Alle inzendingen over koffers pakken

Ik zag de overburen op een ochtend hun koffers zeelucht pakken. Mijn karavaan speelkameraadjes was de staart van hun vlieger die wuivend uit het autoraampje onder een balkon bleef steken voor hij de hoek om boog.…

in de koffer van ’t verleden lees ik over alleen zijn en verdriet in de koffer van ’t heden vind ik innerlijke groei de geboorte van mooier kon het niet in de koffer van de toekomst liggen liefdevolle dromen, vol met uitdagingen in ’t verschiet ik verwelkom haar met open armen…

Zal ik toch mijn koffer maar eens uit gaan pakken?…

Geld dat zich ophoopt verandert in zorgen tot het teveel wordt en in onbekende handen komt die er vandoor gaan met mijn motivatie om door te gaan Bevrijd van de maandagen betreed ik de ruimte en voel ik de tover van mogelijkheden waar ik vroeger van droomde Liefste, pak je koffer Op de rug van de draak vliegen we door de poort…

er bestaat niet zoiets als rouwen vooraf ook niet als jij weet wanneer je dood wil gaan er bestaat niet zoiets als je missen ook niet wanneer je er al een beetje niet meer bent er bestaat wel zoiets als spijt wanneer ik jou je koffers zie pakken vastbesloten dicht klikt en opneemt naar het volgende station stapt rouwen vooraf gaat niet…

Pak mijn hand en houd die vast maak je los van al die last. Ik loop immers met je mee, ook al zit je niets meer mee. Pak mijn hand vertouw op mij zet je zorgen maar op zij. Ook al wil je niet bestaan, uit dit leven willen gaan. Pak mijn hand ja, doe het maar want wij horen bij elkaar.…

Een Mirage raast over, laag op de nabrander, bulderend door mijn bier, op weg naar zijn zachte thuis? Mijn droom verdrinkt in zijn decibellen, het gesprek verstomt, sterft bijna.... Gelukkig borrelen bellen koolzuur nog omhoog in onze glazen en het gesprek herpakt zich als de herrie zich uit de voeten gemaakt heeft.…

Laten we verstoppertje spelen in dit oerwoud van eeuwige verveling Als je vals speelt ga je af dan krijg je billenkoek dat is je straf Ik zie je wel Ik zie je niet Verscholen achter de schaduw van jouw gestoorde gestalte speel je sluw het geniepige spel van verdwijnen en verschijnen Ik zie je niet zie je wel Zeg me waar ik…

Het leek een goldrush voor de USA Nu zijn de schaatsers boos en ontevreden Ze worden gepasseerd en weggereden Waar ligt het aan, ze hebben geen idee Bij elke start weer luidkeels uitgezwaaid En daarna door ons in het pak genaaid.…

Ik wilde het pakken en lezen maar wist al dat erin zou staan dat jij je koffers had gepakt en voorgoed was weggegaan. Ik sloot daarom mijn ogen weer terug naar de onwerkelijkheid waarin ik dacht dat ik weer slapen zou in mijn eigen eenzaamheid.…

Als het samenwonen voorbij is de koffers en dozen zijn gepakt ga dan vooral niet bij de pakken neer zitten Laat gerust je tranen de vrije loop ga gerust rennen tot je er bij neervalt rust zoveel je maar wilt, voelt, kunt Schreeuw, krijs, vloek ook gerust tot je in je middelste midden van je zijn je andere ik tegenkomt,die diepe eigen ik…

Daar sta je dan Klaar om uit te vliegen Koffers aan elk van je zij Een koffer met kleding Een koffer met herinneringen Daar sta je dan Klaar om te gaan Je kijkt nog een keer om Zacht rollen tranen over je wangen Nu moet jezelf gaan vliegen Klaar op het randje van het nest Daar ga je dan Het is zover Je vliegt zo hoog Het nest is uit…

Ik had de slaap niet gevat, wel vroeg naar bed om midden in de nacht op te staan om naar mijn geliefde Spanje te gaan koffer te pakken, bus te pakken, vliegtuig te pakken op Schiphol koffie te pakken kijkende in het luxe cadeau-magazine het nieuwste van het nieuwste viel me op en met een geeuw van onvoldoende slaap las ik "Tiny earbuds for…

ik mijn koffer en vertrek met de noorderzon. --------------------------------------------------- uit: 'Vandaag was het in elk geval geworden', 2000.…

Vertrekt hij voor een aanslag mooi op tijd – Komt ie te laat en is tie koffers kwijt, Dus hij besluit naar elders uit te wijken. Waar hij tevreden Schiphol dan vergeet, De chaos op Schiphol is al compleet.…

Koffer staat al klaar Geniet met volle teugen Onderhuids bij mij…

dämmerung minus fünfzehn grad der untergang des abendlandes jetzt geschmackvoll aufgezeichnet ieder zijn waxinevlam een treffend leitmotiv zo zal het denkelijk zijn geweest haar leven weer als film en steeds planmäszig programmiert ook nu weer afgetiteld voor het nieuws van achten und ewig und umsonst auf erster rang sie hatte noch einen koffer…

Daar alles is beleden en alles is gedaan Slechts voor het goede Streelde hij zacht haar benen kneedd' 'r pronte borsten. Met ('t Puntje van) zijn tong Daarentegen beleefde, intens en integer, hij echt Hemels fruit...…

Je lichaam ja je lichaam je behaarde onbeschaamde lichaam je zinderend witte lichaam je languit liggende lichaam dat mij aanstaart met gaten en gleuven, met dotsels, kroezen en poezeligs of zich schuilhoudt in mazen en lakens of puilt uit pakken omvatsels, het is almaar je lichaam je lichaam je lonkend luibekkige lichaam je kronkelig wiggende…

weer eens pakken Voordat mooie herinneringen wegzakken Maar iedereen weet dat "tussen droom en daad" Er wel eens iets in de weg staat Zoals "wetten en praktische bezwaren" Maar daar kun je je beter niet blind op staren Tenslotte is ieder mens wel eens onberekenbaar En maakt dan tegen reizen geen bezwaar…

met een koffer vol met niks trek je sleurend door het leven maar waar moet je naar toe als je niet van deze wereld bent…

nog even in de koffer op zoek naar de zonnebril daarmee wordt de omgeving wat doffer iets wat je altijd wel wil.…

zich uit terwijl oma een wrong draait in heur wolkenwitte haar de kleine ramen in het huis van golvend groen glas met sanseveria en begonia op de smalle vensterbank tekenen verschoven bomen op het dressoir met kanten kleed laat de pendule haar uren gaan plots schrik ik van de telefoon en laat de beelden vallen die ik vond in mijn koffer…

geschaafd in het rijk van heden vier poten aan de vloer raken de aarde die eeuwig zwiert langs obstakels die het stenend licht aan het roer hebben gemeerd de zitting tam doch stroef knarst de tijd afwezig van een eigen zelf, erbarmen draagt het stof dat menig moment kan verfilmen in een glimlach die zich telkens verreist in rimpelige koffers…

Morriën) het is verdomd al weer haast herfst en mijn vermoeid lichaam dat geen honing kent lichaam zwak boven mate en gespleten het is een oud huis als in Greenwich Village de bomen staan haastig in te pakken hun bladeren gaan in de koffers van de grond de wind is een gezwinde sleutel en over het deksel legt zij een kleed van wolken de…

Morriën het is verdomd al weer haast herfst en mijn vermoeid lichaam dat geen honing kent lichaam zwak boven mate en gespleten het is een oud huis als in Greenwich Village de bomen staan haastig in te pakken hun bladeren gaan in de koffers van de grond de wind is een gezwinde sleutel en over het deksel legt zij een kleed van wolken…

Zijn rug torst een koffer en drie pakken. Vrolijk zal hij die zware last gedogen. Willen de kleine knieën ineen zakken? Nee, het kereltje heeft moedige ogen, die alle moeite en gevaar inpakken.…

Sint heeft genoeg van zwartepieten Van neen zeggen en van nieten Daarom komt hij weer uit Spanje Voor het humeur en de franje Natuurlijk geeft hij niemand de zak En heeft hij ook voor jou een pak Een pak dat komt uit het hart Sint hoopt dat het je niet verwart Je wil graag zien wat je krijgt Het wordt tijd dat dichtpieter zwijgt Nu mag…

mannen in pakken in pakken met stropdassen stropdassen blauw of rood en schoenen zwart met een visie dat denken ze…

Van mij zal men toch echt geen centen vangen Dat geld verdwijnt in de verkeerde zakken van schobbejakken in hun snelle pakken Dat heet zo mooi: verstrengelde belangen Dus stort maar niet op giro 555 want zoveel ribben heeft u niet in ’t lijf…