12600 resultaten.
Het wak
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 551 ijzig blaast
een koude wind
over een sneeuwwit
oppervlak
tot aan de rand
waar water
nog deining heeft
dankt de eend
in stilte
het wak…
doorzichtig wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 138 koud als marmer
de oneindigheid
waarin ze zwerft
zo tergend teer
onaanraakbaar
in de volkomen
stilte van de dood
uit de wolken
raast de storm…
Onbemind 3
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 Koud, het is koud hier,
het lijkt winter, maar de
lente laat zich temmen.
Ook ik ben het verdriet,
de stilte, het gebrek aan,
licht, ruimte, ontferming.
Ik zie springvossen paren,
en ik zie karkassen kraken,
kadavers branden,
dat het zich laat zien, staren.…
Het gebeurde
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 509 Niet het wachten is
teveel of
de stilte te vol
van wat
ik vertelde
in
het moment dat
scheurde
en ons
verscheurde
en met
een gebroken
woede
alles
liet vergaan
in de koude woorden die
je op mijn ziel schreef…
Weer voorbij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 864 De stilte is elke gedachte die
begint met een stem
die
verstopt
vraagt waar
het leven wacht.
Wacht in gebeden zonder
geluk
en de koude hoop
weer tot leven wekt
met de verloren waanzin
en de vertrouwde dood
die weer een stenen
stilte
van grafstenen
achterlaat…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.668 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
Zo koud
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 562 Ik heb het zo koud.…
De berg is hier een vuist
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 8.774 Macaber bevochtigd beeld
door geijzelde lenzen
star en voortvluchtend
gevangen in grenzen.
Dood maar toch levend roven,
nabij sterven is hier
een vuist met afgekloven
vingernagels.
Geen sparren, geen dennen
geen kruipend naaldhout,
niets. En de dalen zijn
vol ijs, bedekt woud.
Waar ik vandaan kom
is de nacht een zee…
Mama
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 4.662 Zul je ooit nog beseffen
wat je me hebt aangedaan.
Dat je jouw eigen leven verkoos
en mij in de kou liet staan.
Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten.
Het tegendeel bleek waarna mijn
zelfvertrouwen uiteen werd gereten.
Daar stond ik alleen,
in een wereld zo groot.
Met kleding aan maar eigelijk bloot.
Onwetend wat er ging komen,
met…
koud
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 496 de zonnestralen schijnen
het verwarmt je lichaam niet
zal ooit de kou in jou verdwijnen
of bereiken de stralen je niet
je lijkt wel bevroren
koud als een blok graniet
niks kan je nog bekoren
je ogen donker als antraciet
ooit zal de warmte je ontdooien
de stralen om je lichaam glooien…
huivering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 536 je oogt roestig vandaag
en de wind is op collectetoer
hij neemt alles
tot je naakt en breekbaar
de lente tegemoet rilt…
koud
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.332 duistere schimmen
in koud hout kraken kraaien
de heldere nacht…
Oimyakon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 744 Woorden vallen als fluisterende sterren
in duizend ijskristallen uiteen
wachtend op lang vervlogen liefdes
die restanten van warmte met zich mee dragen
wat bezielt de mens te verblijven
in een dergelijk oord waar lichtstralen
wangen breken beukend in de wind
het menselijk kiemen onmogelijk gemaakt
doch geboren zijn in dit helse oord
is…
Koud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 274 kille wind
wervelt motsneeuw
emotie breekt
in ijzige tranen
hagelbollen…
Oostenwind
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 11.670 Oostenwind maakt
de dagen guur en koud
zij schrijft
met ijzige vingers
ik ben koning
winter`s heraut.…
Uit je ogen
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.641 stroomt een zandstorm
droog en gevoelloos
Je lippen kussen koud
Je hand raakt de mijne niet
Je lijf schreeuwt de waarheid
En ik blijf maar kiezen voor je woorden…
Koud
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.283 Het is mij
om het
even
wat jij
van mij
denkt
of voor mij
voelt
al zie je mij
niet staan
voor mijn part
vlieg je
naar de maan
het ga je
goed
mijn hart
heeft eindelijk
ruim baan…
Winterprikje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 356 December
komt er aan
het is al koud
in de stad
aan den lijve
voel je dat
minder woorden
meer gehaast
weer de laarsjes aan
weer de mantel aan
sjaal en hoed
wat een beetje winter
al niet doet…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Koud
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 De lucht hangt als lood
en de zuurtegraad stijgt
de thermostaat strookt niet
met de temperatuur in
dit huis van geruisloos geweld
waar grimmig wordt gezwegen.
De telefoon gaat
zij blijft zitten hij staat op
en zegt zoetgevooisd Hallo
haar zoon voert de vissen en
vindt dat mam haar vent zelden
zo aardig heeft gekregen.…
Soms.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 264 Haar handen zijn leeg en koud
de zon kan ze niet warmen.
Er is twijfel te zien in haar ogen
angst heel diep in haar ziel.
Wie kan haar helpen om haar
het licht weer te laten zien.…
ontdaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 218 vreemd hoe het voelt
nu hij een jas heeft uitgedaan
ik zie het hem zo aan
dit leven kost hem moeite
een kil seizoen moet ons nog leren
hoe samen te doorstaan
hij aan het eind en ik
nog zoveel kou te gaan…
gesloten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 bevroren leek mijn hart
verklonken aan een koude grond
alsof er nooit zoiets bestond
als innerlijke warmte
mijn woorden leken als verstopt
mijzelf kon ik niet spreken
zelfs jij, die niet meer komen zou
en o zo ver bent, jou kon ik
niet meer bewegen
de sleutel tot mijn warmte
af te geven…
Koud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 132 Het zijn doorgaans niet de mensen
die het zich kunnen veroorloven
om in een restaurant te gaan eten
die het koud hebben
het is koud voor de mensen
die door de maatschappij
in de steek zijn gelaten
zij hebben het koud
en het laat de meeste mensen koud
dat zij het koud hebben
men voert liever de eendjes
dan een zwerver zonder brood
mijn…
Tenten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 wind ruist
was wappert
sneeuw dwarrelt
wolken varen
tenten staan
wolken vliegen
tenten waaien
wind snijdt
sneeuw ligt
was bevriest
sneeuw blijft
was valt
tenten slapen
wind blaast
wolken weg…
in stilte
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 303 schoonheid
in stilte...
sneeuwvlokken
vallen onhoorbaar
uit de hemel
ze vormen
een maagdelijk wit
donsdeken
ze dempen
geluiden en gedachten,
en doen je
even vergeten
alles lijkt
even stil te staan
verstomd
door dit zicht,
door dit gevoel
het is koud
maar ik voel
warm vanbinnen
schoonheid
gevangen
in licht,
in stilte…
nacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 661 en als dan plotseling
de nacht
valt
als een tapijt van sneeuw
en toedekt
wat gebleven is
en de duur vervaagt
tot stilte
dan voelt de koude
tot op het bot
lacht geen vogel
geen bloem, geen
wuivend gras
een kraai krast
geritsel, stilte
de koude wind
neemt de plaats in
- reeds lang voor
hem bestemd -
nu grijpt hij zijn kans
geen…
Plotseling mijn deel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 253 Als ochtendmist,
onzichtbaar maar te voelen,
niet zelf koud maar
de huiver overbrengend...
Als stilte, klaar al
om gewekt te worden,
ontwakend tot een
zuiver ritueel
van
vreemde vogels
in het riet verborgen...
Zo kom je,
ben je
plotseling mijn deel....…
Stilte als leegte
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 612 Lieve stilte
als lege zandloper
naast een open deur gelegen.
Gele deur.
Zolders
als parkjes,
en aanrecht
als matras
met horloge
en sokkenloos
op koude tegelvloer.
Vaarwel.…