Alle inzendingen over knuffel OR slapen

een knuffel Zonder een aanraking Zonder je te zien Zonder je echt te kennen…

Tedere knuffel Verhult haar ware aard van Verwoesting en pijn…

Een knuffel is zo fijn, een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet Een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met z’n tweetjes, even niet alleen Een knuffel kost helemaal niets, ja een minuutje van je tijd maar het geeft je zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd.…

Wanneer ze schrijft lijkt het alsof elk woord haar streelt, haar huid met de zachtheid van een veer van ouderwetse ganzenpennen wordt aangeraakt, alsof er 100 vlinders op haar gezicht gaan zitten zachtjes met hun vleugels slaan een heerlijk aroma van bloemen verstuivend, met daaronder een liggend gevoel van wakker en waakzaam zijn…

Los van elkaar Maar met onzichtbare Draden aan elkaar Verbonden - zo Leven wij ons leven Ook al is het al Zo vaak geschonden Door de doornen Door anderen op Ons losgelaten - Of soms ons door Het leven aangedaan Waarvan wij zelf Niet kunnen bepalen Wat er gebeuren gaat Zo ga ik in liefde Met jou mijn leven door Los…

een meisje van vier steekt haar Bumba knuffel weg - vrees voor corona…

De wereld die ze verlieten is niet meer Soms nog wel een beetje bij een knuffel of een kus En dat is wat ik zo mis…

Ik mis het knuffelen niet maar ik mis het om met jou te knuffelen. Bankhangen kan ik ook wel alleen maar ik mis bankhangen met jou. Ik mis het praten niet maar ik mis het praten met jou. Wakker worden doe ik alleen ook wel maar het wakker worden naast jou dat mis ik. Ik mis het niet om iemand om mij heen te hebben maar ik mis jou om me heen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Je weet niet hoe het is Om nooit meer haar eten te proeven, Nooit meer haar stem te horen, Alles leek en lijkt zo verloren, Nooit meer de sfeer te ruiken, Nooit meer haar knuffels te krijgen, Valt niks aan te veranderen, ik zal altijd moeten zwijgen, Over de pijn, het verdriet, Niemand die het ziet...…

Een knuffel van jou Zo bijzonder Wanneer zie ik je weer Ik kan niet zonder Je warme blikken Ik geniet ervan Is dat een klik? Ik droom verder Over jou Met een brede glimlach op mijn gezicht Geniet ik na.......…

Hou je van knuffelen? Liefde vaagt grenzen weg: Twee worden één gemaakt – dat is geen schijn. Toch is die optelsom ontegenzeggelijk méér dan de delen apart zouden zijn.…

In mijn verschoten kop met slappe oren en ranzig vel, tot op de draad versleten heeft tijd zich zienderogen vastgebeten sinds jij, nog broos en naakt, jezelf liet horen. Aan snuit of poten altijd meegesleurd door huis en tuin. Geknuffeld bij het leven, aan mij, toen apetrots, een naam gegeven. Er met me dweepte, tot het was gebeurd. Op…

verwarm me met je verlangens fluister me wat je denkt knuffel me en maak me zeker ik heb je nodig de liefde die je me brengt…

Maïsveld badend in de brandende zon, Strooien hoed die mij beschermt tegen Dodelijke steken - Aardappelveld overspoeld door rijke modderstromen, Oogst onmogelijk gemaakt voor tractoren, Geen machine die er nog kan komen - Alleen mensenhand die uitkomst biedt, Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt Ogen die maar niet…

Een baby zou wel meer beweging willen En misschien een hoger knuffelgehalte ’t leidt blijkbaar tot een minder forse gestalte Dan kun je als ouder je kind weer tillen Logisch dat mijn baby vanmorgen mee ging Knuffelend, naar “Nederland in Beweging” …baby’s die weinig reageren op knuffels en te weinig bewegen lopen meer risico’s op overgewicht…

Mooie dagen komen dagen van warmte en tederheid van hevige passie gehuld in een warme knuffel…

stilzitten kon hij niet als mijn papa las dan viel hij in slaap de krant lag op zijn gezicht papa is nog steeds mijn held voor zijn dochter altijd een knuffel, trots op zijn kinderen, trouw aan zijn vrouw lieve papa, ik hou van jou…

Soms is een knuffel alles wat je nodig hebt Om voor even alles te vergeten Twee armen om je heen van iemand die het meent Gewoon even niet alleen maar samen met iemand die om je geeft Soms voelen we ons eenzaam, verlaten en alleen en verlangen we naar iemand die ons een knuffel geeft Gewoon twee armen om je heen van iemand die je lief heeft…

Mijn bloempje, dat nog altijd bloeit, is zij, van wie ik toch heel veel houd Onze liefde die nog dagelijks groeit, is mij meer waard dan ‘t aardse goud Een dikke knuffel, al voor ’t ontbijt; ook zo’n knuffel voor ’t slapengaan Zeggen, ik wil jou tot in eeuwigheid we blijven samen in vreugd en traan Mijn bloempje, dat vandaag jarig is, lijkt…

knuffel de oude knoken warm verwijder spinrag uit haar hoofd haast je zodat ze het einde als herboren ervaart…

we hebben je in de tuin gezet, toen de tijd ontbrak je maakte geen bezwaar vroeg enkel om een knuffel en aaide de kat .…

Lieve Sint Heeft U voor mij Een knuffel vriend Ik zit hier alleen Met niemand Om me heen Ben het alleen zijn Zo zat Heeft U Voor mij Een lieve schat…

Gij die mijn grafsteen leze kome gerust wat naderbij Gedenke mij en terwijl mijn Geest U heeft ontwaard en 't U ook niet blijft bespaard Maakt Hij U van Uw doodsangst vrij.…

Ik zocht je In de lucht In de bloemen In mijn hart vond ik waar ik naar zocht Toch wil ik iets tastbaars En jouw graf is concreet Maar met een steen kan ik niet knuffelen…

wankele jij praat met mijn echo tot vervelens toe van je evenbeeld zuig ik bloed het moet om wat jij met mij doet hoe lief, je bent niet weggegaan al was ik liever alleen maar niet volstrekt geef me meer zodat ik minder aan je hoef te denken of kom gulzig eten van mijn vormloze gedachten ik lig als een steen schuldig aan niet ontkomen als een slaap-met-me…

winterlucht om mij heen Als om mij af te koelen na een verhitte dag op school Spoelt de frisheid mijn zorgen weg De rijp op de bladeren van het gras Doet mij denken aan een nieuwe morgen, terwijl het alweer avond was Door die frisse avondlucht Loop ik nu alleen naar huis In de hoop dat het morgen winter wordt En mijn zorgen kunnen gaan slapen…

Toen Anna even voor z'n spiegel stond, beproefde zij d'r pas verworven kracht en viel algauw in slaap en op de grond. Het leven ging voorbij, doordat ze 't liet. Hij had z'n kennis kennis bijgebracht, maar haar bij kennis brengen lukte niet.…

is slaap te verkroppen mis ik dan de dag niet dus ik waak totdat door ledigheid mijn hoofd wegzakt…