t oude duister niet ontwricht, het helder schijnsel zal zijn krachten lenen dan…

zijn stervende moeder legde hem als eitje tussen de omspoelde kiezelstenen zijn stervende vader wolkte leven in hem in een ultieme stoot hij had geluk, als eerste voelde hij zich als een vis in het sneller stromende water daarna ging het stroomafwaarts bergafwaarts, velen volgden hem naar de haaien hij had geluk, keerde als eerste…

Jij mijn lieve lieve zus, als je bezig bent met je dagelijkse dingen zingt je lijf als een bergstroompje tussen de kiezelstenen terwijl het zich worstelt tussen de grote rotsen. Het stroompje dat alsmaar groter en groter wordt in bescheidenheid en te geven en te geven.…

We streden om de zeven heuvelen We zagen kameraden sneuvelen De aarde kleurde vermiljoen We zakten door gezwollen benen We zogen vaak op kiezelstenen Bij gebrek aan dagrantsoen Geen kou, geen hitte kon ons deren Geen geweervuur deed ons keren Twaalf maanden jachtseizoen Ons wapen glom van poetskatoen We…

grote rivier, ver voorbij de paleizen waar bedienden als engelen een hemel op aarde verzorgden voor prinsen en prinsessen en voor de poort altijd naakte wijzen zaten te bedelen om het volk te waarschuwen dat het zich geen illusies moest maken In de muur bevond zich een klein luik dat even openging voor een oude hand die mij een gewone kiezelsteen…

In het holst van die vreselijke nacht klopte het noodlot ruw op mijn deur Zijn melding ontnam mij alle kracht uit mijn gezicht vluchtte al de kleur Woorden gelijk kiezelsteen zo hard werden grof voor mij neergesmeten Had het noodlot dan echt geen hart?…

overwinnen, toont wat we ons allen wensen om te kunnen zijn, zijn gekozen en gedreven rimpels, die onuitwisbaar uitrollen in een waterplas, resonantie hoorbaar in wat achterbleef zal de leegte niet verdrijven, het wordt stiller door wat langzaam verdween, het zal nooit meer worden zoals het eerder was, ik verzamel echo’s van elke kiezelsteen…

zoals een vallende komeet die nipt de aarde aait hij ik we weten het niet meer kijken naar de vergeelde sterren ik lach dat hij hier woont oude huizen bespoken hoe heb ik ooit zo kunnen leven warm droog een eeuwig niemandsland heeft mij geroken de witte rook uit mijn venster was volkomen terecht mijn geest was weg dobde door koude kiezelstenen…

Herinneringen aan een strand met harde kiezelsteen Watermeloen eten, pitjes spugen, teen aan teen De parade kijken op een Franse boulevard Er was toen geen angst, nee, er was toen nog geen gevaar Tijden zijn veranderd, meer dan veertig jaren verder 'n Wereld die in brand staat, schapen zoeken naar een herder Waanzin heeft zich vastgezet…

Bij kaarslicht in een donkere bodega realiseerde ik me op een avond dat er een bizarre waanzin achter haar wimpers brandde, na lang aandringen en diverse glazen Rioja vertelde ze me uiteindelijk van haar steeds wederkerende droom: ‘Een man met vreemde ogen, wit en glanzend als kiezelstenen, gooit met een vastberaden gezicht gouden honingraten…

`Het doel van de reis, is een illusie, want het is de reis` we trokken een cirkel in de kiezelstenen van een tempel, we luidden de bel, en klapten in onze handen (Je zei dat je thuis was) zo hard dat de slapende raven opschrokken. IV. Je had het over weemoed, en schreef het met een t, maar het zijn niet de woorden.…

hij zet een zestal vallen met blokjes kaas voor ratten gooit akelig precies kiezelstenen naar naderende katten strooit gif in iedere hoek gleuf en gaten niets of niemand die aan zijn liefjes zaten vertroetelend aaiend vertrouwt hij hen toe van mijn vrouws gezwets wordt ik zo ellendig moe bronchitus roggellend in zijn houten burcht ruimt hij…

distributieketting rust creëren creatie oratie reductie kornuit schavuit fornuis gespuis kuis suikerspin kersvers stress stekelvarken randvoorwaarden bandenspanning bemanningslid vergezicht fruitmand sleepwagen terreinwagen kinderwagen haringkar arrenslee piri piri zielsroerselen mosselen hosselen ronselen geselen oprakelen kiezelstenen…

Groet God van mij en vraag aan Hem ongelogen Die mij adem gaf en het blauw in mijn ogen Waar is't land waarvan'k door profeten heb gehoord waar dood door wat leven is verslonden wordt Is er een gids, de Zoon van David met zijn kiezelsteen en waar Hij wegen wijst, dan ga ik er heen In mijn land heeft wat boos is macht en wat zij zocht Zij…

O halmstaartige voortreffelijke, kijk, zwijgzame zwakzinnige allerliefste, er loopt een belangwekkend, héél klein maar bijzonder lekker beestje tussen de kiezelstenen onder de hemelsblauwe hortensia (Aan mijn neerslachtige poes, ter vertroosting bij het overlijden van zijn gebroed) - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - -- - - --…

Wat beweeg jij je stuntelend voort, langs de scherpe kiezelstenen van dit grinten pad. Met je scherpe, zwart en blauw stoer gepunte hoornen snavel tikte je vanmorgen vroeg, door de blauwglanzende schaal van staal en kalk en stippen. Na lang, wanhopig heftig tikken, ritmisch, reggae, MTV!…

Het woord is straf, schok, zonde, gruwel en ramp, het woord verandert water in lood, goud in kiezelstenen, roept een draak op met honderd aangroeiende koppen, het woord is een heks en er is geen beterworden drankje tegen te brouwen. Het is een apocalyptisch woord Dus leg uw handen op uw beider oorschelpen.…