Alle inzendingen over klippen

vogel met z’n bezorgd behoedzaam afgewogen gedrag zo niet bijzonder en een wonder dat ze me soms even doet denken aan mijn moeder die ons ook zo van een afstandje bezig zag die ons zo veel mogelijk op eigen benen liet staan ons zo nodig begeleidde en die ons soms met het maken van foutjes liet begaan maar ons wel leerde de echte klippen…

De tijd vliegt maar de dagen gaan traag en dan ineens is er weer een jaar voorbij dagen verschieten tot witte vlekken hoe meer ik zie hoe minder ik geloof Achter de dijken onder de hemel huilen de wolven in de koude nacht het ettert in de buik van de aarde spiegels stijgen tegen de klippen op Meestal is stlte beter dan woorden stilte laat…

Zullen we wandelen naast elkaars passen zullen we liggen op elkaars lippen zullen we draaien om elkaars assen zullen we springen van elkaars klippen zullen we vlinderen door elkaars werelden zullen we breken elkaars lansen zullen we magnetisch zijn in elkaars velden zullen we gokken op elkaars kansen zullen we lopen in elkaars schoenen…

Toen ik door ‘t eenzaam ging dacht ik almaar vaker aan jou Hoe je mij bij ’t oud vuil hing zonder een spoor van berouw Alles brengt nog herinnering ook die trein die ver weg fluit Ooit scheen jij een naïeveling Deze naïeveling maakte ’t uit Zachte zinnen op mijn lippen die geen mens beluisteren zou Onze liefde, ras op de klippen bracht…

De hoogste piek van berusting zal ik niet bestijgen, ik blijf steken op de klippen van herinneringen, daar doemen de schimmen op van het verleden, peinzend tuur ik naar boven, om te ontwaken - op de door de tijd - versleten treden en op een onbewuste regendag.…

Met iets van ergernis zullen wij soms verfoeien, dat er aan onze schoonheid een einde zit tegen de klippen op. Veel belovend wordt begonnen aan wat ons leven in schoonheid kleurt, maar al spoedig rimpelen de feiten die om de vergankelijkheid van een frisheid treurt. Eens bloesemt het leven een frisheid.…

Misschien had toch een ander meer gelijk Die zei: kunst is een ademhalen Dan zweeft ons Willem met de woorden menselijk uit zijn kist De grauwe dood wordt als een smet van zijn verjongd gelaat gewist Hij ligt al liep zijn denken op de klippen Gelijk een zachte kus op uitgesproken lippen…

Alles mag wat mij betreft in elk geval als het je lukt om tegen klippen op van het lawaai van bestevaers scheepskapiteins als beste stuurlui aan de wal al staande op de kaai het tiroler hoorngeschal op de zevenheuvelwegen galmend in berg en in dal te weerstaan in het hart van groesbeek in klein zwitserland alsmede…

Gevoelsmatig in de problemen geraakt, en uit respect liefde vermoedelijk weggespoeld, klippen onhandig omzeilt die er bleken te zijn. Geen reddingsvesten aangedaan en met hulp elkaar opgerakeld uit de gevoelsoceaan.…

maar daarvoor schrijf je niet foei dichter het gaat om schoonheid en niet om ambitie in de poëzie dat is wel zo zeg je maar als ik eerlijk ben zeg ik tegen succes geen neen dus dicht je tegen de klippen op en dromen maar dat je op een dag erin zult staan maar kijk eens naar de lijst van top-100 schrijvers wees verwonderd of staan we op een…

Hoe hij omkwam op de klippen en zij hoort nog zijn stem. Een laatste golf neemt haar dan mee. Er is aan haar wens voldaan. Kijk, daar zinkt zij naar de diepte. Zij zal naar haar lief toegaan. Daarmee komt zij aan het einde van dit liedje aan haar end en zinkt als lijk nu naar beneden in de armen van haar dooie vent.…

bliksemflitsen als z’n stokken het trommelvel beroeren, het fijnste zand oude beelden modelleren en verschraalt de dikste huid een gestalte krijgt vorm in een zilte regen, rank silhouet in tegenwind met scherpe randen wat samenvloeit in een droom, die zich afmeldt en elders weer openwaait laat me het nog maar even aanzien, de steilste klippen…

Mijn schip is stuurloos tussen de klippen mijn hoofd rust reeds vrijwel in de schoot Hoop schijnt door mijn vingers te glippen een vuurpijl toont elkeen mijn code rood Ik zie de kustlijn alsmaar sneller naderen het schip lijkt dieper te glijden in de nood Plots denk ik aan het gebed onze vader en zie dat aan als het antwoord op code rood…

Aan de oevers van Cape Cod melancholiek Zwaait Bas Jan af in zijn triptiek De levende have wier wuivend weesgegroet In zijn uppie voor de Zefier uitgaat De opgang tegemoet Schier Atlantisch overschrijdend document Waarvan elk zweemsel naderhand verstrooid Getuige de Guppy van zijn smartenman berooid Op de verstgelegen klippen van Aran…

Een foto van een leven in een rugtas tegen de klippen op. Pieken kunnen alleen weer diepten geven. Een dal komt veelal na een top. Twee harten die klopten voor wat niet eeuwig kon zijn. Liefde kan een reiziger wezen. maar mist ook wel eens de trein. Een man en een vrouw. Er is iets verstoord.…

Giftig speeksel spat van hun lippen Gehakketak mondt uit in een bloedbad Ze storten zich als gemzen op de klippen De nar spuit nog wat bittere grappen Het lot stuurt nog wat bij Een geval van overmacht? Kunnen we de ontknoping nog schrappen Met terugwerkende kracht?…

Het liep op de klippen, geen wonder met zo’n start… Mijn tweede huwelijk voltrok zich, beiden in een broekpak, best mooi, maar Ja zo’n trouwjurk, dat hééft wat… Nou ben ik middelbaar nog steeds met nummer twee getrouwd en weet je het is raar, maar in de buurt zit een bruidsboetiek, die een verbouwingsopruiming houdt, en telkens weer…

‘k Heb eens gedacht: de tijd zal komen, Dat Poëzie heeft afgedaan; - ’t Is uit met mijmren en met dromen, Geen zang of zucht kan meer bestaan; - Of zal de kunst het veld behouden, Zij spare ons grotten, klippen, wouden, En minneleed en dweperij, - Wil ze in de branding niet bezwijken, Zij moet met kennis zich verrijken, En volg’ het weten van…

Wat klippen, wervelstromen toogt gij langs? Wat zonne zaagt gij verre kustzoom stovend, Een lief tehuis en wederzien belovend ? 't Was u al na, 't Verleden en het Thans. Nu ligt ge als droeg een zachte stroom uw leen, Met witte vree van bloemen om u heen.…

Mijn droom die door het leven zeilt, als een schip om de vele klippen. Mijn droom die met de droomgever deelt een woordenspel dat op mijn lippen speelt. Dromen zijn te vaak niet waar. Toch de dromer heeft meer reden ze te respecteren uit gevaar. Daar de dromer met verstand scheidt, de leugens waaraan het leven lijdt.…

werd het door passies overspoeld, als vliegende Hollander, een jachtig galjoen, bolde winddruk de zeilen met de kracht van 12 gordiaanse knopen stuurloos op een bevroren kompas, overtuigd in een nauwe wambuis, geankerd en gekapseisd bij onbekende kusten, waar het lot het zwaard in vast liet lopen, om verleidelijke sirenen op de klippen…

waar wij onze hartstochten botvieren zullen geen baren te hoog zijn Laat mij geen bakzeil halen vrouw ík voer de bezem in de mast zet dus maar alle zeilen bij zorg dat de dijken laag zijn en houdt de kluisgaten wijd open ik kom eraan tussen de klippen zullen we doorzeilen ik zeg je vrouw - voortvarend als we zijn zullen we hard van…

Mijlenver zal de zee de zoutige liefde dragen in de branding van mijn gedachten, terwijl de klippen beslissen wat zij raken en de eb op de vloed zou willen wachten.…

laat ons scheiden, liefst op de klippen lopen met handenvol tragiek omwille van het stof op de rituelen de onvolledigheid van het servies de sigarettenpeuken in de bloempot de vuile sokken onder het bed je weet wel, al die kleffe 'Flair'- problemen de ergernis die onder de deurmat ligt laat ons dus dit pact ontbinden voor de inkt is…

alwaar het ijs tegen de pier omhoog groeit, zoals mijn gedachten weleens tegen de klippen, waar ik deze vroeger dan liet hangen te drogen om ze bij laag tij te laten vervlieden met het ritme en de ruis van de regelmaat, maar welke ik heden ten dagen durf voor te dragen voor beschouwing en beminning, het zij op papier, het zij in mijn hoofd,…

Neemt gij penseel of naald: daar worden kuil en klippen Geschapen, bos en berg; en 't vochte veld bedocht Met groene grassen, waar 't welvarend vee naar tocht. Dat haalt zijn aâm, zo 't schijnt: en staat met gaande lippen. Boetseert uw aardige hand, en maakt een mens van leem; 't Haalt bij Prometheus werk.…

Wanneer een spiegel letterlijk verdeeld Die weerkaatsing wil van alles zijn Dubbel ongenaakbaar echt Alle drama uitvergroot in ’t klein Bevestigd en tegelijkertijd weerlegd De persoon is een absurde afgrond Als onmiddellijk verhaal Gelukstreffer en schotwond Slechts ontvankelijk voor taal We blijven in het ongemerkte dralen Tegen de klippen…

De hoop begrenst door onmacht lijdt schipbreuk op weerbarstige klippen van wederzijds ervaren die we niet kunnen ontwijken, dan neigt het water ons naar de lippen.…

Dieper lonkt de sissende oceaan, de dreiging van klippen. Algen spoelen aan.…

Hun lol kon niet op en pas na een half jaar liep de huwelijksboot op de klippen.…