Alle inzendingen over lachen OR huilen

En ik huil ik huil hard, ik huil zacht maar ik huil en ik stop niet En ik schreeuw ik schreeuw schel, ik schreeuw snel dus ik gil ik weet niets, het doet me niets en ik stop niet Zo warm is de zon verstikkend zo warm zo koud ben ik maar ik beweeg niet Zo groot is de wereld reusachtig zo groot zo klein ben ik minuscuul als een…

ik zie, ik ruik, ik neem, ik ontluik, ik voel, ik hoor, ik lach, ik stoor, ik huil, ik neem, ik beweeg, ik claim, ik rust, ik geef, ik weet dat ik leef.…

Mag ik in je armen schuilen als ik weer moet huilen. Pak mijn hand, als ik naar je kijk, weet dat jij me begrijpt. Houd me vast en wacht, tot ik weer naar je lach.…

Wie ben je toch om dit te kunnen doen Om willekeurig slachtoffers te maken Jezelf en zoveel anderen te raken Een dodend vreemdelingenlegioen Zing - vecht - huil - bid - lach - werk en bewonder Niet zonder ons…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Sommige mensen liggen dan uren te huilen in hun bed,want zonder vrienden ben je niks. Je moet 1 en al is het er maar 1 goede vriend hebben. Om bij uit te huilen, te lachen, of dingen samen doen. Het is nu wel duidelijk, zonder vrienden kan je niet gelukkig zijn.…

Nog even samen lachen.. ..daarvoor is het nu te laat. Ik kan nu alleen nog maar huilen, Huilen van verdriet. Elke dag, steeds weer, Maar al die tranen helpen niet. Ik heb veel mooie herinneringen aan jou, Die verzachten mijn smart. Voorgoed ben je uit ons midden, Maar voor altijd in mijn hart!…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Vallen en weer opstaan, Huilen en direct een lach, Ruzie maken en weer spelen, Vrolijk opstaan elke dag.. Rugtas op en weer naar school toe, Lekker rennen op het plein, dan weer werken en veel lachen, je lijkt zo groot, maar bent zo klein..…

Maar niemand zal ze zien, niemand, op deze wereld, komt te weten, dat ik huil.. Daar zorgt mijn masker voor, die laat mij zogenaamd vrolijk zijn, en laat mij lachen, om mijn pijn.. Geen tranen, geen verdriet.. Mijn masker, laat mij lachen om verdriet..…

Ik lach als een ander zou huilen, Mijn hele fortuin is een zoen. Mijn naam kan me niemendal schelen, Omdat ik niet weet wie ik ben. Ik kan ‘m niet lezen of schrijven, Want lachen is al wat ik ken. Ik ben maar een kind van de zonde, Ik leef voor de glanzende schijn; Wanneer er geen zonden bestonden, Dan zou ik een engeltje zijn.…

Ogen spreken Geen gehoor Oren spitsen Tussendoor Harten huilen Ongebroken Liefde Nauwelijks ontloken Lippen Rond een blijde lach Alles wat de mens vermag…

Ik til over bergen en breng over wolken naar blauwe hemels waar morgen niet bestaat Ik droog tranen verwerk stil wat mij dierbaar is lach ik toe Maar ook ik huil soms…

ik raak verward door uw overvloed van lijf en leden van lach en huil het ergst zijn echter nog uw geest uw adel die mijn plaats wijzen neder onder maar ik min u laat dat gezegd en overeengekomen zijn…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Een mooie tekst schreeuwt om een reactie, zing...vecht...huil...bid lach...werk en bewonder. Wanneer je de woorden in je oren knoopt, en alle elementen uitvoert, kun je niet meer zonder?!…

Voor altijd, Het gevoel van eenheid… Samen lachen, Samen huilen, Samen, altijd… Geen eenzaamheid, En met deze eigenschap, SAMEN ZIJN, in onze vriendschap, Het is mooi Onmisbaar, Wees elkaars steunpilaar, Samen… altijd….…

Ik leef Ik huil , ik lach Ik schijn Ik zeg de zon straks weer gedag Draaiend om mijn eigen as Draai ik om haar heen Dynamisch als een waterpas Beschijn ik haar horizon alleen…

Die previews op tv zijn om te huilen, Veel vooraankondigingen trek ik niet. Te vaak is het niveau lach of ik schiet, Het is een vorm van milieu vervuilen. Wat men daarmee bij mij weet te bereiken: Ik weet precies waarnaar ik niet moet kijken.…

Opeens is er een mensje bij, ik hoor het luid en klagend huilen, misschien wil het nog even schuilen, de wereld is zo koud en wijd. Ik huil en zucht, ik lach en bid, ik fluister liefdevol zijn namen, want door een mist van vreugdetranen, zie ik ons nieuw en rijk bezit. De wereld is zo wijd en kil...…

Dromen vallen uiteen zoals de zomer verbleekt in de herfst Laat me vergeten dat de tijd zonder jou door mijn vingers glijdt want ik kijk met jouw ogen voel met jouw handen lach met jouw mond en huil, huil jouw tranen voor alles is een tijd fluister jij zacht dag lief tot ergens ooit later…

, zijn lippen zijn lach Maar moest zich sterk houden uit liefde voor hem, iedere dag…

, lachen, lachen!…

Mijn lachen was die dag vlak bij huilen, maar ja, het leven is nu eens geen kinderspel. Die ene blik in je ogen, die was diep, tot de grond van je hart kon ik zien, en dat wat ik daar tegen kwam, was hartstochtelijke liefde, die mij nu pijn doet, die mij elke dag laat huilen, en toch will ik het niet anders. Want, ik hou van jou!…

Ach huil maar niet mijn vriend Zie ’t als een nieuwe start als tulpen in de koude grond bollen groeien en ontspruiten tot bloemen met een kloppend hart Ach lach nu maar mijn vriend En voel de warme stralen ‘t gevoel van puur geluk waarmee de zon kan pralen.…

ballen de vuisten, we lachen en huilen Het hele leven met je delen, daartoe ben ik bereid Een Utopia is met niemand willen ruilen Je hebt me gevangen en bevrijd Zelfs een god kan niet huilen zonder zijn tranen te vervuilen…

Vandaag lach je niet meer, voel je je bedrogen. Vandaag huil je niet meer, flets staan je ogen, heb je geen doel.... Ik wil jou lach weer horen, ik wil jou tranen zien. Vandaag en gisteren gaan voorbij, morgen misschien.…

lachen huilen en beminnen…

Vroeger mijn kind Klein was je toen Voel je ergens nog mijn hart Jouw huil klonk als hemelvuur En mijn hersenen schroeiden Nu een leven lang blussen Want jij was mijn kind Jouw lach bracht lach Deed droefgeestig leven vergeten Nooit iets verweten Je was en bent onvergetelijk Jij gaf.…