Alle inzendingen over koud OR gedachten

een vochtige ochtend na een nacht vol regen de koude wolken hangen veel te laag de koffie is te flauw de bloemen zijn teneergeslagen zelfs het gras heeft geen zomerse gedachten…

met de schoenen in haar hand loopt ze in gedachten verzonken over ‘t smalle, koude strand voeten in ’t nat, gezicht gericht op de brandingsgolven, die keer op keer het zand bedolven met daarin de voetstappen en haar gedachten welke rap verdwenen in ’t natte zand…

Als mijn gedachten stuivers waren, Dan had ik vast veel geld. Maar ja, wie wil ze horen... 't Staat nergens nog vermeld. Als mijn gedachten stuivers waren, En ieder wou ze horen... Dán kon ik zilver sparen En blies hóóg van de toren. Wat dwaas, om zo te denken, Want rijkdom laat me koud. Want door maar stil te zwijgen...…

winter maan in gedachten zien we ze opgaan je voelt geen angst sluit je ogen je kijkt in jezelf ik zou wel willen dansen maar het is te koud Spiker…

Zonder jou is het zo koud en stil! Ik kan je niet vergeten, als je dat nou eens zou weten! Mijn gedachten gaan alleen nog naar jou, omdat ik zoveel van je hou!…

ze zomert in mijn hoofd en vult mijn gedachten met warme woorden die verzachten ik had het even koud gekregen maar haar aanwezigheid heeft de kilte verdreven je foto bracht ook mij het licht ik ben alweer voor jou gezwicht…

wanneer het leven niet wil spreken zware zinnen diep en binnen breken loopt de gedachten van huis naar een roestig spoor waarop ik koude woorden krakend knarsen hoor…

Een winterlandschap schilderde je vanaf je hand in de verte van een lange winter en het drong niet tot je door dat iemand je op afstand liefhad maar door de dood was heengegaan in het koude landschap van de ratio bevroren jouw intieme gedachten.…

Heerlijk in de zon Voeten in het warme zand Mijn blik gericht op zee Neem brood en koffie mee Zalig zachte zonnestralen Geven zand een gouden gloed Zeebries streelt mijn huid Meeuwen krijsen herkenbaar luid Bijzondere schelpen Op zandbanken gespoeld Vanuit de golven uit de zee Neem ik deze dag weer mee!…

Iets of iemand spreekt in mij, vaak wisselen we van gedachten, maar niemand spreekt of sprak. Steeds vaker neem ik besluiten, die ik onmogelijk zelf kan nemen, alsof een stille stem me leidt. Altijd voel ik een aanwezigheid, wanneer mijn gedachten zwijgen. Geleerden noemen het intuïtie. Gelovigen geloven in God.…

'Zo koud, zo koud'. Mijn vader sprak met hese stem en legde zijn handen op de hare. Alsof hij warmte wilde stralen in het dode lichaam dat zijn zonen baarde. Haar als uit steen gehouwen hoofd nu stil. Het grijze haar gekamd. Ogen dicht en oude handen, met blauwe nagels nu, na vijfentachtig jaar verkrampt. 'Waar zou ze zijn?…

het wordt al koud ik moet hem zoeken de zon is verdwenen en ik zoek hem ik roep maar hij antwoordt niet nergens zie ik een lichtje koude rillingen gaan door mijn lijf wanneer komt hij weer? schuld maakt zich van mij meester waarom heb ik dat ook gezegd?…

koud als een ijzige wind die door mijn hart zijn weg vindt. koud als een duik in de diepte van mijn zijn. koud als de stilte die bezit nam van mijn onrust. zo koud…

In een plekje van mijn hart is de tijd stil blijven staan Is de duisternis blijven hangen En de hoop stilletjes weggegaan Is de rivier zijn stroming verloren In dit ene stukje land Heeft de winter zijn intrek genomen Killig koud aan het mooie strand Een tapijt van ijs bedekt de golven waar ooit zwijgende zwanen in gleden Alle sierlijkheid…

De najaarszon die schijnt Geeft warmte aan de dag Maar in mij voelt het zo koud…. Want ik mis nog steeds je lach…

Bevriezende gedachten volgen mij stil en straffend als ik vlucht zonder strijd en verlies wat ik wilde beschermen met warme herinneringen die de genadige slaap mij gunde toen ik nog jouw warme droom kon zijn.…

eenzame jager langs winterakkers schiet de stilte stuk…

Ik ben Een stem, stervend en koud, vol Winterse woorden. ----------------------------------------------------- uit 'Alle bundels gedichten 1951-1970'…

Alles voelt intens koud, Alsof mijn bloed bevriest Wachtend op wat gaat komen Begrijpend dat je voor jezelf kiest. Meren van bevroren water Wit besneeuwde bomen Het is zo enorm koud Gedachten blijven stomen.…

sta ik op een afgedankt perron uit de verkeerde richting komt een trein: niet instappen het scherm zegt niet wanneer er weer een komt bij het instappen verspreidt zich warmte en inkt op papier zeer wringt zich naar buiten bij een ooghoek zout, zeewaterzeer…

Wat kan ik voor mij doen nu het verleden niet meer wordt ingezet met nieuw licht wij zijn niet dezelfde gebleven de deken waaronder wij sliepen heeft mij bloot geslagen want liefde kwam uitsluitend bedekt over jouw lichaam naar mij het zijn stille nachten en klein vanwege te vermoeide verliezen om ons beider te verwarmen laat staan van…

Ze heeft het koud al staat de verwarming aan Slaat haar armen om zich heen Haar ogen kijken eenzaam in de leegte Er over praten kan ze niet Wie zou ze zeggen dat haar avonden stil zijn Wie zou ze zeggen dat het zo naar is alleen in dat grote brede bed te gaan slapen en wakker te worden Ze glimlacht Zegt altijd....ik ben happy single…

Ook als het koud is in je hart en je geen warmte uit kunt stralen. Ook als je denken je verwart en je moet gaan door diepe dalen. Ook als je niets dan zorgen ziet en je alleen moet door de dagen. Ook als je eenzaam je verdriet en onbegrepen pijn moet dragen. Ook als je zelfs geen woorden vindt voor je ontmoedigde gedachten.…

In IJsland zijn de banken ingestort je kon er voor de hoogste rente sparen maar 't bleken malafide wisselaren en nu maar wachten of het ooit nog lente wordt want wie daar snel een vette winst had willen scoren zit nu bij Icesave diep en stevig vastgevroren…

het voelt zo koud als tranen even vloeien en stilte leeft in jou…

Ik mijmer langs de straten waar koude nog primeert hier en daar wat bladeren tot humus gereduceerd maar toch zijn er al tekenen lente weer in zicht bomen vertonen minuscule knopen de onzichtbare dingen die de natuur het eerste verricht loof van eerste bloemen breken het zand laat de sappen vloeien geloof het of niet er…

Ze voelt zich Koud Ze voelt zich zo koud Ijskoud... Kouder dan het koudste koud Zo koud. Koud tot op het bot. Kleding, dekens, kruiken Nutteloos! De kou heeft haar ziel Meer en meer raakt ze bevroren Onomkeerbaar bevroren Bevroren en omringd door kou Omdat ze zich ooit liet smelten door jou...…

Als witte dagen langer duren en langzaam grijzer worden, grauwer, het buitenwit keihard en kouwer, bouw ik mij warme binnenmuren.…

Het is voor socialisten veel te koud Om nu op straat hun rozen te offreren Of ongevraagd met u te debatteren Daar zijn ze veel te fijntjes voor gebouwd Want men is bang, heb ik zojuist vernomen Om van een koude kermis thuis te komen. ---- DEN HAAG - De PvdA vindt het veel te koud om op campagne te gaan en heeft aan staatssecretaris…

Mijn ziel wordt oud want de pijn voelt vertrouwd, Geschreven woorden laten me koud, De liefde die mijn rust verstoorde, voelde fout. Ik klamp me vast aan wat ik heb, De angst, de pijn, Bereid me voor op mijn vertrek, Zal de leegte opgevuld zijn? Een half sieraad vergaat, zelfs al draagt het jouw naam.…