Alle inzendingen over kwijt OR spijt

ik zal altijd van je houden, en ik wil je nooit meer kwijt.…

Zo kort geleden Zo'n korte tijd Ik kan het nog steeds niet geloven Maar ik ben je echt kwijt Als ik 's ochtends opsta Kom ik uit bed met verdriet Dan wil ik bij jou zijn Maar ik weet, jij bent er niet Nee, je bent er niet meer En je zal er ook nooit meer zijn Nooit meer zal ik in jou ogen kijken En die gedachte doet me pijn Ik denk…

Te vroege lente de bomen en de vogels zijn het noorden kwijt…

Ik ben het kwijt, had het voorhanden ben het zoeken zat, leg het aan banden. Zoek naar geloof wat er gisteren nog was. Ben het kwijt maar geloof me als ik zeg, ik geloof in mezelf, dat is niet verloren. Ik geloof in m’n eigen al ben ik eigengereid Ik ben het geloof in mezelf in elk geval niet kwijt.…

Nu nog schrijf ik later om mij te ambachten in je dromen, mijn torso verfijnd bij deze gedachte maar hoe kan ik je raken wanneer mijn poriën de scherven schreien van achteloze daden waarmee jouw bloemmotief verwelkte in en wolk die kleurloos langs de hemel zwerft…

Eerst is er ‘onwetendheid’ dan is er het ‘weten’ maar na de ‘alwetendheid’ komt stilaan het ‘vergeten’. Wanneer ook ‘t niet meer weten in de vergetelheid is verdwenen weten we, dat waar ooit onwetendheid bestond alles nu vergeten is.…

Wanneer raakte ik je kwijt kwam er stilte diep in mij de trein van het bestaan raast steeds sneller voort. Heeft geen oog waarom ik jou voorgoed verloor elk station wordt aangedaan steeds blijft hij even staan. Dan zoek ik naar sporen van een weg waar ik vrij zal zijn van de oude pijn die mijn ziel zo heeft verwond.…

gezwicht voor niets een zeggend gedicht alleen woorden zeggen iets en die komen er te zijner tijd ik moest dit even, kwijt.....…

Terecht sprak vader op het nieuws: zo is mijn dochter niet, die springt niet zomaar voor een trein, dat geen mens dat nu toch inziet. En dan komt de redder in de nood: in de vorm van meneer van de Goot. De patholoog gaat uitzoeken waarom, het meisje daar voor die trein sprong. Het is voor nabestaanden niet te begrijpen, waarom een…

Ik ben kwijt Wat ik ooit had Ben vreselijk op Mijn hart getrapt. Ik was zoekende Naar het verlorene Maar besloot te stoppen Met het zoeken naar: Het onvoorspelbare…

Ik ben je kwijt. Ik kan niet meer in je geheugen treden. Elke vorm van herkenning wordt vermeden. Ik ben je kwijt. IK ben je kwijt. Het heden is niet meer het verleden. Wat we doen is niet meer wat we deden. Ik ben je kwijt. Ik ben je kwijt.…

je spijt van ongedane dingen…

Steeds vaker raak ik totaal de kluts kwijt En vraag ik mij af: 'waar ging het mis?' Smeek ik wederom om vergiffenis Moest slechts even de stad in, tot mijn spijt Help dit baasje weer op het goede spoor Anders timmert Geert er vast een dorp voor…

Wanneer alleen de stilte nog overblijft En de laatste levensgolf voorbij drijft Is daar nog alleen de tijd Maar ook die raakt langzaam kwijt En dus vraag ik me af Heb ik spijt? Op dat moment Heb ik geleefd? Of is mijn leven verloren gegaan? Heb ik überhaupt wel bestaan? Ben ik het leven waard geweest?…

Weg met alle spijt. En de dingen die mij raken. Terug in de tijd. Weg met alle pijn. Uit het heden bevrijd. Dat lijkt me fijn. Terug in de tijd. Zodat alles beter wordt. Mijn oude leven kwijt. Zodat ik me in het nieuwe stort.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Verre onbeminde, mijn hart maakt overuren speelt met overspelige tijd ik raak mijn gedachten niet kwijt onder jouw aandacht smelten al mijn horizonnen.…

Ik heb je eindelijk laten gaan Het was tijd me te verlaten Zo gezegd is het gedaan Schoorvoetend zocht je naar de poort een echo door de straten De winterwind duwde je voort geen mens heeft nog van je gehoord Ik heb het zo gelaten De stilte gonst een vage spijt Ik bijt mijn lip Wat ben ik kwijt..…

Ik heb zoveel spijt. Ik heb je verloren, maar ik ben je niet kwijt!…

kom je even langs heel gewoon nee jij bent niet echt verloren ik ben jouw niet kwijt jij bent ooit slechts in gedachten geboren niets is er dat ik ons verwijt alles in het licht van twijfelachtigheid over wel of geen spijt…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Als je de liefde hebt gekend Weet je wat geborgenheid is Ik was dat gevoel zo gewend Het verlies was een heel gemis Ik heb dit allemaal verloren Maar ik kreeg er iets voor terug Voelde door schrijven herboren Herstelde door gedichten heel vlug Kon gelukkig mijn verhaal kwijt Het was een rouwproces van mij Heb van het verwoorden geen spijt…

natuurlijk heb ik spijt dat kussen lag er net naast je hoofd en ik wilde helpen ik weet hoe het hoort alleen wat onder of boven moet ik raak het heel af en toe kwijt ik was alleen lief en wat later verbaasd hoe je schopte en gilde gesmoord vechtend voor lucht voor het eerst en het laatst alsof je hem wilde…

als schild Nooit spijt!…

nog voor ik de draad kon oppakken stond ik al naar adem te snakken ze stonden maar aan me te friemelen voor stevig houvast aan edele delen zoals nek oren huid en hoofd van een microfoon met veel haken en ogen echt eeuwig zonde want alle goede bedoelingen ten spijt was ik toen ook mijn losse pols kwijt voor de volgende ronde…

ging ik vroeger met gemak vol overgave uit mijn dak in hartje binnenstad altijd was het ultra bijna lustrum ben ik nu dan dat gevoel kwijt niets is er aan verloren en heb ik geen spijt maar die tijd is nu verleden bijna nu al drie jaar bereikte ik onomstreden de mooie leeftijd van onze saar wil dat niet zeggen het is voorbij…

Als Koningin wil ik toch graag even kwijt Dat wij, dankzij Rutte, weer worden bespaard En voelt u zich als burger daardoor bezwaard Betuig ik u bij deze oprecht mijn spijt Ik las alleen maar voor, dat is mijn plicht En ’t was ook duidelijk aan ú gericht …Premier Mark Rutte ziet geen enkele reden om het koningshuis nog meer bezuinigingen…

Ik ben soms mijn woorden kwijt en dit tot mijn grote spijt, want in woorden voel ik mij geborgen en niet te kunnen spreken baart mij zorgen. Maar dan weer vind ik mijn zinnen, de berg in mij weet ik te beklimmen. Achterom kijkend of vooruit maak ik van letters mijn buit.…

Ook ik heb laatst een onderzoek gedaan Daarin wordt onomstotelijk bewezen Dat mensen die mijn snelsonnetjes lezen Vaak opgewekter met vakantie gaan Uw vragenlijsten was ik tot mijn spijt Nog vóór ik ging verhuizen alweer kwijt. ----- Opnieuw heeft een sociaal psycholoog  zijn onderzoeksgegevens aangepast aan de door…

tot spijt…