Alle inzendingen over kloffie

Voel jij ook het lustig verlangen van kwetsbare voorjaarsbloesem op zoek naar onzekere schoonheid omdat de stad nog ligt te slapen ochtenddauw in het park parelt diep van binnen bloeit de lente nu je in jouw oude kloffie koffie drinkt en nadenkt over problemen in de wereld terwijl ik zorg voor zoete koffiekoekjes merk jij dat de mensen…

nog een douche ruiken aan de handdoek licht uit gewone kloffie aan even een bak koffie het laatste shagje brief neerleggen de deur uit sleutel in de brievenbus gestript het pad af dat was het dan…

Na zijn pensioen verveelde hij zich dood, Hij liep maar wat te sloffen in z’n kloffie, En zeurde vrijwel heel de dag om koffie, Dick had alleen de rol van echtgenoot. Heeft hij misschien een hekel aan z’n vrouw? Want hij vertrekt als coach naar Curaçao.…

Hedenmorgen Opereer ik Mijn hart eruit Met botte handen Want je leefde Met een ander Mijn kloffie verdriet Hang ik straf in Verkilde regen Heimwee spoelt In stromen pijnlijk Lege putten in Een bastaardhond Komt langs, snuffelt Gaat weer verder…

Tijdens het ijzer smeden stond hij in een vonkenregen met gaten in zijn kloffie Opa kon er tegen... Maar als hij schaftte verbrandde de vurige man zijn mond aan hete koffie ...en Oma glimlachte.…

onder vrienden bij familie klussers in hun kloffie op radio en televisie openbare gelegenheden in de kerk tijdens gebeden zo maar bij een bakkie koffie op fietsen en krantenfoto’s in dagcafé’s cafetaria’s politie en vrachtauto’s chinezen en pizzeria’s op wegen bij stoplichten overal droeve gezichten alom nog door ieder getreurd de velden…

Men zegt: zo lang er leven is, is er hoop, die hoop is vervlogen, want daar ligt ze nu, opgebaard in haar gewone kloffie, dood, hartstikke dood. Er is geen hoop meer, die is net als haar leven, vervlogen met de wind. Dag lieverd.…

in rijm voel ik me thuis in luie stoel voor de buis wat er op is maakt niet uit ik zap bij weeromstuit spuit strofen bij de vleet terwijl ik afhaalpizza eet sms'en is geen probleem terwijl ik de ramen zeem ik drink lekker sterke koffie strijk onderwijl mijn kloffie zo ben ik veeltaaks op dreef ik geloof zowaar dat ik leef…

Zij was zijn zonsopgang de opkomende maan het licht van Halley de zekerheid van de ochtendkrant van de vers gezette koffie van het klaargelegde kloffie dat verdween toen zij sprak van afwas ramen lappen waar geen vuiltje zichtbaar was dagen die aan elkaar waren geregen hij hoorde het aan woord voor woord zijn ogen dicht geknepen…

Wat hebben wij genoten en heeft hij wat afgeluld nu een enorme leegte zijn kloffie niet meer gevuld Wat rest zijn oude beelden wellicht een Docu op tv natuurlijk over een tijdje de hele serie op DVD Joop, bedankt voor al die jaren dat wij keken keer op keer het ga je goed, waar je ook bent Swiebertje, ach Swiebertje is niet meer……

op alle koopdagen zag je hem zittend in zijn oude kloffie ieder gat verried 'n herinnering glorietijden van weleer schitterende ogen tussen lange verwilderde grijze haren een mondharmonica tegen zijn lippen dansend op de muziek "the anwer my friend" hij speelde het vol overgave zijn centenbakkie deels gevuld door gejaagde passanten…

Heb wel zin ze plat te rijden in hun pseudo-sportieve kloffie. Even een versnelling hoger. Ruitenwissers in stand vijf. Kut, ik ben er al voorbij. Ja, zo’n hobby is ook wel wat voor mij.…

Ook zuiver kwam ik op de koffie Zo in de praat te pas Zo in m´n daagse kloffie Zonder stropje, zonder tas Alsof het toeval was Alsof het samenvalt met dromen In mijn gewone jas Van wat altijd maar blijft komen Voor de troost die niemand ziet Nergens morst zelfs stolt tot woord Wat wisselt blijkt louter verschiet En uit de keuken werd…

Mevrouw de Winter bibbert met de koffie: ze heeft haar Parkinson weer op bezoek en kleinzoon Theo wil geen vlekken op zijn kloffie Een bronzen plak verstoort haar grijs gewassen broek. En achteraan, daar vegeteert mijn moeder: ze staart afwezig door een goudgerande bril. Gemurmel over duimend drop en jeukend poeder.…

maar vindt geen fles de laatste stappen voor de ochtenddauw in pril priemend licht van de opkomende zon omdat alle zondaars zwijgen in het tegenlicht ik heb de hik zeg je en je vraagt me een broek te leen voor de komende dagen ik draag niet al mijn broeken iedere dag dus ik stem toe en schenk je koffie je neemt afscheid van jouw oude kloffie…

Waar het bij Lawrence om ging Nadat hij de vrijheidsstrijd aanving Tegen de gevreesde Ottomanen Met prins Faisal's onderdanen Was het samenleven in stamverband Op zijn ridderromantische schiereiland En het vriendschappelijk plezier Van een Britse verbindingsofficier Wiens levenslot een hoofdrol bedisselde Toen hij zijn kaki kloffie verwisselde…

‘s Morgens ontwaken valt niet mee maar dan snel op en aan de thee ik sta nog in mijn kloffie en bedenk dan, ik lust alleen koffie Onder het genot van koffie en 'n boterham Hoor ik op de radio veel gezwam Om de mens te plezieren en te interesseren Voor onderwerpen die mij blesseren Want het gaat nergens over, ongein Om de tijd te verdrijven…

Als je dus werkelijk bij ons mee wil tellen, ook al draag je nog zo'n exotisch kloffie; echt meedoen laat ik je het meteen vertellen: zucht dan met ons: "wat een lekker bakkie koffie".…

Hij zit er in z'n celstof kloffie en krijgt een likkoek bij de koffie. Hij denkt: ' 'k Wil weg, verdomme.' Het zitvlees staat 'm geenszins aan. Het toetje is een bakbanaan. Hij wil wat anders eten. Het nórmaal is er heel normaal. Hoe gaarne ging-ie aan de haal. De lik maakt hem bezeten.…

huwelijk vandaag op rolletjes maar misschien morgen op kasseien liggen wij met ons huwelijk met ons zelf overmorgen apart op losse keien dan staan we op u ligt op straat ik lig op straat de vuilniszak op onze borst wij hebben honger dorst niet - of misschien ook - naar gerechtigheid wij vragen warm water thee koffie in ons gerafeld kloffie…