Alle inzendingen over kunst OR schrijver OR emoties

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Emoties. Smaken. De kunstenaar en zijn publiek. Samen maken zij kunst. Samen.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

soms ga je af op de fluister van de wind die ruist in je hartenklop Keuzes maken je volgt de pen van hem die pretendeert geen "schrijver" te zijn en je gaat van zijn woorden houden omdat je emoties tussen de zinnen leest, ongeschreven maar hoorbaar in de fluister je noemt hem "dichter"…

er was eens een schrijver van boeken de kunst kwam hem aangewaaid hij hoefde er niet naar te zoeken en heeft menig scholier genaaid want 'te deksel, waar vind ik dat uittreksel' de aanslag op de hemel was een ontdekking geweest men zou boekenschrijvers moeten verplichten om een en ander eens te dichten te laat voor deze ijdeltuit…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Emoties liggen naast elkaar, haat en liefde maar: gevaarlijk en ook raar: van haat en liefde naar: berusting, geen interesse meer, is er ook geen haat en liefde meer! Dus van oplaaien is geen sprake meer!…

Wit geboren Beschreven naar luisteren Stil gemaakt Prikkels tokkelen op zijn ziel Gedachten smeulen in elke cel Zwijgen in de groep De schrijver bij hoge emoties Complimenten voor intense empathie Zoektocht naar de rust van het oog in zijn tornado Zijn gekozen weg wordt afgeremd door de rationele denker…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Als een kunst verheven Een aquarel van tranen Glinsterend en zo zuiver Prachtig gevormde banen In emoties gevangen beelden Geven ware gevoelens weer Een tentoonstelling in het heden Gevoed door druppels oud zeer Een galerie vol trieste kunst Trekt bezoekers bij de vleet Mensen als een levende aquarel Tonen openheid van diep leed…

ontelbare keren heeft ze er over gelezen maar nooit echt gezien, hoe zou dat wezen? ze heeft het Rodinmuseum de hemel ingeprezen na jaren verlangen, eindelijk oog in oog met De Kus juicht nu haar hart; de schoonheid is bewezen…

het is goed om in ronde vormen te vertoeven beter dan rechtlijnige   omdat ze onvoorwaardelijker zijn en mooier en warmer het ronde woont in de kom van de hand  die vorm geeft aan dingen;  het woont in duintoppen  in borsten van vrouwen  en in harten niet te vergeten ronde vormen zijn zachter soepeler en lieflijker dan recht gelijnde hoekige…

Er is niks zo belangrijk om te beleven en graag in te delen als de Levensvreugde, via klanken, melodieën van muziek, via tekeningen, schetsen of schilderijen zelfs beelden; niets als de Vreugde die zo kan helen.…

soms is er een opening waar woorden zinnen gaan ontstijgen een eigen intonatie krijgen beelden laten spreken die een eerst bedoelen zijn ontstegen en nu een eigen leven leiden in ontsnappen uit de context die hen begeleidt en diep in de emoties van de lezer snijdt is dat chemie waar schrijvers steeds om vragen hun woorden die door…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Al die emoties spelen een eigen rol, daarvan word ik soms helemaal dol.…

Je raakte me in woordeloos verlangen doorploegde zo een onontgonnen land Onverzadigbaar bleef ik aan je lippen hangen om het poëtisch spel waarin ik was beland Ik zoog de virtuoze draagkracht van je woorden tot in het diepste van mijn eigen dichtersziel Ervoer je pijn, intensiteit die me zo bekoorde of was het je wondere klankenspel waarvoor…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

je sminkt gezicht met ogen en je huid is naturel lippen zijn de koren naast het orkest in lichaamstaal kleedt je met muziek uit duizend instrumenten gebaart het licht en breekt met vingers kleuren op decors danst bevallig wat emoties met als partner het publiek jij bent hun diva in de grote kunst applaus brengt jou het…

De kunst liet hier de tijd maar gaan. Wie overblijft, doet dat nog immer. De gegroefde koppen kletsen door, terwijl hun ogen al zolang weten, dat ze alleen hier nog Jean of Arie heten. In het echte leven komen ze niet voor. Schilder, journalist of schrijver, zelf denken ze niet zo meer.…