Alle inzendingen over kleurrijkste seizoen

wanneer zij weer met z'n allen vergaderen hangt hij angstvallig bladeren terug in de boom iedere dag wel een keer of vier want de herfst waarin alles bederft is niks voor hem…

het gevallen blad houdt zich niet stil in tegendeel het kleurt de herfst terwijl zij een langzame dood sterft…

Zwoele zomerdagen zinderende hitte drukt op mij de mensen klagen zwetend zij-aan-zij het felle licht de lucht van wolken vrij de zon brandend in het gezicht van de anderen en van mij de tuinen met een overvloed aan bloemen het gras wordt bruin de droogte doet ontgroenen de sproeier cirkelt in de tuin wij zitten in de noen de warmte…

passie, nesteldrang Wat groen en geel en paars, een bruid Als ze haar ogen even sluit Wat dageraad en merelzang Wat voorjaarswind, betraande wang Wat tijd met rijpend pennenfruit Wat flarden passie, nesteldrang Wat groen en geel en paars, een bruid Herinneringen, nachtenlang Een nieuwe loot van babyhuid Een schedelplaats, dag in dag uit Seizoenen…

je glimlacht en je loopt voorbij zomert op je laatste benen schijnt verleidelijk naar mij bruin gebrand met zon van lange dagen je kijkt me herfstig aan je ogen vol met vragen we dansen branding golfen passie deinen lust ik koester warm je lichaam tot de maan je zachtjes kust nu raas je tegen mij en drift het zand in stormen het…

Zij legt elzentakken langs de randen van de kleine tuin. Een egel loopt heen en weer in de druiligere regen. Op de terugweg zijn bek vol bladeren. Stoepje op stoepje af door het gat in het hek en terug. Hij maakt zijn winternest in haar tuin in takken van elzenhout. Dan komt het moment dat het voor iedereen is gedaan. De…

Zij knoeit wat aan haar taille Met in haar vingers kneedbaar Mijn slijtage, mijn vermoeide vrede. Aan het raam slaapt het water, Het lover, de vogels van het voorjaar. In het ijs van de spiegel is haar gelaat De laaiende tatouage van vers verdriet, Veelzijdige extase en vervaagd verval. In het ovale kader herkent de herinnering Het…

blad na blad knop na knop seizoen na seizoen staat de deur richting de eeuwige slaap te wachten geen deur blijkt open te zijn broeder wolf zuster maan alles beklijft en vergaat…

zo superieur wisselen de seizoenen in verbondenheid…

Ik moet nog vlug een nieuwe doofpot kopen een rookgordijn, een proefballon en zo Charismapil, een kaasschaaf, een bon mot en snel nog langs de tunnelvisie lopen Op zoek naar achterban die is verdwenen Vooral moet ik m’n twitterduimpje trainen…

prachtige kleuren doen mij beseffen, dat ik hou van dit seizoen…

Het kalenderjaar met vruchtbare seizoenen illustreert vreugde.…

seizoenen zijn als stations die niet kunnen blijven met altijd maar het komen en gaan van doorgaande reizigers zo heeft elk seizoen zijn uitzicht op momenten van verwondering de winter staat dikwijls borg voor het maagdelijk wit de lente voor kwetsbaar groen en een gevoel van groei de zomer echter geeft ons warmte en soms iets van geluk…

als een rots bood ik weerstand tegen de zuigende branding op de rand van de leegte die je in me liet tot ik kantelde en in dit dieptepunt roerloos als een rolkei in een kuil traagzaam gepolijst wordt door de tijdloze rivier verweerd door winterse vrieskou geblakerd door zomerzon seizoen na seizoen na seizoen tot ooit misschien een spelend…

Maar voor je het beseft is ook de lente en die mooie zomer weer voorbij en is de cirkel der seizoenen rond. In spin de lente in uit spuit een seizoen weer uit. Het ritme der seizoenen, steeds sneller als de jaren gaan tellen.…

Gesproken haiku’s verdiepen de gedachten door seizoenen heen…

Het leven heeft vier seizoenen. Elke dag opnieuw.…

Stille aanbidding Voor de kracht der seizoenen Oorlog der kleuren…

het haiku seizoen is herfst, ik peins over mijn oude regenjas…

Het seizoen bepaalt het kan vriezen of dooien als sneeuw voor de zon.…

Verlegen dwarrelt in dit seizoen tot de grond het blad eindeloos.…

zoals ook wij ons begeven van seizoen naar seizoen zo ontluikt een bloem tot bloem om straks weer te verwelken achter de einder van vandaag loert de haastige herfst van morgen Lejo van Kuijeren…

De bladresten van twee seizoenen terug zijn aardig opgedroogd. Ik kan de schade nog niet overzien van twee seizoenen niets te hebben uitgevoerd. Met verse boomschors schep ik nog wat orde. Haar inhalen hoeft niet meer. Tussen de troosteloos afgestorven herfstresten waren de bollen me voor.…

Goed nieuws voor onze meisjes op de schaatsen: De Duitse vrouw die doorgaans alles wint Verwacht het komend schaatsseizoen een kind En dus lonken oranje ereplaatsen. Maar nog meer Duitse dames zijn te sterk. Dus Duitse mannen: doe meer liefdewerk!…

Het aanstaande tv-seizoenaanbod Kost de EO waarschijnlijk heel wat leden Omdat dan Henny Huisman op zal treden Die op de buis op zoek zal gaan naar God. Toen God het hoorde, sprak hij: "O wat erg! Ik denk dat Ik mij straks maar goed verberg."…

deze lentedag is de mooiste omdat zij de verjaardag viert van mijn eigenste koningin die mij altijd nog mooier is dan in mei de vele bloemen ons kleurrijkst bloeiend zijn geen diamant in de wereld is kostbaarder nog dan jij als het allermooiste cadeau dat het leven mij vinden laat ik vier jouw passie en bezieling in dat wat jij voor…

Het einde van jouw seizoen De hemel neemt al lichtere tinten aan: de bleke dag is hier waarop ik je prijs moet geven aan aarde en aan vuur Verbittering was je metgezel; je was getuige van mijn tranen; Je sprak over verschrikking en over trouw. Ik was er, maar je wist het niet Winterkou slaat me in het gezicht jouw seizoen is voorbij…

zeventien ganzen schrijven vrijheid in de lucht vlucht van de seizoenen…

speelse bladeren verlaten weldra de boom alweer een seizoen…

Het koudste seizoen weerspiegelt onze liefde, warmen we nog op?…