Alle inzendingen over kras-reizen

Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen Voorbij zijn de groene dagen Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden Daar waar het veen mij nog steeds…

het tomeloze water tilt de jongen op maakt hem los van de grond in de verte ziet hij zijn slaapkamerraam in miniatuur de man kijkt uit over het rusteloze water dat hem eens bevrijdde hij ziet door zijn enige raam naar de wereld een zeilboot zo klein zo ver weg…

Reizen over bergen en diepe dalen door ruïnes met kille massieve wanden dat haar ijzige gil opvangt als een echo. Haar weerkaatsing reist door mijn brein als een reflectie voor mijn gedrag dat is haar souvenir wat gaat als een jojo.…

Als je haren grijzen Is het tijd om te reizen. Om je blik te verruimen Zo vooroordelen op te ruimen Andere landen, andere zienswijzen. Want reizen Doet rijzen.…

Wanneer we overal elders zijn geweest, op zoek naar wat we hier niet vonden. Daar, ver achter onze horizon. Op zoek naar dat grote levensdoel, het verlangen waarnaar we streven. Onvervuld zoeken naar een grote liefde, die achter de horizon nog op ons wacht. Ja dan, wordt het tijd om stil te staan, en onze ogen uit te wrijven. Om te ervaren…

hij reist met een steen in zijn schoen een pijnlijke metgezel op een zware reis in zijn rugzak vechten demonen om de beste plek hij hoort ze proeft hun angst kan ze zelfs ruiken hij zoekt een uitzicht om zijn lange val te breken…

Ligt aan de tint des gronds verscheiden verve, Hangt aan het licht der zon verscheiden aard Der mensen? Dán, o laat mij, laat mij zwerven, O laat mij dolen, dolen Oost-, West-waart. Hoe zoude ik in dit eenzaam kluisken derven. Kennis dier allen, die in weelde-gaard' Of woestenij van stad of zand-zee erven Des levens vonk, uw gave, o Moeder…

Omdat ik aldoor zou denken dat het de laatste kan zijn, maak ik geen grote reizen meer. Ik doezel dicht bij huis wat rond, te voet of op de fiets. Naar de boswachter en terug. Meer niet. Misschien betrap ik de waarheid nog, die immers niet ver verborgen ligt, alhoewel oneindig diep.…

Landen bereizen met je lichaam de halve wereldbol rond zonder ooit te vinden waar je geestelijk naar zocht. Dan maar de andere helft rond? Herinneringen aan wat nooit heeft bestaan: opgravingen in archeologische leegten. Jij steunt er mijn heelal.…

de eerste reizen met een driewieler gemaakt zijn van lange duur…

Taalkundig maak je altijd wel eens brokken. Ik irriteer me als men 'zich beseft' - Een taalfout die mij wederkerend treft, Bewust ben ik van al die struikelblokken. Wat vaak gebeurd is indentificeren, Dat moet natuurlijk zijn legimiteren.…

nu de spiegel me in de ogen kijkt en ik beschaamd mijn blik afwend om de stukjes naakt die mijn huid verhullen vervloek ik dit beeld tot bijgeloof en kras mezelf gelukkig…

Een geur van hars een tapijt van naalden een dreef vol plassen een beukenhaag van hoog karaat een miezelregen een krasse wind een schuur van tijd en niets van haast…

Te vaak wordt dat vermeden Door dichterlijke vrijheden Of bij kris en kras te zweren. Het leerdicht Wordt weer verplicht.…

Ik moet sterk zijn Het allemaal ondergaan Ik moet sterk zijn Niemand mag het zien Mijn verleden een kras Mijn toekomst een vlek Alles zwart en hart Maar niemand mag het zien…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

Eén nachtje slapen, dan is 't weer zover Voor dat TV-icoon uit het verleden Wiens eerste loopbaan wegvalt bij z'n tweede Als schijnsel van 'n lang gedoofde ster Door ieder lichtjaar, elke tijdsbarrière Loodst Van der Togt zijn supplementscarrière…

Kras. Kuns'. Close. Eenmaal ben je de klos. Ga je als Kloos door het leven. De kous is nooit af, tenzij je 'm aantrekt: die kans heb je diepgaand beschreven. Als couscous voor een Marokkaan vond je je koers bij De Gids. Jouw klus: krasse verzen storten waar mensen zweren bij Beets.…

Toen Bob nog maar een sponsje was En Batman nog geen tafeltennisheld Toen had je, hebben ze me eens verteld Een tv-programma - eerlijk, scherp en kras Elk beestje deed zoals het was gebekt Pedagogisch echt schandalig incorrect…

Als mijn hond Een i-pad had Dan zou de laatste Niet weten wat hem Overkwam - Stoer gesnuffel, Over het beeldscherm Al snel een flinke kras, En na een uitbundige lik Een stevige douchestraal Middels een pislauwe plas…

Ik ken een man van honderd jaar. Die is nog steeds behoorlijk fit. Hij leest nog zonder leesbril. En vloekt nog zonder kunstgebit.…

Daarmee is het een feit dat Oscar Harris met recht een koninklijke krasse knar is.…

de lege fles een halfvol glas de diepe kras in hout van hortende verhalen over hoe het vroeger was langs wanden vol herinnering klinken nog de stemmen van zijn kinderen in een laatste sigaret verwaait hun pret er is geen bus geweest het all you needfeest is voorbijgegaan zonder een traan buiten luiden klokken zijn kerst weer…

Weet nog van de liefde Tranen geplengd in de goot Weet nog wat hem griefde Verdrongen wat hem verdroot Op leeftijd gekomen Waar resten slechts dromen Kras, bezopen Resterende vakjes open.…

Niks zeggen van die kras bij het parkeren? De iPhone en de iPad registreren Elk wespennest zorgvuldig en secuur En wie 'm kwijtmaakt en dat kan vervloeken: Je iPhone is nu simpel op te zoeken…

Er is een nieuwe oudste man gevonden, Een honderdvijftien jaren krasse vent. Een broekje nog, een ongekend talent, Zijn voorganger had het contract ontbonden. Want het is best een superlinke baan, De meesten zijn er snel aan doodgegaan.…

Naast een Kras Kleur en Win Streepjes Reepjes en Pin Post Input en Output Html Gevaren en Reclame Tabaksblat Ethische en Genetische Is er gelukkig Ook nog de geheime Code M.D.…

Kris- kras lopende lijnen. Mijn bloed krijzelt. Gadverdommenikke. Gorgeldal. Gitgalon. De klierige harder. Palilalie. En garde! ------------------------------ uit: "Lichtspraak", 2008.…

Ik had bij reisorganisatie Kras Destijds een reis geboekt naar de Karpaten, Maar had, naïef en wel, niet in de gaten Dat dat wel héél grensoverschrijdend was. Nu word ik dan - met vijftig jaar vertraagd - Daarvoor alsnog voor het gerecht gedaagd.…

Wees niet bang voor die ene kras, het hoort erbij… het is en blijft immers glas...…