Alle inzendingen over kruisende handen

ik geloof in vonken die knetterend spatten van kruisende blikken die elkaar in hun baan in het midden ontmoeten van hen die het niet willen en durven erkennen dat zulke blikken bestaan die je overdonderen en verlegen verstijfd laten hangen in een verwarde waan en zo’n eerste keer doet vergeten toe te slaan beiden nog te onervaren…

horen waardig ik heb geen voorkeur te bepalen het is als leiden en lijden en volgen soms doet het denken aan malen het is wachten op een gericht dat de verbroken rust verhelpt in het vinden van evenwicht en het zielenbloed waarachtig stelpt zo gaat onder de maan en sterren het onbestuurbare,(dat lijkt zo verre) op zoek naar vorm bij kruisende…

horen waardig ik heb geen voorkeur te bepalen het is als leiden en lijden en volgen soms doet het denken aan malen het is wachten op een gericht dat de verbroken rust verhelpt in het vinden van evenwicht en het zielenbloed waarachtig stelpt zo gaat onder de maan en sterren het onbestuurbare,(dat lijkt zo verre) op zoek naar vorm bij kruisende…

soms doen tranen mijn gemoed zwellen als kruisende lanen over kwetsbaarheid vertellen het is slingeren door een stad vol onbegrepen bomen en ik in het luchtledige de grip op grijpen in damp weg zie stromen zo ook zal niet elk zaad als van zelve aarden het sterft in brakke grond eer de zon het verwent met haar verlichtende waarde…

De licht blauwe en zilverkleurige engeltjes aan de kerstboomtakken worden strelend getroffen door kruisende lichtstralen uit kaarsen of lampen hun glanzende vleugels en mantels geven geleidelijk aan stille lust weg te zweven door dak en muur zoeken naar wijde lucht _ heelal deze kleine versieringen van het winterse sparrengroen wekken…

Hand in hand, gras kriebelend onder onze voeten En heerlijke broodjes in de picknickmand En steeds weer die blikken die elkaar ontmoeten Jij bent de enige naar wie ik verlang als mijn vriendin voor het leven Ik hou van je maar ik ben bang Heel bang om dat toe te geven Die angst, af te lezen in mijn ogen..…

wij zijn die dag van huis gegaan, onwennig, niet meer hand in hand. Een auto reed ons bijna aan, later zaten we aan de waterkant. Ik, zijn vader, en ons kind De kinderwagen hadden we moeizaam voortbewogen Ik hoop dat we samenblijven, zei ik Het was toen dat ik angst zag, ook in jouw ogen…

Geen mens maar wel een gedachte van liefde en hoe het voelde samen hand in hand..…

Mijn man pakt rustig mijn portemonnee en opent hem ondersteboven De munten vallen De jongen bukt Hand in hand rennen we…

Daar zitten ze hand in hand op dat bankje onder de bomen Blozende gezichten naar elkaar gekeerd onder het geelkoper van het verkleurend bladerdak Haar spiegelbeeld en dat van het bos ziet ze in zijn iris.…

Dan regent het kleur hand-in-hand. Het is die natuur, Het is het groen dat dan groeit, Het is het leven dat dan bloeit alles in verband; wij zijn bloedverwant.…

Loop niet voor me uit ik kan misschien niet volgen... loop niet achter mij want ik ben vrijwel zeker dat ik je niet kan leiden…

We wandelen hand in hand over deze eindeloze ijzige stilte totdat we het koud krijgen en onze schaduw achter nalopen naar ons warme huis…

Stilte in de straat slechts roerlingen schaduwen tegen het donker stilte alom bij het huis waar een stoet van muggen de historie beklijft gewist in leisteen geschreven stil aan die zijde waar het ritme van de liefde aansluit op een driekwartsmaat eindeloze dans in het stille van de straat…

Eeuwen geleden is Het al dat je uit Ons woordenboek verdween - Samenleving, verouderd begrip Dat alleen nog in verhalen Uit de geschiedenis van Dit koude land opgeld doet, Begrippen die ooit van Waarde waren voor hen Die hier leefden, gingen Hand over hand verloren - En, mochten we je ooit nog tegenkomen, Dan hooguit als verzameling…

Tegen klok van twaalf vecht je hard voor jouw leven met mij hand in hand.…

naast elkaar wandelen we langs een gouden strand de schemering valt rustig donker neemt zijn tijd en ondergaande zon kust zacht de horizon mooie tafereeltjes, ogen die verblinden door al die schitterende juweeltjes de liefde ontbrandt en samen wandelen we verder… hand in hand!…

De directeur van klein Madurodam verlaat de platgetreden minipaden en gaat aan ´t werk bij onze kameraden voor vast een goed belegde boterham Maar “hand in hand” wordt het voorlopig niet Ook “daden” liggen ver in het verschiet…

Op de straat aan de overkant Lopen twee mensen, hand in hand. Het vertedert mij als ik er naar kijk; Ik denk wat zijn die twee toch rijk! Ze zijn al oud en schuifelen voorbij, Nog samen, zij aan zij. Wie weet al jaren bij elkaar. Ook al was het soms wel zwaar. Maar geluk had de overhand, Daarom lopen zij nog steeds hand in hand.…

Net Heintje Davids, hij duikt steeds weer op. Want als je denkt: waar is ie toch gebleven of zou die Dickie überhaupt nog leven, dan zie je boven ´t maaiveld weer die kop Hij trekt weer eens een clubje uit de goot. Nee...Advocaatje is nog lang niet dood…

zag de bui al hangen een warme zee verlaten strand zij liepen hand in hand het koude binnenland door duinen waar het geel nog triomfeerde en herfst voortijdig te plots interrumpeerde met regensluiers die het stel niet interesseerden door zomer zongebrand komen zij oogsten ja hand in hand elkaar weer winteren beloven nu stralen…

Met jou op de hei, berkenboompjes in de mist – een vluchtige geur.…

Een leeuw die door het bos liep brulde niet maar zei plotseling “Piep”. Een aap riep uit een boom omlaag: “Hebt u soms de griep vandaag?” “Ik voel me fijn,” zei de leeuw, “maar ik heb geen zin in dat geschreeuw. Laat mij voor één keer in mijn leven ook eens een aardig piepje geven.”…

Ook gaan de zinnen aan het einde in een rijmklank verloren, zij zijn dan kruisend of omarmend van aard; en als er opvolgend een klankkleur is geboren, dan gaan zij binnen het rijm gepaard. Zo vormen metaforen en spraakvormen zich tot beelden binnen een gedicht.…

Dwars door duisternis breken mijn gele lichtstralen door. Dwars door onwetendheid een nieuw bewustzijn. Dwars over etiketten nieuwe maatstaven. Dwars door jouw hart mijn levend hart. Mijn hart gaat uit naar jou: ik laat je niet in de steek. Mijn dichtershanden om een werk neer te leggen ... als enige de boodschap van zuivere liefde te zeggen…

Die nieuwe Burger van een half miljoen Was smakeloos en droog dus niet te vreten De ketch-up was men ook nog eens vergeten Eén hapje, verder was het niet te doen En na het kijken naar gekweekte koe Ging iedereen snel naar Mac Donalds toe.…

Jij sneed een fluitje uit het kruid weet je nog, ik blies op gras teder kuste je mijn meisjeshuid hoe simpel toen gelukkig was laten wij vandaag hand in hand ons wijsje opnieuw beleven dan spiegelen we bij de waterkant het beeld dat ons ooit is gegeven…

Ze is er niet meer spreekt hij zacht haar hand rust vertrouwd in de zijne jaren geleden nog maanden te komen heden onzekerheid soms droomt hij haar ogen terug naar toen en kust de gedachte zijn lieve vrouw die hem weer herkent…

Maar zij beven Beiden door bange ontroering overmand: Het is als zal hun diepst verdriet herleven - Tot zij weer samen voortgaan, hand in hand, Elkaar hun droom verhalend als zo-even, Hun ziel doorgloeid van liefdes zachte brand.…

liefde is liefde een passie voor elkaar alles wat hij is voor jou dat beteken jij voor hem liefde is liefde van mens tot mens in elke combinatie met al zijn vormen liefde is liefde voor andermans zijn van zichtbaar uitnodigend tot mysterieus uitdagend liefde is liefde een uitnodiging is het voor wie ook gevoeld om hand in hand…