Alle inzendingen over knippen

al die mannelijke gevallen die zo nodig willen wippen moeten leren zakjes knippen en fluiten uit hun ballen hebben ze straks nog wat om handen als ze van hun plaats gewipt hoog van bomen zwevend in de lucht op harde stang uitkomen met bal en zakbreuk heel stil landen…

Een beetje Pokon doet meer voor groei dan het knippen van bonsaiboompjes Mijn bloementuin is leeggebloeid Het oude hout is blijven staan maar verse loten weggesnoeid De jonge takken zijn gerooid De tuin bleef achter, leeg berooid waar alle groei werd uitgeroeid.…

Een vaas barst bloemen puur en bloedrood dansen ze voor mijn gelaat, een wind van wiegende stelen bewegen bewonderende vingers tot voorzichtig knippen en plakken om maar vooral niets te missen van het jonge koren parend op een willekeurige zomerdag.…

Ik betrap mijzelf met een schaar en begin haar natte haar te knippen. Langzaam. Zoiets vraagt tijd. Of ze gaat dood, of ze doet dat niet. Maar ze gaat dood. Een andere keuze is er niet. ------------------------ uit: 'Op het oog', 2004.…

In Brussel stond Geert met een grote schaar Om uit Europa's vlag een ster te knippen En het journaille hing weer aan zijn lippen Islam, de gulden, knip en hij was klaar Die gele ster is voor zijn running mate 'Le Jean Marie', die daar wel raad mee weet.…

altijd lachend en goed gemutst ’t gezicht ook op zegels en geld het aanzien van nederland efficiënte moeder des vaderlands de warm afstandelijke vrouw in ‘t koninklijk oranje keurslijf na een dag van vriendelijk zwaaien linten knippen en betrokken zijn wil ik met oma en moeder beatrix graag eens aan de oranjebitter…

Een dag in mei: gras knippen onder een bloeiende kerselaar. Maarten, naast mij, verdeelt de rollen. 'Wij zijn twee honden.' Ik zeg, want onderscheid moet er zijn: 'Jij bent een hondje.' Waarop Maarten: 'Nee, ik ben de hond. Jij bent de hond met de grasschaar.' Daarmee gaan we beiden akkoord.…

mijn innerlijke stem had je niet meer moeten roepen je bent door de verstreken tijd gekropen aldoor een mengeling ademend van afstoten en hopen mijn handen raken nog even aan jouw huid de ziel ervaart met tegenzin een afwezig geluid ga maar zwijgen mijn lippen * ik heb niet geleerd een navelstreng door te knippen…

naarmate water stijgt lucht al donkerder dreigt zie ik graag haren langer groeien en onkruid weliger bloeien niet meer knippen wieden of maaien nu is het tijd krachten te sparen opstandig lange manen klittende gewassen laat ze zijn als chaosbeeld vrije natuur weerstaat en heelt…

dat ieder woord gezegd een eigen leven leidt blijft iets wonderlijks om je over te verbazen het licht heeft weer een golfbeweging gemaakt het is een ster van ver of een brandende meteoriet opnieuw maakt zich een gedachte los het spreekt zich uit, trilt na en slist van gespleten verhemelte naar gehemelte knippen vingers, houden…

hoor de dansende vertes, de zee ze schudt en schommelt haar huid natuurlijk, zonder nadenken kijk terug over het land de planten ze knippen zichzelf en vervallen weer tot wassen zonder wachten zonder versnellen tijd maakt natuurlijk niet uit tijd is een geloof wat een geluk te zijn als het land en de zee en de tijd er niet…

Anderen beslisten onze band door te knippen. Te knippen, ja. Om 14u30 stond je nog aan het station, om 16u00 was je verdwenen. Ik ga je missen. Laat je niet doen, bijt desnoods in hun kuiten. Het ga je goed, mijn lieve fiets.…

Als ik ga schrijven is het al geboren: het schrijven is het knippen van de streng en het vooroverbuigen om te horen of het – men kan nooit weten van tevoren – een lieveling zal worden of een kreng.…

bloesem uit een flesje Hema, Kruidvat, Aldi kluchtig maar aromatisch en bovenal nogal simpel wil hij haar haar aanraken met een straal van zijn ziel "je weet niet wie ik ben," fluisteren zich alvast aan haar kluisteren maar ze waait voorbij, een vluchtige streep door zijn rekening hij houdt dan wel van haar maar zij laat zich niet knippen…

Na het knippen van het gras kon ik haar niet meer vinden. Gelukkig had ik nog foto's van velden pinksterbloem om die op facebook samen met een Pinkstergroet te delen. Toch had ik liever die ene bloem gestuurd.…

Vandaag kwam met de post een stukje kleding Voor mij geknipt van Yoko's vege lijf Een stunt als een symbolisch tijdverdrijf Een voorbeeld van een zinvolle besteding Ik stuurde (want ik weet hoe ik ontroer) Een stukje van haar mooiste plaat retour…

mijn ego daarbij strelend zegt hij gladgestreken op schalkse toon jij bent de geknipte persoon mijn haren kort de wenkbrauwen scherp de kin weer glad weten hij en ik als het permanent is dit nooit permanent stiekempjes denk ik vaak jammer toch dat hij die weet hoe het land te besturen enkel druk en bezig is met altijd haar te knippen…

ken je ook dat ontglippen van wat je dacht vast te hebben of de idee je wereld dagelijks uit de krant te kunnen knippen, dat het blijkt niet meer te zijn dan een farce, iets dat was mijn handen lijken dan te trillen alles, ja alles wil als zand door mijn vingers slippen zo voelt ook soms de liefde dralend aan haast stuurloos…

Jij verdween zwart voor mij ik leef verder in de wereld vol kleur vouwen mijn vingers dromen vogels stijgen onbewolkt dagen knippen lentegaten zomers zoenen het licht zo groot ik vraag niet meer tussen rijen bomen je blik versmalt bedroeft mijn longen in lavendelvelden leef ik verder een zacht herinneren…

dus spons en zeem ik, in- tussen dringen zinnen binnen in mijn hoofd ik moet weer schrappen, knippen en plakken; altijd wil ik ergens anders zijn zo ook vanavond loop ik voortdurend tussen klei en aanrecht, van wolk naar peer en terug; altijd ergens anders heen en als ik anders wil ik hier, zo stroom ik heen en weer, een echte vis!…

mij af vurige ogen tuiten haar rode ironische lippen die me straal recht aankeken met gloeiende kooltjes die me opvraten In haar woorden school iets onbestaanbaars ze had iets lopen wat er aan viel vast te knopen voor ooit iemand elders mijn tranen welden Ik vlucht zoveel jaren na dato om me weer zelf uit haar verhaal te knippen…

Vingertjes gracieuzen rond het lijfje groene zijde goudbrokaat van het porseleinen meisje dat trippelend het zicht uit gaat de waaier en het knippen van haar blikken laten briesjes na wil van zoete lippen nippen grond vergaat me waar ik sta als zij tingeltangel dansen gaat lokken ook haar mooie ogen hang ik aan een zwakke draad zij heeft…

Vluchtelingen worden bij voorkeur vertoond voor het prikkeldraad van een land in Europa dat zijn grens gesloten houdt vluchteling het is zo'n veilig woord je vergeet bijna dat het een mens is eens vol van het licht van zijn toekomst verknald door het streven van een machtsbeluste dictator mensen knippen gaten in prikkeldraad zwaarbewapenden…

In mij knippen gouden scharen, vertellen kleermakers elkaar verhalen. Over hoge bergen en ook dalen, prinsessen, draken en gevaren. Ze werken met goedkope kralen, opzetstukken en halve garen. Met gedeelde mantels en gestopte sokken, allegaart men mijn kledij. Ik probeer geen reactie te ontlokken, maar waarom zie jij niet in mij?…

jan was simpel, maar heel dapper en toch doodsbang voor een kapper want zo'n vent had in 't verleden jantjes lip haast afgesneden daar die slager, na het knippen nog wat haartjes bij jan's lippen met een scheermes weg wou snijden maar dat scherpe ding liet glijden en daarna de diepe wonde met wat plakband had verbonden waardoor jan, niet…

Mijn partner wil zich niet laten knippen. Alleen al van het woord gaat hij flippen. Wordt dan kwaad op mij en roept:'Kap ermee!' Ik vind zijn reactie overdreven en overzie deze situatie. Het wordt nog een hele operatie. Hij roept:'Van mijn staart wordt afgebleven!' Mijn harige Harry is ervandoor. Is weggelopen met een kwaaie kop.…

Haren die nog over zijn, die paar, moeten worden gekamd, want ja, dat hoort zo, nagels knippen, scherpe randjes eraf, want ja, dat hoort zo. Je hoort haar niet meer klagen, hoogstens af en toe een zucht.…

‘Kan ik er misschien in knippen of scheuren?’ ‘Staan er dan raadsels in en rebusjes?’ ‘Of van die stickers met die felle kleuren?’ ‘Is het dan een boek met liedjes en versjes?’ Toen ging hij triomfantelijk voor me staan, wees op het bezige bijtje en zei: ‘Het is een boek om bijen mee dood te slaan’…

Afgescheiden Amish knippen bij andere Amish de baard en de haren af, wat als een grote belediging wordt ervaren. De Amish is een geloofsgemeenschap waar de leden nog leven als in het begin van de negentiende eeuw. Een Amish leeft zoals in vroeger tijden, Hij draagt een lange baard en ook lang haar.…

Als de pijn In je hoofd Gewoon te erg Geworden is, Je het leven Dat over je Heen walst Geen weerwoord Meer kunt bieden Pak jij een schaar En begint op De tafel hier Voor mij het Tafelkleed dat Je met veel Liefde hebt Uitgezocht In stukken Te knippen En terwijl dat Wat je lief Was in zichtbare Stukken uiteenvalt…