Hartenkreten

hartenkreet (nr. 41.097):

Het leven buiten de waas

Ik ben alleen, kijk in het rond,
ziek van het geluk van anderen,
zien het niet, roze waas, verkleurt de wereld.
Als een mist voor de ogen, beslagen brillenglazen.

Ik alleen zie het,
vrij van de kluisters maar gevangen in gedachten
onderga ik het leven,
een beproeving zonder beloning.

Ik zeul de lasten met mij mee,
gebukt onder het juk van de wereld,
zwarte waas.

Ik lach, ik denk, ik gedraag.
Zeul mee de alles verslindende leegte
Om hen het voor mij verlorene te laten bereiken.

Zonder dank, excuses of lof
onderga ik het leven buiten de blije mist.

Verloren om nooit meer terug te willen gevonden.