Alle inzendingen over korenschoven

zomeravonden met rijen korenschoven eind'loos vliegeren…

Gij,die uzelv' zo wijs gelooft, Ei, let eens op die korenschoven! De volle halm buigt needrig 't hoofd; De lege steekt het trots naar boven.…

korenschoven als wigwams op het kortgeschoren veld wij speelden indiaantje ik was winnetou jij old shatterhand getooid met kippenveren galmde onze strijdkreet tussen mond en handen op stokpaarden galopperend het kinderhart verlaten stuif je nu door ‘t zand getooid met dorre takken een gordel van granaten in dat godvergeten land…

ik zit veilig op de schouders hoog boven aarde verheven zo kan ik met mijn armen reiken naar verleden en toekomende tijd, samengebonden als korenschoven in eeuwigheid alle bomen zwijgen in koor vergroeid met bekend terrein ik had nog kruimels neergelegd die allemaal verdwenen zijn misschien ben ik verdwaald of waren de vogels me…

Land van polders,duinen,stranden Arbeiders,korenvelden,veestapels Trekschuiten,klederdrachten, molens Land van bloemen,landerijen, Dijken,grachten,hunebedden Volksliederen,meren,kleigronden Land van oorsprong,jou heb ik lief Daar waar de arbeiders hun lied zongen Handen die korenschoven bundelden Land van toen,een foto in mijn gedachten…

Het wordt weer zomer, z’n volle wagen is op pad met de korenschoven naar de molenstenen van de tijd, zijn krakende karrenwiel strijkt de plooien van de laatste morgenstond op zijn voorhoofd glad.…

ik ruik de geur van de natte graanakker hevige regenbui verstoord oogstwerk ruige rukwinden brachten ons binnen de weg was leeg je scheet zeven kleuren stront voor de donder en de hagel vader bad dan om vergiffenis, in mijn ogen had hij niets fout gedaan een uur later speelden we weer buiten boompje verwisselen tussen korenschoven…

de winter penen Bungelende weegschaal in zijn kar Des ochtends kwam gerammel van de melkman Met zware glazen flessen stapels kratten Zijn wagen heeft hij achter 't paard gespannen De hoefsmid opent deuren wagenwijd Bekapt de ijzers vijlt ze en besnijdt De paarden ratelen naar boerenhoeven De zeis maait karrenvrachten korenschoven…

Haver, gerst, boekweit en rogge Biodiversiteit uit een historische tijd Zelfvoorzienend in voorraad Het landschap als kameraad Bij de oogst van spelt Je stond versteld Granen met lange sprieten Aan het randje groeide bieten Landschappen waarin je kon geloven De teelt en al die korenschoven Wisselbouw beleefde je trouw Er was geen ruimte…

Zomers snuiven we het vluchtige meel van molenstenen, malend onder de wieken van de molenaar, Poëzie waait door beide manen, verlustigd in de schaduwen van korenschoven, patronen van de toekomst zijn vervangen in wat ons verder onderscheidt, raakt de verwondering meer bevlogen, waarop nog fraaiere bewoordingen kan bogen, er bestaat…

Zomers snuiven we het vluchtige meel van molenstenen, malend onder de wieken van de molenaar, Poëzie waait door beide manen, verlustigd in de schaduwen van korenschoven, patronen van de toekomst zijn vervangen in wat ons verder onderscheidt, raakt de verwondering meer bevlogen, waarop nog fraaiere bewoordingen kan bogen, er bestaat…

Wij allen zijn als die daarboven: Wij leven zelden hier beneên; Wij zien de volle korenschoven, Geblakerd bouwland om ons heen; - De blauwe lichtpracht van rivieren, De gele bloemen aan de kant, De vlucht van reigers en plevieren Langs drassig moer en zandig strand; - De meeuwen op de brede wieken, Boven de duinpan, verontrust,…

Na de regens ademen we het meel van molenstenen, malend onder de wieken van de molenaar, de wind vermaalt de beide kanten van de manen, lust verlengt de schaduw van korenschoven, patronen van de toekomst zijn vervangen in wat ons verder onderscheidt, raakt in verwondering meer bevlogen, waarop de fraaiste bewoordingen kan bogen, want…