Alle inzendingen over knippen

Jouw gevoel je verdriet Ik zie je kwaadheid je tranen en je pijn Voor mij ongrijpbaar maar ik voel ze toch je gedachten, ik denk ze met je Ik kan er alleen maar voor je zijn Als ik zou kunnen liet ik je pijn verdwijnen je tranen drogen je kwaadheid sussen Maar ik ben geen tovenaar Ik kan wel knippen met mijn vingers maar gebeuren doet…

niet bij elkaar als dove oude koeien in een sloot drijvend op een vlotte gedachte We zeggen niet tegen elkaar wat er niet meer te redden valt vastklampend aan een enkele haar We verschillen niet van elkaar als dag- en nachtpauwoog fladderend en onaantastbaar We blijven niet bij elkaar onkruid te wieden met een tandenstoker gras te knippen…

ook de lucht is nu gereinigd woorden zijn steriel zusters knippen scheren en joderen een groene man die lacht het mes dat wacht en zonder spreken snijdt de huid tot helften splijt vrouwen zuigen het verboden vocht stromen dat niet mocht vaten worden afgeklemd stilte is al overstemd door het ruisen van de pompen bloed wordt…

ook de lucht is nu gereinigd woorden zijn steriel zusters knippen scheren en joderen een groene man die lacht het mes dat wacht en zonder spreken snijdt de huid tot helften splijt vrouwen zuigen het verboden vocht, stromen dat niet mocht vaten worden afgeklemd stilte is al overstemd door het ruisen van de pompen bloed wordt levend…

En maar knippen, scheren al wie zich op tijd niet weg kan scheren moet de bidder met zijn zwaluwstaart van de dooddoener met varkenssnuit.…

waar zijn huis en haard gebleven wij omgeven ons met spullen zonder leven een decor waarin wij figureren het voetlicht gaat pas aan na uitproberen we spelen geen gezelschapsspel ploffen neer iedereen bekijkt het zelf wel in verder gaan knippen lichten gaat verwarming bij naderen vanzelf aan maar het huis voelt leeg de haard…

Het rijdende bed geeft een zacht tikkende klank op maat van de voeten der verzorgende vrouwen die het voortduwen de man ligt in spanning beleeft met klamme gedachten deze korte rit door gezaghebbende gangen naar de kamers van verdoven knippen en snijden achter grappen en gekeuvel wacht de door wetenschap en toestellen gemaakte slaap…

ik zag je met licht spelen zette stralen stop liet ze dan weer gaan zonder je te vervelen je wilde ze nawuiven maar als je woof doofde de straal was er niets meer van over later probeerde jij schaduw te knippen in stukjes die jij makkelijk tot een mozaïek zou kunnen schikken alles ging goed alleen in het opslaan van de delen…

ik heb je gezien in de lach van je slaap vol blijdschap betrad jij het onmogelijke land met geopende hand waar vingers knippen zonder geluid en dromen van alle kanten tot je komen met de liefelijke vraag wil je er even uit je bewoog in zachte meegaandheid met een warme zucht draaide soepel ontspannen op je rug ogen half open…

Om fijn te knippen prikken we in ogen en zetten we haar af volgens vast tarief. Zij is twee messen die vlijmend steken samen klaarkomen in de vernietiging.…

De zon op non-actief, de eerste wagens knippen de lichten aan, en die kleine man, met een pak vol koekjes, weigert die straks zijn kool? Fluo vestjes, nee geen zicht, liever een pak koekjes en geen kool, dan een late snack op de weg, een fiets in twee, of drie, naast duizend stukjes chocola.…

Anderen knippen met hun vingers, zie: Er valt vanzelf een wonder uit hun hand. Ik zwoeg gestaag, verbrand mijn energie, Maar wat ik opdelf is wat grint en zand. Anderen eten graag, ik kauw met pijn. Fazant! en ik verslik met in een luis. De hele kosmos smaakt ze zoet, op mijn Verhemelte proef ik slechts as en gruis.…

Gedachten gaan gebeuren, duizenden tegelijk, knippen of kleuren? Hierna heerlijk herkend, duizenden tegelijk, verbaal volgt compliment. Vlinders vliegen vrij, duizenden tegelijk, niets zei hij. Slechts specifieke staar, 1 uit duizenden, onvoorwaardelijk voor haar.…

Men moet in het duister geen uurwerk opwinden en honden moeten niet in spiegels kunnen zien op vrijdagen geen nagels knippen en (wie wijs is) mijdt ook de zondagen, al verschillen hier de rekkelijken van de preciezen - en bij afnemende maan geen mannenhaar snijden, op straffe van kaalheid (van gesnedene) nimmer een hoed op een bed…

Om het prikkeldraad door te knippen. Namens hen die toen moesten gaan.…

de week van de dorpen één vrije vijf werkdagen één zondag Met voor laatste dag, drie kerken en zeker de kroeg voor vijf volle dagen in een week gelegd Die vijf van zeven die vijf dus en één plus één Twee vrij en drie kerken en zingen Zeer zeker en beslist met dus voor de rustdag Papieren tijger en de moed te blijven vouwen, knippen…

Het gekraak van m'n linkerbeen Tracht ik nu m'n neushaar te knippen Is het zweet op m'n voorhoofd weer koud Dan roep ik m'n vrouw En zij rijdt me weg Op mijn wielen van hout.…

was als de morgen want er hing een nevel van motregen rondom het huis snel knoopte ik mijn overhemd dicht en haalde een kam door mijn haar maar ze belde al enfin, het gaf toch niets meer we waren versteend tot beelden met de tafel tussen ons in en het dode oog van de televisie op ons gericht ik zou een snipper van mijn blauwe broek willen knippen…

Zelfs de grijze, kale lucht Die altijd Nederlands deed Is nu een vreemde vrucht Als een ander verkleed Ook de straten, de stenen Fluisteren langs mij heen Zij vervloeken wat ik meen En zwemmen in mijn wenen De bomen, zo hier en daar Voelen zich hoger, voldaan Hun takken dienen als schaar Knippen mij uit het bestaan Het water voelt…

Je praat heel anders dan voorheen het lijkt wel of de uren door je vingers glippen je onze band nog niet door kan knippen ik merk de diepe rimpel die om je mond verscheen Kunnen we niets meer verzinnen dit voelt zo oneindig leeg vanbinnen ik puur dat vertrouwde uit ons samenzijn toch lijkt het onafwendbaar ik ben de hemel dankbaar maar het…

de muffe rotlucht van een winter seizoen leegstand de vochtigheid die alles aanvrat het jonge groen amper ontsproten modderige kanten uitgebaggerde sloten Maar het had iets van belofte een zomerlang tussen de bomen vlinders gingen van bloem tot bloem weg van harde stadsgeluiden luisteren naar hun gezoem Planten zaaien heggen knippen…

En knippen zij ook steeds het licht weer aan, Uit vrees dat zij het ’s ochtends zijn vergeten?…

Z'n geest heeft een belangrijker taak dan nagels knippen, kammen, scheren zijn lichaam is maar bijzaak.…

hoogtevrees je pad heb ik met liefde geplaveid na 45 jaar geborgenheid mag jij beginnen aan je eigen race vertrek nu uit het dorpse Wassenaar en laat de Spelen en het water glippen het wordt nu tijd voor hogere begrippen verhuis naar Huis ten Bosch, word Hagenaar er wacht een zware taak, ziehier de schaar om koninklijk de linten door te knippen…

Eenmaal binnen, handen ontsmetten plaats nemen in: precies een stoel haren wassen, haren drogen knippen maar! Ze vraagt: hoe of het gaat en ik zeg: de korte - of de lange versie ze lacht boven haar mondkapje, ik zie de lachrimpeltjes doe de korte maar! Het gaat prima!…

Kon het diertje maar alles begrijpen, geen vragen meer die onbeantwoord zijn wanneer het sterft Het leeft niet lang genoeg en voorbij vliegt de tijd van honderd heerlijke keren spelen dood te gaan, de tijd van steeds weer vragen waarom zus en zo, dit of dat, en hoe dan nieuwsgierig kennis knippen en plakken, schreeuwen en boos wegsmijten…

ze is in hoogmoed niet te evenaren en ziet hem slechts als donor van het zaad terwijl de stakker zonder eigenbaat de vrouw de schone vreugd gunt van het baren de filantroop, onmisbaar bij het paren weet na zijn offer al ‘het is te laat’ hem wacht de zondeval in het kwadraat de zeven plagen, weemoed en de blaren en na het kranig knippen van…

wandelen kan een openbaring zijn kijken naar de natuur heel fijn door jou ging de wereld voor me open kon ik scherper kijken door jouw “ogen” ik richtte mijn focus door jouw lens aanschouwde de wereld als fotomens een tweeling paddestoel met rode stippen wist ik zo mijn camera binnen te knippen door de natuur slechts een kans te geven kon…

Een schaar om mee te knippen. Ik wist. Papier tot gordijnen. Papier verkwist. Snede in mijn onderlip. Wazig zicht. Stond hier ooit een hut? Was ik nog maar sterker. Sterker dan het gewelf Waarin ik ga. Dan hoefde ik niet te liegen.…

Heel eventjes met je vingers knippen wanneer het traan je uit de ogen glijdt Of korte tijd knijpen in je onderlip en weg zijn je verdriet en je eenzaamheid Heel eventjes over je wangen wrijven wanneer de tranen weg zijn geschreid Of eventjes ver van je huis verblijven en weg zijn smart en neerslachtigheid Heel eventjes met je handen gebaren…