Alle inzendingen over kwijtgeraakt

niet wetend wie je was eigenlijk bent of wezen wilt slaat wagenwijd verlammende twijfel weer kansrijk toe keuzes vermijdend vooruitschuivend wat gister besloten had moeten zijn waarheidsworsteling uiteindelijk resulterend in kwijtgeraakte draden van een gesloten boek zonder inhoudsopgave met alleen een titel: ik twijfel dus…

De vrede vindt de moker die hij nooit is kwijtgeraakt. Achter het glas het woeden van de vrijheid. ------------------------ uit: Raster 119, 2007.…

Boze inborst Klaag’lijk zweeft het geluid door de ruimte; rillingen lopen over de rug, een nachtmerrie verdwenen, zoekgeraakt een kind, zoon, dochter gekeurd en weggehaald, meegenomen en kwijtgeraakt Een algemeen gevoel van ontsteltenis neemt plaats verdwenen, de veilige rust een onvolmaakte wereld.…

In de tijd van nooit Was het dat ik mezelf Was kwijtgeraakt - nergens Meer een spoor te vinden Van hem die ooit ik was - En toen ik dan tussen De dagen was gevallen Vond ik iets van mezelf Terug tussen varens aan een Zacht kabb'lend beekje Waar de rust zichtbaar werd Gemaakt door ragfijne dauw Die in druppels de Spinnenwebben…

In de tijd van nooit Was het dat ik mezelf Was kwijtgeraakt - nergens Meer een spoor te vinden Van hem die ooit ik was - En toen ik dan tussen De dagen was gevallen Vond ik iets van mezelf Terug tussen varens aan Een zacht kabb'lend beekje Waar de rust zichtbaar werd Gemaakt door ragfijne dauw Die in druppels de Spinnenwebben…

De koppen wil je niet tellen de tel gauw kwijtgeraakt Je hebt jezelf wijsgemaakt: ze zijn met ......velen Ze willen een stekje met je delen ter grootte van een postzegel waarop je niet met een ander maar met jezelf kunt dansen Een kuil willen graven een kasteel misschien niet voor een ander maar voor zichzelf…

aan de andere kant van het vensterglas walst het landschap aan je voorbij terwijl jij juist nu de stilte beleeft als een echo van weleer die je lang geleden bent kwijtgeraakt Lejo van Kuijeren…

Om ouders Die van elkaar Af willen Te ondersteunen In de heftigheid Van de vechtscheiding Waarin ze zijn Verwikkeld - Ieder in zijn eigen Tunnel, met de Beste bedoelingen Maar het totaalplaatje Al lang niet meer Overziend Niet beseffend dat Papa en de jongens Buiten de tunnel Al lang zichzelf En elkaar zijn Kwijtgeraakt…

Die mezelf was Kwijtgeraakt, Zelf niet meer Wist wie ik was En waar ik Vandaan kwam Laat staan dat Ik wist waarnaar Ik op weg was, Breng met dikke Verf op dit doek De pijn van mijn Leven aan - Elke klodder die Zichtbaar achterblijft Is uiting van een Traan die onzichtbaar In mij achter bleef Maar nu voelbaar Langs…

Ergens op de wereld of in de hemel misschien Ergens op de wereld ben ik je kwijtgeraakt Ergens op de wereld hebben we ruziegemaakt. Ergens op de wereld heb ik 5 woorden bedacht. Ergens op de wereld wil ik eventjes wat kwijt. Ergens op de wereld 'Houd ik van je, Meid'…

waarom nog luisteren naar dit ontdane lijf het spreekt alleen maar kwaad heeft je toch in de steek gelaten het denken gaat zijn eigen gang is verre van te stoppen het voelen klopt niet meer alsof niet goed geaard laat niemand je nu nog vertellen dat het zo goed is voor jezelf dichtbij je lijf te blijven je bent het even kwijtgeraakt…

in de gestorven glans van jonge levens treuren zelfs narcissen vol gebogen smart ergens schijnt de zon ik ben haar kwijtgeraakt, toen tunnels openbraken onderweg geen mens heeft me gezegd dat ik vandaag alweer moet gaan en niemand weet of ik me nog kan binden zelfs nu lente haar beloftes draagt kan ik het licht niet vinden…

Toen ik dan jou En mezelf was Kwijtgeraakt En in de stilte Van het klooster Dat mij deze Retraite bood In mijn sobere cel Mijzelf langzamerhand Begon terug te vinden, Was het dat Ik als vanzelf De woorden vond die Mijn pen op het Schrijfblok lichtjes Vastlegde, en dat ik Mijn verdriet een stem gaf Die zacht vibrerend…

Ik was haar vergeten, De hoek van golvend Graan waarin ik Geboren ben - Zo lang daar Vandaan al, Meer dan veertig jaar, Maar tegen de tijd Dat ikzelf mijn eigen Ik was kwijtgeraakt, Nog royaal voordat Alzheimer kan toeslaan, Merk ik dat het land Met het goudgeel graan Mij nog niet verloren is Ik sta in haar geheugen…

En opeens voel ik wie ik was Van voordat ik jou kende Ik herken de echte Car weer terug Degene die ik langzaam ontwende Ik was mezelf echt kwijtgeraakt Verloor alles wat ik ooit was geweest Alleen door mijn gevoelens voor jou En dat verontrust me het meest Maar nu is er weer de herkenning En ga ik verder met een open vizier Ik laat me…

Memolijstje met opzet kwijtgeraakt, bed met lavendelgeur al opgemaakt, de bloes met kleine knoopjes klaargelegd, afspraken voor twee dagen afgezegd. De wekkerstem: weer wijs en veertig jaar.…

Herinneren wat je gisteren achterliet en bewaarde tot bij het ontwaken Jij zult eraan wennen zoals aan een lichaam uitgeklapt landkaart wordt Zo kan je terugkijken voorstellen, bedenken hoe het verder gaat Woorden zijn kwijtgeraakt in alle talen waaruit een zwaar hoofd bestaat Er worden versjes gemaakt in de blauwe nacht, lichaam…

taal Het leven is half klaar Staande op een splitsing Een keerpunt in mijn leven Kies ik voor onzekerheid Door alles op te geven Zal het zover komen Dat keuzes zijn gesteld Leef ik voor mijn dromen Of kies ik voor het geld Veel is toch vervlogen Door keuzes ooit gemaakt Hoe kon ik ooit vermoeden Dat ik door al dat kiezen De weg ben kwijtgeraakt…

buiten de tulpenboom enkele bladeren slechts intens gekleurd geel het oude huis verstikt in loden leegte de trap naar het vertrouwde boven bezweek onder doodse stilte we zijn elkaar onderweg kwijtgeraakt de tijd kan niet helen ik hoor je in mijn verlatenheid nu je er niet meer bent buiten de tulpenboom er komt geen dag dat ik niet…

Prijs toch de zwaarte die de kracht blijft houden om de balans te bewaken koos je immers niet onder zijn leiding liever voor vermijding dan voor het risico van een zoektocht na een kwijtgeraakte weg het risico van niets lijkt immers per saldo ook weer niets rest alleen de vraag hoe je dan toch ooit wilt komen tot iets prijs dan…

Loopt doelloos Door de straten Van de stad Op weg naar Nergens met Onderweg een Kop koffie in De pastorie Waar hij zijn Vrienden van de Straat twee maal Daags ontmoet Om daarna verder Te gaan naar Nergens, verder Op zoek naar Zichzelf die hij Onderweg is kwijtgeraakt Hij weet immers zelf Niet meer wie hij is…

Bevroren wegen Nevel en kou Sluiers die voortbewegen Damp uit een vossenbouw Een dikke tak kraakt Een eenzame vogel die de weg is kwijtgeraakt Sferen van verlatenheid Rijp over een heidevlakte uitgespreid De weg langs kale kruinen Een verlaten wandelaar in de verte aan het struinen De sferen van verlaten Maar de vos in z’n hol houd…

golven die hij maakte waren giga groot dat kwam vooral door de speedboot die hem met hoge snelheid trok over het meer Helaas is het met hem nogal misgegaan toen hij zijn arm uitstak om linksaf te slaan --------------------------------------------------------- (Een 19-jarige man uit Middelie is zondagmiddag op het Markermeer een arm kwijtgeraakt…

onderscheid dat splijt en spijt daar zijn wij aangekomen van kindsbeen is ons geleerd niet in eenheid door te dromen hard getekend treurig een dorst die nooit meer stilt wachtend op een samenkomst zoals die schijnt gewild een leven in een datatijd van feiten die verwarren warme eenvoud kwijtgeraakt gedachten die verstarren weg de levenskunstenaar…

Niet zonder hoofd geboren maar later kwijtgeraakt een mens zonder hoofd is niet alledaags kan dus niets horen en zien niet voelen en ruiken niet eten en drinken eigenlijk bestaat zo'n mens niet zelfs geen gedachten rijk een losbol zou ik het noemen is kop noch staart kletst nooit uit zijn nek dat is al heel gek geen haren, geen kale…

Wie verre reizen maakt kan veel verhalen, Je bent toerist en in een mum van tijd Raak je door overvallers alles kwijt, Begrijpelijk dat je dan zit te balen. Maar snel naar huis terug raakt kant noch wal, Dat is waar ík een beetje over val.…

Het vorige gedicht is kwijtgeraakt in een macaber niemandsland waar oktober zich laat horen en duisternis in zwermen neerstrijkt binnen beweegt hij door de kamer alsof hij kan weglopen van een gedachte maar de beelden klampen zich vast en beuken zingend in zijn rug angstig hoort hij zijn leven breken beent nog dieper naar voren en denkt…

Hoe lang kan ik nog dagen tellen die zitten in een week hoeveel uren ben ik kwijtgeraakt volslagen van m'n stuk gebracht en zo vreselijk van streek Hoe vaak zie ik de zon nog schijnen die lacht en tegen me zegt geniet maar van mijn stralen want alles komt wel goed terecht Hoe vaak en hoeveel vragen nog liggen er voor mij in het verschiet…

Ik heb in je hart melodieën geschreven, zonder muziek maar wel met het licht dat ik in je ogen heb ontmoet de dagen aaneen lengen de jaren waarvan ik de tel ben kwijtgeraakt, ik heb zoveel zonderlingen ontmoet dat ik één van de melaatsen geworden ben ik kan niet kaatsen tussen de reiziger in mij en de zwijger die in mijn woorden zichzelf…

. --------- Wij zijn dit jaar vermogens kwijtgeraakt Aan aandelen, aan huizen en pensioen Helaas is daar nu niets meer aan te doen Dat is vakkundig voor ons zoekgemaakt Gelukkig heb ik nooit geweten dat Ik 26.000 Euro hád !…