Alle inzendingen over kluister

Rebel, mijn hart, gekerkerd en geknecht, die aan de tralies van de al-dag rukt; wees om uw tijdlijk lot geenszins bedrukt, al zijn de kluisters hard, de muren hecht.…

Ik alleen zie het, vrij van de kluisters maar gevangen in gedachten onderga ik het leven, een beproeving zonder beloning. Ik zeul de lasten met mij mee, gebukt onder het juk van de wereld, zwarte waas. Ik lach, ik denk, ik gedraag. Zeul mee de alles verslindende leegte Om hen het voor mij verlorene te laten bereiken.…

Een virus dat wereldwijd rondwaart en ons in eigen huis doet kluisteren, oud en nu ook jong, niemand spaart, we moeten naar de virologen luisteren. Dan zijn er nog de talloze specialisten, die op internet zijn gepromoveerd die het allemaal al veel beter wisten: De media informeren ons bewust verkeerd.…

sereen verstild strand Het minnekozend gekabbel vertoeft nog in speelse rust warme korrels nat gekust in teder liefdesgeknabbel Als een plots vlagende bries wolken doet opzwellen de zon straf omknellen in grijs doorschijnend vlies Dan laat traag verdicht duister de hemel onverschrokken het helder licht opslokken in zwaar geboeide kluister…

Geprevelde gebeden uit eeuwen kluisteren je oor in stille nissen. Een schone orgelklank bevangt je als je net een sluitsteen hebt geschoten. Het mysterie der opklinkende preken heeft het pleister rijk beloond! Zolderachtige gemoedelijkheid verwarmt je ogen, bezwaart je hart. Voor deze oase heb je gekozen. Straks is alles weer gewoon.…

Waar blijft de tijd die wij aan woorden wijden Verkwistend strooiend in de wind en het zwerk De tijd in ledigheid zonder paal en perk Waar wij naar achterklap en roddel glijden Waar zijn de tijden van het glorieus fatsoen Dat iedereen zich verre hield van laster Zijn woorden toomde in kluister of raster En geen medemens ooit smaad aan zou doen…

in mijn stem huis ik, draag daar d' intimiteit voor ieder die bereid is te horen wat ik fluister het is vaak zacht van aard zelden mooi, als ik zelf luister maar ruis verspreidt echter wijd en kluister ik klanken binnensmonds en botsen dan in volle vaart tegen 't buitenlicht ervaren dan een eigen leven in lijf en ziel door leegte…

God, onze Heer, gij loecht* weleer op Vlaanderen; toen was het machtig, schoon en fier; kluister en juk, het sloeg ze ruw aan spaandren: " Vrijheid en Nering!" klonk het hier. God, onze Heer, wil 't jong geslacht aanhoren; red Vlaanderen uit zijn diepe val! Zegen de eed door allen trouw gezworen; Vlaanderen, Vlaanderen boven al!…

Vlakbij zijn de kluisters, de gedichten, vlakbij zijn de oude vergezichten, een witte Kerst en een groene loot, een vers uit de Bijbeld dat uitzicht bood, en plots weer de ster die verscheen. Een heel goed, gezond en gezegend Nieuw Jaar voor iedere lezer(es).…

Nachtelijk duister Houdt wacht bij mij Door de gordijnen Breekt zon de kluister Droom spat uiteen Ligt nu aan flarden En gruzelementen Voorgoed nergens heen Voel mij verlaten Verward en ontheemd Mijn ogen ontloken Het nabeeld ontvreemd Geschenk uit de hemel Zong net door mijn hoofd Uniek en eenmalig Illusie beroofd It's your…

gevoel dat niet beliefde Ontheemd van elk gesprek dat ons nader bracht Maar zoeken blindelings onze eigen wegen We mijden dageraad en gaan door donk’re nacht In ’t licht der ochtend komen wij onszelf tegen Dan breekt aan d’ horizon het nacht’lijk duister De nieuwe dag brengt ons weer het helder licht Ontdoet ons weer van angst en bange kluister…

oceaan De tijd lijkt alleen voor mij stil te staan Dit onthaast moment Is een wonder en een gift Ik hoop dat het altijd bij me komt In de lente in het licht Een voorrecht voor mij alleen Dat is een zoet verdriet Een gevoel zo diep zou van alle wezens moeten zijn De winter lijkt nu zo donker en duister De tijd dat ik me aan de kachel kluister…

Spreidt zij vernieling om zich heen in 't heden, dat haar kluister brak, blakert zij godgewijde steen, verteert zij 't lage rieten dak, haar onbegrepen aangezicht blijft onbevangen, zonder schuld, als zocht zij éénheid met het licht dat als een kelk haar klaar omhult.…

Mijn gedachten aan vroeger tijden Maken deel uit van mijn streven naar… Zoals een ieder zich wil bevrijden Van kluisters opgelegd door schijngevaar… Gebruik ik mijn herinnerde gedachten Om schilfers van oud geluk te proeven En de angst van het heden even te verzachten Een tijdje niet te moeten of te hoeven.…

De wereld, zat van 't weerszijds beulen, Vloekte al wat oorlog stookte in 't duister, Uit klauwen keert ze in kooi en kluister; Slaafs – waar haar meesters weer gaan heulen, Trouwloos op nieuwen krijg bedacht – Verkropt zij 't wee, en Heerszucht lacht.…

Verborgen blijft het schoon van vrouwenbenen en and're vormen, zelfs hun lief gelaat zij hullen zich occult in zwart gewaad in wiens moraal en welk dictaat, in welke kluister waant zij zich, gebukt onder een klaaglied, zonder wenen?…

Die van 't land van Arabije de granatenappels proeven zonder dat van duizend tonnen olie zij een drup behoeven daar de schemerende zijen sluiers hun begrip verduisteren zodat noch de oliepijpen noch de tienmaal uitgelegde sommen die ze niet begrijpen ze aan bank en tafel kluisteren.…

die ergste slavenbeul Smeedt zijn kluisters om u heen, Snerpt zijn zweepslag om uw leên, Zonder troost ooit, zonder heul! - Hieldt ge eens tegen Slavernij Tachtig bange jaren stand, Krachtig volk van Nederland! Thàns omsluit u strenger band.... Blanke slaven, vecht u vrij!…

Hoe zoet weemoedig is het mij, Als ware een stroom van melodij Mij op zijn golven voerend; Als hoorde ik in ’t verschiet Een lied, Dat hart en zin mocht kluisteren; Een nieuw gezang, dat niemand zong, En dat de ganse wereld dwong Tot opgetogen luisteren! Mijn vrienden, neen! geen lust, Maar rust Ontbreekt de arme zanger.…

Weg ijdle kluisters van 't verhardend letterblokken! De vleugels van de ziel, de vuurgloed aangetrokken, Waarin de Liefde zweeft, en omgrijpt wat zij vindt, En 't stoflijk van het stof in 't stoflijk stof verslindt! Neen, dichtkunst is gevoel, gevoel de band ontsprongen, Behoefte van 't gevoel, door geen geweld bedwongen.…

Mijn vrije ziel, van kluisters wars, Veracht een hoge staat! - Is niet in 't vorstelijk paleis De troon der slavernij? Hij, die de schijn voor 't wezen mint, Zij een vergulde slaaf! Mij siert, in 't ongetooide kleed, De gouden Vrijheid zelf!…

Wat kluister weerhoudt u de hupplende voet? Ge ontweek nooit de jeugd in haar dartele spelen, En mocht ge ze delen, Ze waren u zuiver en zalig en zoet ... Zeg Lina, wat nevel omzweeft uw gemoed? Is 't niet of de roos aan de ruiker ontbreekt, Wanneer gij u schuchter en eenzaam versteekt? Waartoe dan de kring van uw speelnoots verlaten?…

Geen vrees, geen kluister kerkert haar zegelied. Spotzucht en laster, alles verspilt zich; Jesus regeert! Hij is ons gistren, —. heden, — in eeuwigheid, Een Rots, een Heiland; nimmer begeeft Hij ons. Werelden, liegtvrij! Jesus komt weder; Waarheid met Hem.…

Voor kindren rijst bescherming op; Een vrouw verplet de slangenkop; Het licht straalt door het duister, De liefde breekt band en kluister. Wij hebben 't gehoord; 't is Godes stem: ‘De Heiland is geboren, Van ene maged uitverkoren In Betlehem!’…

Want uw gezicht boeit ons zeer licht In onzichtbare kluisters En uw schoonheid ons voort* verleidt Door haar bijzond’re luisters. ’t Hart dat gij neemt, gij fluks vervreemdt Van alle zijn vriendinnetjes: Mits gij ons stelt in ’t zoet geweld* Van uwe lichte zinnetjes, Die troertigjes* en boertigjes* Vloeien van zoete kluchtjes; Daar gij…